In "DE HARG" voelt men zich thuis Een nieuw modern bejaardentehuis door Kees Weeda Foto's Ton den Haan 68 Buiten in het zonnetje zitten vier oude mannen op een bank. Als ik uit de auto stap, roept één van de mannen: „Ben jij het, Jan". Ik roep maar even hard nee, terug. Later in de kamer van directrice mevrouw G. A. Bervoets: „Voor veel mensen is de overgang naar een bejaardentehuis erg groot. De kinderen zeggen, pa en ma zijn goed verzorgd en dan komen ze niet zo vaak meer op bezoek". De Harg, gereformeerd bejaardentehuis in Kethel, bij de Schiedamse weg; kosten bijna vier miljoen; 90 bewoners, waarvan 72 in éénkamer en 18 in tweekamerfiats. De Harg is in de plaats gekomen van het gereformeerd bejaardentehuis aan de Nieuwe Haven; en is in opdracht van de Stichting Gere formeerde Bejaardenzorg ontworpen door prof. W. G. Quist. Eind januari verhuisden de bewoners van de Nieuwe Haven naar de Harg („sommigen verlangen nog wel terug naar het Kippen bruggetje"). Voor de flat staat een, op een modern motel lijkend, gebouw, waarin 12 appartementen voor be jaarde echtparen, die helemaal voor zichzelf zorgen. Vooral in kringen van sociologen gaan de laatste tijd stem men op om bejaarde mensen niet in een tehuis te stoppen en om ze niet te isoleren van de samenleving, maar ze zolang mogelijk in eigen omgeving te laten. Mevrouw Bervoets: „Dat kan tot een zekere leeftijd, maar het gebeurt vaak dat oude mensen op een leeftijd komen, dat ze 's nachts overstuur raken en uit bed gaan. En wie moet er dan voor ze zorgen, de buren blijven 's nachts niet op. Dan, als er 's winters boodschappen gedaan moeten worden; als ook weer de buren dat zouden doen, is er geen probleem. Het ligt er aan in welke wijk de bejaarde mensen wonen. Vaak hebben ze in hun woning geen centrale verwarming en dan komt weer de moeilijkheid van een kolenkachel en wie daar voor moet zorgen. En isoleer je ze? Is dat nou wel zo; je brengt ze hier met elkaar in contact, 't Is natuurlijk waar, dat als ze hier geen contact hebben, de eenzaamheid net zo groot is als ergens anders". Er is een rede lijke busverbinding met de binnenstad, maar het tehuis staat net tussen twee bushaltes in en de bejaarden moeten toch vrij In een tweekamerflat op de achtste verdieping van het bejaardentehuis „de Harg" in Kethel woont het echtpaar D. van Bochove (allebei 77). Tijdens een rondgang door het gebouw samen met directrice mevrouw G. A. Bervoets- Schaberg komen we het echtpaar tegen. Zij zitten in de gemeenschappelijke recreatieruimte, die op elk van de zes woonverdiepingen aanwezig is, te genieten van het riant uit zicht richting Schiedam-binnenstad. In die binnenstad op de Groenelaan heeft mevrouw van Bochove 66 jaar ge woond, maar heimwee naar de stad hebben de bejaarde be woonster van de Harg en haar man niet. „We hebben het ge weldig naar ons zin hier, meneer. Het uitzicht is geweldig, vooral 's avonds met al die lichtjes. We hebben wel al onze meubels meegenomen van de Groenelaan, want dan is het niet zo vreemd, hè".

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamse Gemeenschap (tijdschrift) | 1970 | | pagina 8