109
rek vol oude kleren. Timmeren, „mens
erger je niet" spelen, boetseren, typen,
schuimrubber-poppen maken, een lief
klein meisje bracht me een crêpepa
pieren blom, verven, emailleren (er
stonden twee heuse bakovens), mo
zaïek, Sio-montage, tekenen en kleu
ren en laten we dat vooral niet ver
geten: echte pannekoeken bakken en
zelf opeten. Gewoon een sprookjes
land met middenin nog een reusach
tige speeltuin met een glijbaan, een
zandbak en de hele rutte-me-tut.
Als het regende hobbelden daar
soms wel 1100 kinderen van stand tot
stand. Op andere zonniger dagen toch
minstens 800! Drie en vijftig leiders
en leidsters zorgden voor orde en re
gel. De meesten van hen waren leer
lingen van de Pedagogische academie
uit Rotterdam, de anderen kleuter
leidsters en vrijwilligers van Mavo en
Havo, die een extra zakcentje kwa
men verdienen. „Het geheel" zegt
men op radio en T.V. „stond onder
leiding van de lieer Pannekoek". De
ambtenaar van jeugdzaken, de heer
G. Rens, tekende voor de algehele or
ganisatie.
De kosten: één guldentje per kind
voor een hele fijne dag van 9 tot 4.
Voor weer een gulden konden de
lieverds (en ook de stouterds, maar
die waren er bijna niet) een „lunch-
kaart" krijgen. Dat betekende dat ze
de hele dag gevoederd werden:
Om 10 uur: een koek
Om 11 uur: Coca-Cola
Om 12 uur: krentebollen
Om 1 uur: chips
Om half drie: fruit
Om 4 uur: ijs.
Zoals u ziet, ze kwamen niets te
kort, ja, er waren ook toiletten.
Alsof dat allemaal niet genoeg was,
werden er ook nog „gezelschapsspe
len" georganiseerd: Samen een grote
puzzel leggen, ringwerpen, touwtje
springen, bussen werpen, voorzichtig
met een ei op een schoteltje lopen en
„woorden spel" (wat dat is heb ik in
de gauwigheid niet begrepen). Van
het plafond hingen hele series ge
kleurde wimpels.
Heb ik de leeshoek al gemeld? En
de gelegenheid om te dammen? Of
het „verfspatten"? Daar maakten ze
de grappigste schildcrwerkjes mee.
Alles bijeen heb ik één en dertig
stands geteld. Ik heb het eerlijk ge
probeerd, maar heus het was tevéél
om op te noemen, het was VAKAN
TIE, helemaal en ongeremd.
DRIE grote pluimen: één voor de
initiatiefnemers, twee voor al de men
sen die daar zo spontaan de kinderen
bezig hielden en drie: Dank u wel,
meneer Pannekoek voor uw rondlei
ding en ook heel hartelijk dank voor
het leuke joch in zijn lichtblauwe
sweater, die steeds de weg voor mij
vrij wist te maken.
BEN VINCENT
