DE RUÏNE WORDT
OPGEKNAPT
vervangen en de blijvende opnieuw
gevoegd. Natuurlijk worden hierbij
geen hedendaagse stenen gebruikt.
Wat men gebruikt is afkomstig van
oude, verdwenen bouwwerken, bij
voorkeur afkomstig uit dezelfde tijd,
waarin het kasteel is gebouwd. Die
stenen zijn er nog, meestal uit de
grond afkomstig. Men zou het hier
bij kunnen laten. Het gevolg echter
zou zijn, dat nog aanwezige bouw
elementen verloren gingen. Dus
moet de restauratie veel ingrijpender
worden dan alleen maar herstel van
de nog aanwezige muren. Deze fase
zouden we de opbouw kunnen
noemen. Het is juist deze fase, die
verschillende Schiedammers met
zorg voor hun ruïne vervult. Zij
hoeven het echter niet te zijn. Want
wat gebeurt er? Allereerst worden de
gaten in de muren gedicht, zoals de
bijna geheel afgebrokkelde noord
westelijke hoek. Als men dat niet
deed, zouden toch na een langere of
kortere tijd de losstaande muur-
resten instorten. Het weer samen
voegen der bouwresten is absoluut
nodig voor het veilig stellen van het
nog bestaande. Die nieuwe muren
van oude steen maken de ruïne weer
tot een gebouw. Vervolgens worden
de bestaande bouwelementen ge
conserveerd. Dit is het meest pre
cieuze gedeelte van de restauratie,
want regel is immers, dat alleen wat
zeker is, er weer wordt ingebracht.
Dat gaat zo: men vindt de resten
van een raamprofiel. Aan de hand
van oude tekeningen en foto's en
van analoge gevallen ïn andere
bouwwerken, wordt dit raam nage
tekend. De volgende stap is het in
brengen er van in de nieuwe muur.
Zo gaat het ook met de restanten
van het gewelf, die zullen worden
benut voor een reconstructie van het
oorspronkelijke gewelf. Gedeeltes
van trappen vormen de aanzet voor
gereconstrueerde trappen. Zelfs een
lavet in een der muren zal op deze
wijze een nieuw leven beginnen. Al
deze werkzaamheden vereisen grote
kennis van zaken. Die kennis is aan
wezig. Onder leiding van de heer
