82
Maaswaarts gaat P Gelijk aan eene bontgeschubde
slang, kronkelt die zondagsclie menschen massa
verder en verder. Naar de Maas zoo
is de leuze van den dag! De grimmige koude,
waardoor de kerken bijna ledig warenen de
half bevroren predikanten, gelijk «roependen
in de woestijn bij elk woord eenen dik
ken witten damp uit den mond dreven de
grimmige koude welke zeg ik, de bedehuizen
ontvolktewas niet grimmig genoegom de
vrome Christenschaar van eene wandeling op
de Maas terug te houden. Ik heb bibberende
oude en jonge dames gezien, in hare prachtige
koetsendie stapvoets langs de Maas redenen
hoewel met bont en dubbel bont overstelpt
zaten zij te beven en te rillen, en konden met
moeite de fransehe conversatie tussclien de tra-
go wielen volhouden. Ik heb ze opregtelijk
beklaagd en heimelijk gewenschtdat zij niet
zoo geweldig aanzienlijk warenen dus zonder
mesalliance zich niet konden verwarmen te
midden van le bas peuplcdat kofïij advo-
katenborreltjes en bittertjes dronkin de
