p i>eu §goo> ccn$
Gehuld in golvend licht en purpren hemelstralen
Bekleed met heil'ge majesteit,
Kwam eens een engel Gods op aarde nederdalen
Van uit het rijk der zalige eeuwigheid.
Zijn blik, vol helder vuur, door heil'ge liefde ontstoken,
Viel op den wieg eens zuigelings ter neêr,
In d'onschuld op 't gelaat van 't sluimrend wicht ontloken
Vond hij zijn' eigen onschuld weêr.
Aanschouwend is hij neêrgebogen
Een nieuwe glans ontvloeit zijn' oogen
Een nieuwe gloed ontvonkt zijn hart;
Hij buigt zich over 't wiegje neder
En kust het lieve kindzoo teeder
IVog onbekend met levens smart.
