42
ev—
HET B&STE UITZIET-
Bij t wee der burgers van Schiedam was eens een twist gerezen.
Wiens uitzigt toch liet fraaist mogt wezen;
Zij meenden van hun huis.De een woonde op de Ilaven
En de ander op de Schie. liet waren heide raven
Aan zwart- en leclijkheid. De een had een oog verloren.
Dat door de pokken in zijn jeugd was uitgezworen,
En de andere zag scheel. Zij dragen hun geschil
Een derden voor, of hij 't voor hen beslechten wil.
De man is fluks gereed:»Ik mag-zoo sprak hij -'t niet verbloemen,
Gij beide hebt naar 'k meen op 't uitzigt niet te roemen."
VROUWE!» TROOST,
Een jonge weduwe ontving in haren rouw
't llczock van een nabuurge vrouw
Die met ccn woordenvloed haar droef gemis beklaagde
E11 haar te troosten zocht: maar ongelukkig slaagde
»Och sprak de droeve wecuw, wil vrij dat troosten laten
Neen! vrouwen-troost kan mij niet haten!"
