47
«Mijnheer! «ij vergist u, ei, staak uw geroep!
«Gij maakt hier zoo recdloos de grootste confusie
»l)ie dame behoort reeds sinds lang tot den troep;
«Gelijknis bragt zeker u tot die illusie:
«Ze is wedawhaar man overleed voor een jaar,
«Onmooglijk ontwaart gij uw vrouw dus in haar."
Hertrouwd! mijne elise! wat martelend kruis
Vervolgt nu de man, »hct is zeventien jaren
»Dut ik met mijn' zoonmijne vrouw en mijn huis
Verlietom met hem naar Westinje te varen;
Vóór ccnigc dagen in 't Vaderland weer
Hoorde iktot mijn' schrik van mijn dicrhre niets meer
rMijn naam is richard, en mijn gd heet STANLEY.
Begeer haar terstondzonder uitstelte spreken;
Gewis zij herkent èn haar zoon en ook mij;
Laat aan mijn geluk toch niets langer ontbreken
Verbaasd was elkeen door het vreemde verhaal
Elk stelde belang in den man door zijn taal.
De ilaauw te verdwijnt en de dame komt bij
Door middlenhaar toegediend op het thèdther
Al twijfelt nog menig aan zekerheid zij
bevestigt de waarheid en 't davrend geklater
Van 't handengeklap, dat weêrgalmt fti het rond,
Bewijst hoe 't publick er genoegen in vond.
»l)ic luitenant" zegt ze op bevallige wijs,
ils werklijk mijn echtvriend! 't ls negentien jaren,
«Dat hij, dien ik heden nog hoog stel op prijs,
«Met mij, nog zoo jeugdig, gelukkig mogt paren:
«Hoe rijk ook in liefde, wij raakten in nood
vF.n RICHARD nam dienst bij de Engelsehe vloot.
