23c tcuccbcnc 131 au.
«SKSsnssssssae.
Al dekt geen prachtgewaad mijn leen
Dat baart mij nooit verdriet
Met 't geen ik heb, ben ik te vreên
'k Zie op mijn mecrd'ren niet.
'k Zie dikwerf mcnschenrijk gekleed
Wier borst met sterren prijkt
Doch 't vorsllijk purper keert geen leed
Maakt niet, dat de onspoed wijkt.
jXeenonder de allergrofste pij
En 't kleeddat aanzien wekt
Klopt *t hart niet zelden even blij
Als ons geen schuld bevlekt.
Mijn woning is maar nedrigkleen
'k Gun andren 't prachtigst slot
'k Leef in de mijne wel te vreên
Met dankbaarheid aan God.
En heeft op aard niet ieder huis
Of 't rijk of schamel zij
Zeer dikwerf meer of minder kruis
In 't vreugdgenot er bij?
