Zoo was helaas! ook do aanblik bier,
Hij 't op don vuurgloed staren
Een vreeslijk lotzou 't lagchend dorp
Na weinig tijds ervaren.
Naar alle zijden sloeg de vlam
Met meerder kracht en woede;
Niets blijft gespaard zoo klaagde men
Zoo 't God niet ras verhoede."
Wat helpen mogt of helpen kon
Dat hielp met rappe handen
Opdat de felle vuurstroomgloed
Niet meer nog aan zou randen.
Maar, 't scheen dat moed, noch kloek beleid,
Noch trouwe hulp kon baten
Van hendie om dos naasten leed
Hun eigen ramp vergaten.
Want eer de dauw op 't aardrijk zeeg,
En 't vee zich lei te slapen
Was 't derde deel dos schoonen dorps
In puin en asch herschapen
't Was deerniswaard het aan te zien
Die schouwplaats der ellende;
't Was rookend puin en smeulende asch,
Waar 't oog zich henen wendde.
Wie tranen had voor menschbjk lood
Hij moest ze hier wel plengen;
En bij die tranen goed en geld
Aan 't lood ten offer brengen.
