7!)
lieeft opgevoerd; maar niet minder zegt liet, en even
zeer is de inan te vereeren, die de nog niet ontgonnen heide
in eene lustwarande en vruchtbaren akker hielp herscheppen,
wier geurige bloesems en vruchten ons bekoren en ver
kwikken; die zijne wetenschap en kunst als in en uit zich
zeiven ton nutte van duizenden te voorschijn riep en daar
mede volijverig voortging, tot lang, zeer lang, nadat zijne
levenszon haar hoogste standpunt had bereikt. En die ver-
eerenswaardige man was Verhoon Geboren den 8 October
1769 te Schiedam, werd hij aldaar in Junij 1788en dus op
ruim 18 jarigen leeftijd, als onderwijzer in de weeshuisschool
der Hervormden aangesteld, terwijl hij den 16 Maart 1790
als hoofdonderwijzer aan de stadsscholen de plaats van zijn'
leermeester en voorganger I'. Bazendijk innam. liet tijdvak
dus, waarin Veuuoon zijne onderwijzers-loopbaan intrad, en
zijne vorming en opleiding moest verkrijgen, was donker
als de nacht en bar als de winter. Desniettemin heeft
Verooon, door ijverige oefening en onvermoeide aanwending
van de talenten, die hem waren toevertrouwd, en meestal
door eigen studie en nadenkenlangs oorspronkelijken weg,
een zeer aanzienlijk standpunt in verschillende vakken van
wetenschap en kunst bereikt, vooral op het terrein der
praktische onderwijskunde; zoodat zijne school weldra aller-
wege in ons land met roem bekend w'as, en hem onder de
meest verdienstelijke hervormers van het onderwijs in ons
vaderland eene eervolle plaats werd toegekend.
Het zegt veel en men roemt den man groot, die in
beslissende, sterk aangrijpende oogenblikken van het leven
eene zeldzame zielskracht ontwikkelt, waardoor hij die
omstandigheden beheerscht en ten zegen van zijne mede-
menschen weet te rigten; maar het zegt in onze schat
ting nog veel meer, en zeker niet minder is de man te
roemen, die zich eene zielskracht verwierf, sterk genoeg
om een gansch leven met onverminderden ijver aan te wen-
