21
ten zulks onopgemerkt, doch toen hij onophoudelijk hleef
razen en daarenboven gedurig met zware steenen tegen de
poort wierp, werden er 12 manschappen uilgezondenom
naar de oorzaak van dat geweld onderzoek te doen. Deze
vatten zijn paard bij den toom en namen hem gevangen.
Men hragt hem in het wachthuismaar de ruiter gedroeg
zich altijd even uitzinnigsloeg allen die hij hereiken kon
om de ooren, lachte nu eens dat het schaterde, en schuim
bekte dan weder als een woedende. Hierbij riep hij zonder
ophouden »Frans van Bbedeiiode wil ik zien! Ik wil Jon
ker Fbans spreken Men trachtte hem te bedaren doch
te vergeefszijn geroep om den stadvoogd hield aan en
wilde men zijne woede niet gestadig doen toenemenzoo
oordeelde men het noodig, aan zijn verlangen te voldoen.
Daar dit zonderlinge voorval hij het aanbreken van den dag
de geheele bevolking uit nieuwsgierigheid in beweging hragt,
beval Bredebode den gevangene voor hem te brengen, en,
overeenkomstig zijn verzoek, eenige oogenblikken met hem
alleen te laten.
Zoodra de ruiter met Dbeuebode alleen wasgaf hij hem
te kennendat hij zich slechts krankzinnig geveinsd had
en dat hij hem berigt van zijne vrienden te Schiedam hragt.
Hij herinnerde hem aan den tijddie voor het begin van
den opstand der bezetting van Schiedam en den gelijktij-
digen aanval van buiten bestemd was, en verzocht, dat
Gerabd van Houten en de vier andere ruiters, die leRotterdam
gebleven warenals wegwijzers den aanslag zouden helpen ten
uitvoer brengendoor het krijgsvolk langs geheime wegen
tot digt onder de stad te leidenom op het hooren van
bet afgesproken teeken met het bestemde veldgeschreeuw,
te gelijk van binnen en van buiten te kunnen aanvallen.
Hierop openbaarde Brederode het geheim, waarin tot nu toe
slechts zeer weinigen gedeeld haddenaan al zijne krijgs
hoofden en las hun den zou even ontvangen brief voor.
