u
niet onverschillig voor aardsche eermaar ik heb hoogere
aandrift dan eerzucht. Denkt niet om mijn persoon. Lincoln
is niets. Douglas is niets. Maar onze onafhankelijkheidsver
klaring, dat onsterfelijk zinnebeeld der nienschelijklieidver
scheurt dat niet."
Op den dag der verkiezing kreeg Lincoln 126,000 stemmen
4000 meer dan Douglas. Maar de wetgevende vergadering
van Illinois, die de eindbeslissing had, achtte zich door deze
keuzo niet gebonden. Zij benoemde Douglas.
Schijnbaar leed Lincoln dus een nederlaag. Maar in waarheid
had hij de verstandigede zedelijke meerderheid. De cou
ranten hadden zijn toespraken alom in de Unie verspreid
en de denkers gaven de voorkeur aan Lincoln. Daardoor had
hij zich zelf niet alleen een dienst gedaan, maar hij had ook
voor do waarheid aanhangers gewonnen.
Gedurende 1859 en 18G0 bezocht Lincoln onderscheiden
staten der Unie en hield in vele plaatsen redevoeringen ten
gunste van zijn gevoelen dat de slavernij niet plotseling moest
worden opgeheven noch onwettig onderdrukt, maar binnen
hare hij de wet bepaalde grenzen beperkt. Dan tochbegreep
hij, zou het kwaad van zelf versmoren. Dij gelegenheiddat
hij te New-York was(een stad van 81-1,000 inw.de grootste
der Unie), had hij de volgende kleine maar eigenaardige
ontmoeting.
tlij bezocht een zondagsschool. Niemand kende hem daar
noch de kinderen, noch de meester wisten, wie de lange, wel
wat forscho maar toch zoo vriendelijke man wasdie daar
binnenkwam. Lincoln luisterde naar het onderwijs, en wel
met zóóveel belangstelling, dat de meester hem eindelijk
aansprak en voorstelde, om do kinderen wat te vragen en
te vertellen. Lincoln was daartoe terstond bereid en begon
zoo begrijpelijk, zoo onderhoudend, zoo leerzaam tot hen te
sprekendat ze allen met gespannen aandacht zijn woorden
als verslonden, en hem tweemalentoen hij ophouden wilde,
