verlangden te zien, en zeer gunstig was de indruk, dien Lincoln
op de welgezinden maakte. Nog eenige dagen verliepen
waarin onze held de eerste moeielijko maatregelen nam voor
zijn toekomstige regeeringen op don 4den Maart had de
plechtige installatie van den president plaats.
ik zal er u geen beschrijving van geven. Waart gij ooit
in den Haag bij de opening van de kamers, of liever, zaagt
gij ooit te Amsterdam de inhuldiging van den koning, dan
hebt gij een kleine voorstelling van deze groote gebeurtenis.
Ten aanhoore van wel 30,000 menschenin de groote zaal
van bet capitool of hot paleis, waar het congres zitting houdt,
vergaderdlegde Abraham Lincoln den eed af van trouw op
de grondwet der Unienadat bij een toespraak bad gehouden,
die met algemeen gejuich ontvangen werd. In die toespraak
uitte hij zich in verzoenenden geest, maar verklaarde tevens,
dat bij, daar de Unie tot biertoe niet wettig ontbonden
was, zou waken, dat baar wetten alom gehandhaafd werden.
Hiermede beantwoordde bij dus de vraag, die wel eens gerezen
isof bij niet beter gedaan had, ter voorkoming van burger
oorlog, den Zuidelijken vrij toe te laten, om zich af te scheiden
van de Unie. Hij mocht dit niet doenzoolang niet op wet
telijke wijze die afscheiding in het congres besloten was. Zoo
lang moest bij de wetten der Unie ook in bet Zuiden, des
noods gewelddadigdoen gehoorzamen. Dat bij evenwel niet
voornemens was vrijwillig tot geweld over te gaan bleek
uit het roerend slot van zijn openingsredewaarin bij de
slavenvrienden de voorstanders van de afscheiding aldus
aansprak «Het is in uwe handenmijn ontevreden mede
burgers en niet in de mijnendat de vreeselijke vraag ge
steld isZal er burgeroorlog zijn of niet De regeering zal
u niet aanvallen. Er zal geen botsing zijnals gij niet aan
valt. Gij hebt geen eed afgelegddie in don hemel staat
opgeteekend, dat gij de regeering der Unie zult omverwerpen,
en ik ga den plecbtigsten eed zweeren, dat ik de Unie hand-
