30
havenbeschermen, verdedigen zal. Wij zijn geen vijanden
maar vrienden. Neen wij moeten geen vijanden zijn. Van
de slagvelden, waar wij eenmaal ons bloed hebben gestort voor
dezelfde zaak, uit het graf van ieder goed burger, gaan geheime
draden uit naar al de harten, naar iederen haard in dit land;
het zijn snaren, die samenstemmen tot verocniging, onder
de aanraking der goede engelen van ons volk."
Met deze woorden aanvaardde Lincoln de regeering. Het
derde, hetmoeielijkste, het kortste, maar ook het schoonste
deel zijns levens nam daarmee een aanvang.
Het spreekt van zelf, dat de kwalijkgezinden aan de woorden,
waarmede Lincoln het bestuur in handen nam, een verkeerden
uitleg gaven. Reeds op den 1-iden April pleegden zij de eerste
daad van geweld. Te Charleston, een der hoofdsteden van het
Zuiden en een der belangrijkste havens van de Unie, werd
het fort Sumter door hen opgeëischt en, toen de troepen der
regeering de overgave weigerden, werd het gebombardeerd
en ingenomen. Zoo bleef er dan nu aan Lincoln niets anders
over dan geweld met geweld te keer te gaan. Terstond deed
hij een oproeping van 75.000 man van de landweer of schutterij.
Een staand leger van eenige beteekenis toch heeft de Unie
niet. Deze macht moest zich in allerijl rondom de hoofdstad
des lands, Washington, scharen, want derwaarts richtte zich
reeds een leger van opstandelingen.
Dagen van angstige spanning bracht men zeker tot op de
komst der opgeroepenen in do bedreigde stad door. Zij toch
lag in de onmiddelijke nabijheid van Virginiëwelke Staat
zich thans ook aan de Geconfedereerden aansloot, en terwijl
zij de zetel was van het congres van de ministers, de hoogste
rechterlijke macht en den president, werd zij slechts door
600 man verdedigd. Hoe groot het gevaar evenwel ook was,
Lincoln verloor de kalme vastberadenheid niet. En weldra
kwamen de vrijwilligers van het Noorden de dapperen van
New-York en Boston het eerstte Washington aan.
