38
in vreemde landen houdendaarom uit, om den laalslcn Don
derdag in November af te zonderen tot bet houden van een
dank- en bededag, toegewijd aan onzen weldoenden Vader,
die in de Hemelen woont. En ik beveel hun aandat zij
terwijl zij Hem de verschuldigde offers brengen voor zulke
merkwaardige verlossingen en zegeningentevensmet oot
moedig berouw over de verkeerdheid en ongehoorzaamheid
des volksal diegenen aan zijne hoede opdragendie door
den boklagenswaardigen oorlog, waarin wij zonder ons toedoen
gewikkeld zijn weduwen weezentreurenden of lijdenden
zijn geworden en dat zij vurig smeeken om de tusschenkomst
van de hand des Almachtigen tot heeling van de wonden der
natie en tot herstelling, zoo spoedig als dit met de godde
lijke bedoelingen overeenkomstig isvan hot volle genot van
vredeeensgezindheid en rust."
Denkt geen oogenblikM. H.dat deze ernstige taal ecu
ijdele vertooning was en dat Lincoln in zijn bijzonder leven
in strijd handelde met zijn openbare godsdienstigheid. Maar
hoe zoudt gij het denken Reeds kent gij hem als de eer
lijkheid zelve, o Het is heerlijk in hem het beeld te zien van
een groot staatsman wiens leven geheiligd werd door gezonde
vroomheid wiens godsvrucht hem eerst waarlijk groot maakte
Ik sprak daar van gezonile vroomheid. Ik bedocldo er meê,
dat Lincoln verre was van valschelijdelijke gemoedelijkheid
zonder kracht voor 't leven. Terwijl hij het oog op God gericht
hadverloor hij de aarde niet uit het gezicht. Juist zijn
geloof stelde hem in staatzijn zware plichten als hoofd van
zijn fel geteisterd volk te vervullen. Treffend was hethem
te zien, zooals hij zelfs de kleinste zaken, die hem voorkwamen,
met naauwgezethcid behandeldebij alles een geduld, een liefde
en meestal een blijmoedigheid bewarendedie allen ver
baasde. Dagelijks ontving hij tallooze menschen in een bijzonder
gehoor. Een ooggetuige verhaalt hieromtrent o. a. het volgende:
Een vrouw kwam verlof vragen voor haar mandie
