r>
van drie marken gouds, werd verboden zijne goederen met
vreemde schepen te verzenden. Reeds vroeger was het vcr-
koopen van vaartuigen aan en het bouwen daarvan voor
vreemdelingen in de Ilanse-steden verboden. Tevens was
allo handel mot zeeroovers op strenge straffen verboden.
Om gewaagde speculation te voorkomen, was, op ver
beurdverklaring der goederen, verboden, haring vóór de
vangst, koren vóór den oogst en lakens vóór het vervaar
digen te verkoopen.
Re doodstraf was gesteld op het verzenden van goud en
zilver naar het buitenland, om het daar te doen bewerken;
dezelfde straf volgde op het smelten van muntspeciën ter
wijl het snoeien daarvan, geheel naar den geest des tijds,
dat is, op barbaarsche wijze werd gestraft.
Over bankroetiers werd de schandklok geluid, terwijl zij
met ijzeren ketenen geboeid, aan een zoogenoemden schand-
steen te pronk werden gesteld. Werd een koopman van
bedriegerij in den handel overtuigd, dan moest hij aan de
galg sterven.
Zieldaar enkele verordeningen, die geheel den geest des
tijds ademen, waarin ze werden opgesteld. Het kan echter
niet ontkend worden, dat onderscheiden verordeningen der
Hanse inbreuk maakten op het rechtsgebied van vorsten en
landheeren. In den regel droegen deze haar dan ook geen
goed hart toe, en gaven aan hare eischen dikwijls alleen
uit noodzakelijkheid toe, of ondersteunden haar enkel uit
eigenbelang, zoo als Graaf Willem II van Holland, de
Hertogen van Brabant en de Graven van Vlaanderen.
Hollands handel nam door de llanse een hooge vlucht;
Antwerpen word een voornamen zetel van kooplieden, en
Brugge de stapelplaats van allerhande koopwaren, hot
middelpunt van een buitengewonen handel, het verhiijf van
schatrijke kooplieden.
Niet minder waren de koningen van Zweden mild in het
toestaan van allerlei privilegiën, waardoor aan de Hanse in
