11
acht! schouder 't geweer!" De uitvoering van dit kommando
volgde zoo schoon snel en juistdat de oude garde van
Napoleon daaraan een voorbeeld had kunnen nemen.
De lieer kommandant, de secretaris der stad en voormalige
fourier bij het leger, was zigtbaar getroffen in dit verheven
oogenblikdankte nederbuigendals een degelijk kom
mandant en beval genadigeven zoo als een degelijk
kommandantden manschappen «rust" te kommanderen. Het
voorgeschreven bevel vnlgde onmiddelijk op dezelfde plegtige
wijze, waarop de beer kommandant, nadat zijn veldheers
blik welgevallig eenige seconden op zijn voortreffelijke armee
gerust had, de officieren en onder-officieren voor zich ontbood.
Ook de heer sergeant Victor Siegfried Laible
trad met krijgshaftig kloppend hart in den uitgelezen kring
die op eerbiedigen afstand door een nieuwsgierige menigte
omringd was, die den oorlogzuchtigen groep bewonderend
beschouwde, overtuigd als zij was, dat in het midden daar
van het geheim van den dag behandeld werd. En zoo
was het ook.
Nadat de heer kommandant een paar maal gekucht en
nadenkend een snuifje genomen had, begon hij, terwijl hij
zich met trotsche helden-houding op zijn degen steunde
«Zoo als gij reeds weetgeldt het heden de ontvangst van
onze naburige militaire vriendenhet nieuw-geuniformeerd
wakkere uhlanen-korps dat ons heden met oen rijdend korps-
bezoek vereeren zalaan welke ontvangst een kleine ma
noeuvre verbonden zal worden waarvan het doel iszoo
als ik nu dienstig acht u mede te deelen, de verdediging
van den grooten weg van de naburige stad tegen een op
rukkend vijandelijk ruiterkorps. Deze idee iszoo als gij wel
zult begrijpen uit een militair oogpunt even zoo verheven
als zij strategisch gewigtig mag genoemd worden, en ver
dient met al de kracht van onze militaire energie uitgevoerd
te worden. Zoo als ik met den veroerenswaardigen eskadrons
chef van het uhlanen-korps reeds afgesproken heb neemt
