26
Eindelijk is het geschrift gereed. Hij neemt
het blad in de hand en leest het op halfluiden
toon voor. In weerwil der algemeene onrust is
het in dit oogenblik zoo stil in het vertrekdat
men elk woord van den lezende verstaat: »Ik
doe afstand van deze kroon, om welke te dragen
de stem der natie mij eenmaal geroepen heeft, ten
gunste van mijn kleinzoon, den graaf van Parijs.
Moge hij aan de groote taak beantwoordedie
hem heden wordt opgelegd. Den 24 Februarij
1848, Louis Philippe."
De koningin was buiten zich zelve en maakte
in het eerste oogenblik een beweging of zij de
acte bemagtigen wilde en haar verscheuren. Zij
herstelde zich echter, omhelsde den koning en
riep: Moge mijn kleinzoon u gelijken! Mijne
heeren, de koning is toch beter, dan gij allen
gij hebt nu wat gij verlangdet, maar het zal u
berouwen."
Lodewijk Philips sprak op gelaten toon:
»Daar is mijn acte van afstandmen brenge dien aan
den maarschalk Gérard" Een geruimen tijd
waagde het niemand dien aan te vatten en toen
eindelijk een getrouwe dienaar daarmede naar buiten
snelde, was het te laat. Het oproer was te veel
in omvang toegenomen, dan dat een stuk papier
nog waarde kon hebben om het kunnen dempen.
Bijna ongemerkt ging de tijding van den afstand
in de beweging van den opstand verloren luider
werd echter het getier van de woeste menigte:
