2R
geen oogcnblik te verliezen! Het volk komt. Nog
eenige minuten en het zal in de Tuilerien zijn."
L o d e w ij k Philips ontdoet zich van zijn
ordeband, degen en uniform, terwijl de koningin
hem een burger overjas en grijzen hoed toereikte.
«Mijn horologie?" zeide de grijsaard »waar
is mijn horologie? Mijne sleutels? Mijn porte
feuille?"
Eindelijk had hij alles bijeen en zag de sleu
tels na. Het mag hem een oogenblik zijn inge
vallen, dat zij hem tot niets meer van nut zouden
zijn doch hij scheen tot geen helder bewustzijn
daarvan te komen verstrooid liet hij ze in den
zak glijden. Vervolgens klemde hij de portefeuille
vast, schier krampachtig met den arm daartegen
drukkend Lodew ij k Philips staat op het
punt een troon, een rijk te verlaten, maar hij
red de kas, zijn actiën en papieren.
Door een donkeren gang gaat de togt uit het
kabinet des konings in een voorzaal van het pa
viljoen d'Horloge en van daar naar den tuin van
de Tuilerien. Twee eskadrons kurassiers zijn hier
tot dekking van de vlugtcnden achtergelaten, die
als een lijkstoet voortwankelen; eenige nationale
garden sluiten zich bij hen aan. Zoo trekken zij
op den langen weg voort en komen eindelijk op
van de Place; de la Concorde die nog door de troepen
van den generaal B e d e a u bezet is. Doch het volk
is ook reeds tot daar doorgedrongen en de ver
warring wordt met elk oogenblik grooter. De
