31
plotseling te voorschijn trad, en de aanvoerder
van den troep scheen te zijn, »of men zal u
knevelen en aan handen en voeten hinden."
Wesseleny zweeg in naamlooze vertwijfeling.
De vermomden namen hem hierop in hun midden
voerden hem door een langen gang, de trappen af
in een kerker, die volkomen duister was. Men
beval hem, hier volkomen rustig te blijven en
verliet hem daarop.
De zware deur viel dicht en werd gesloten.
W esseleny was alleen, verraden en gevangen.
Volkomen duisternis omringde den met list ge
vangene, die, zijn gelaat met de handen bedekkende,
zich op den vochtigett bodem nederwiet p, en zich
en zijn liefdeswaanzin, die zich van hem meester
gemaakt en in't verderf gestort had, verwenschte.
Slechts weinige oogenblikken lag hij zoo, toen
werd een getralied venster geopend en een
stem zeide tot hem: sWesseleny, de burcht
vrouw van Murany, Maria S zet si, biedt u
levenvrijheidzelfs burcht en hand aanindien
gij uw koning Ferdinand verlaten en u onder
de vanen van Rakoczy wilt scharen. Weigert
gij dit, dan wacht u de dood door de bijl van
den beul, en uw leger, zonder aanvoerder, een zeker
verderf. Men geeft u een uur tijd om te bedenken."
W esseleny hoorde den spreker aanzonder
zich te bewegen. Toen de stem zweegstond hij op
en dacht over zijn toestand na. Hijde held van wien
het volk sprak en zong, de veldheer, wien de keizer
en zijn generaal een zoo gewichtige taak hadden toe
vertrouwd was des nachts op een galant avontuur
uitgegaan, evenals een studenteen verliefde jonge
ling daar lag hij nude gevangene van een
vrouw. Zijn roem scheen verloren te zijnzijne
lauweren zouden geplukt worden door de moedwillige
hand van de wreede Venus van Murany.
