6
armen eener geliefde moeder, en uit de schitte
rendste betrekkingen losgescheurd om als vrijwil
liger bij het korps van den dapperen majoor v o n
T, ützow dienst te nemen, bij wien hij oogen-
blikkelijk als adjudant optrad.
»Nu Friesen, gij komt van het slot. Wat
brengt gij ons voor berichten vraagde een oud
officier den jongen man.
»Alles staat goed. De Koning blijft standvastig.
Het verbond met Rusland is gesloten en zooals
mij Gneis en au mededeelde konden wij ook op
Oostenrijk zeker rekenen. De Fransche gezant is
reeds vertrokken en de oorlog zoo goed als zeker.
Met een eindloos hoerah werden deze berichten,
die zich als een loopend vuur van mond tot mond
verspreiddendoor de opgewonden menigte ver
nomen.
»Dit is evenwel nog niet alles," ging Friesen
voort nadat de beweging een weinig was bedaard.
«Morgen zal de Koning tot het geheele Pruisische
volk een aanspraak houdenopgesteld door den
staatsraad Hippel. Ik heb het afschrift bij mij."
«Voorlezen voorlezen hoorde men uit duizend
monden tegelijk.
Door de krachtige armen van eenigen der om
standers in de hoogte geheven werd Friesen
tot aan de trappen van het oude raadhuis gedra
gen, waar hij als een heraut met luider stem de
koninklijke boodschap verkondigde, die met de vol
gende woorden eindigde: «Het is de laatste be
slissende strijddien wij zullen wagen voor ons
bestaan, onze onafhankelijkheid, ons welzijn. Er
is geen andere uitweg dan een eervolle vrede of
een roemvolle ondergang. Ook dezen laatsten zullen
wij ter wille der eer getroost te gemoet gaan
want eerloos kan geen Pruis of Duitscher leven.
Doch wij mogen met grond vertrouwen, God eu
