8
vertrouwelijk gesprek luid werd er geklonken
maar nog luider klonken de woorden en liederen
der opgewonden menigte.
«Dit glas op onzen geliefden Friesenriep
Körner, van zijn zitplaats opstaande.
«Den adelaar, die het eerst het morgenrood zag
lichten en ons den dageraad van een nieuwen dag
voorspelt."
«Hij leve!" «Friesen leve!" herhaalde het koor
als uit eenen mond.
«En ik," antwoordde deze diep bewogen, «drink
op het welzijn van onzen jongen dichter, die ons
in zijnen «Zriny" het schitterendste beeld van een
waren held beschreven heeft."
«Gij doet mij te veel eer aan," antwoordde de
jonge dichter blozend. «Niet aan mijmaar aan
het vaderland behoort de roem."
«Koning en vaderland leven jubelde het koor,
met de glazen klinkende.
«Nu echter," sprak de oude Fischer, met zijn
zware stem «willen wij een nieuw lied hooren
van onzen lijfdichtereen liedzooals het voor
soldaten past."
Met dit voorstel was het gansche gezelschap
ingenomen, en met een helderklinkende stem zong
Körner, onder begeleiding van een ijlings gehaalde
guitaarde volgende verzenwaarvan de laatste
regels door het koor werden herhaald
„Es blinken drei freundliche Sterne
„Ins Dunkel des Lebens hinein,
„Die Sterne, sie funkeln so traulich,
„Sie heiszen Lied, Liebe und Wein."
Nog menig dergelijk lied werd gezongen en menig
glas geledigd op het welzijn des vaderlands en den
gelukkigen alloop van den op handen zij nden strijd.
De geestdrift steeg eindelijk ten top, toen de door
allen beminde en geëerde majoor von Lützow met
