11
haar schijnsel binnen de tentdie Napoleon in
liet kamp van Boulogne tot verblijfplaats diende.
De gouden stralen beschenen het bleek gelaat van
een man, die in half liggende houding in een ledi
kant rustte. Naast het ledikant op een tafeltje
stonden een paar bijna uitgebrande kaarsen. Die
man, de Keizer, las met aandacht eenige be
schreven bladen, uitmakende de memorie van Ful
ton. Zij begon aldus
»Sire 1"
»De zee, die u van uw vijand scheidt, verschaft
hem een onmetelijk voordeel boven u. Beurtelings
begunstigd door winden en stormen, hoont hij u
straffeloos, trotseert hij u op zijn voor u ontoegan
kelijk eiland. Welnu dien hinderpaal die hem be
schermt kan ik doen verdwijnen in weerwil van al
zijn vloten kan ik, in weinige uren, ten allen tijde,
uw legers overbrengen op zijn grondgebied, zonder
vrees voor stormenzonder de hulp der winden
noodig te hebben.
«Verduiveld «riep de Keizer uit, zich plotseling
oprichtende, dat is de moeite waard om er tweemaal
over na te denken."
En, recht voor zich uitstarende, zonder evenwel
eenig voorwerp te zienging hij voort
«Als die man waarheid spreekt, schenk ik hem
een koninkrijk
Hij las verder.
«Wat mijn middelen aangaat, zij zijn als volgt:
enz."
Twee uren lang bleef Napoleon onder ernstig
nadenken lezentoen riep hij den kamerdienaar
en beval terstond den generaal-intendant Daru te
roepen. Toen deze verscheen, vond hij den Keizer
gekleedzijn tent op en neer stappendemet
het geschrift nog altijd in de handen.
«Goede morgen, Daru!Ga op mijn stoel
