20
■werden weer hoofden zichtbaar, en toen men die
voorwerpen zag liggen, scheen er raad te worden
gehoudenen het resultaat wasdat een zestal
Eskimo's de rotsen afdaalden. De verrekijker werd
eerst met eerbiedigen afstand met uitgestrekte hal
zen bekeken.
De moedigste onder hen nam het werktuig van
den grond op, het ging nu van hand tot hand:
de overigen, die zich totnutoe hadden schuil ge
houden, vorderden ook. Men rook er aan, likte er
aan, hield het tegen de ooren, en toen men niet
wijzer werd, legde men het weder neer. De sextant
was nu aan de beurt en het spiegeltje, dat daar
aan gewoonlijk is verbonden, wekte aller verbazing,
toen men zichzelven en zijn vrienden daarin kon
aanschouwen; het was en bleef toch een zonderling
werktuig, dat best kon tooverenmen legde het
ook maar weer terzijdeen ondartusschen was
onze stuurman genaderd met de meest geruststel
lende, vredelievende gebaren, en toen hij den spreek
hoorn opnam, en daarmede een afgrijselijke muziek
maakte, gaf dit al spoedig meer toenadering. Hij
bracht zijn nieuwe vrienden bij zijn oude, en daar
de kapitein enkele woorden van hun taal kende,
kon men gedachten wisselen, zoo goed en zoo kwaad
als dit gingmen ging gezamenlijk terug naar het
schip om dat zonderlinge zeemonster eens van
nabij te beschouwen. Er waren verscheidene vrou
wen met kleine kinderen bijde gewoonte van het
land brengt mede, dat, zoo de moeders van huis
gaandeze de kleine familie voor zoover die niet
loopen kan. op den rug meenemen. Het kleine
volk ziet er al spoedig even berookt, vettig en
groezelig uit als de ouderen. De stuurman nam
een der kleintjes van de moeder, gaf het een flink
bad en spoedig bleek het, dat de Eskimosche kin
dertjes tot denzelfden staat van blankheid en friscli-
