25
en voor het uitgaan met de kinderen, ten minste
dagelijks zag het verbaasde vrouwenpubliek niet
alleen dat zijzelve met hare kinderen wandelde
maar zelfs dat het kleine meisjeals zij boodschap
pen deed, geen kinderen medenam naar de winkels.
»Hoe domvonden de buurvrouwen, die zeiven
zooveel gemak van hare kleine meiden hadden, en
zij namen zich ook vast voor, om, zoodra ze
juffrouw van D. eens spraken, deze eens wat goe
den raad op dit punt te geven. Voorloopig ging
dat nog niet goed, want de van Dordt's waren
nog »de nieuwe menschen," daar zij pas sedert
een paar maanden te H. woondenen weinig
moeite deden om kennissen te krijgen. Zij hadden
vroeger in Amsterdam gewoond waar zij, evenals
hier, verfwaren in het groot en klein verkochten.
Waarom ze eigenlijk verhuisd waren, waarom of
ze niet wat meer moeite deden om »in de con
versatie te komen" en waarom de vrouw er soms
zoo bedrukt kon uitzien op deze en meer der
gelijke vragen hadden de belangstellende H.enaars
gaarne antwoord gehad, doch voorloopig schenen
zij toch het vreemdst van alles nog te vinden, dat
»die nieuwe vrouw" hare huishouding zoo maar
midden in den morgen kon verlaten om zelve het
werk van een kindermeisje te doen.
Eene enkele menschlievende en radtongige had
al eens vragend de stelling opgeworpen »of ér niet
een beetje een streep door zou loopen?" want
welbezien was het toch eigenlijk dollemanswerk,
om iets te doen wat zoo geheel van den regel
afweek en waar men nooit een ander fatsoenlijk
mensch, die genoeg bediening had, mede bezig zag.
sik denk dat zij ook zelve schuurt en schrobt
en dat hare meid op een stoel en een stoofje zit,"
merkte een geestige buur aan en lachte zelve niet
weinig om deze pas verzonnen aardigheid.
