14
al weer met mouwenhaken en lissen aanof, wat
nog erger is, het wordt in een deken gespeld met de
armpjes er boven uit als eene pop in eene Jan-Klaassen-
kast. Het schreeuwen, dat zoo'n schaap onder deze
kunstbewerking doet, verraadt genoegzaam, hoe hot zich
op zijn gemak gevoelt. Maar verbeeld u ook eens, dat
men een volwassen mensch de gymnastische toeren
liet verrichten, waarin zoo'n kind tegen wil en dank
geoefend wordtvooroverachteroverop de linkerzijde,
op de rechterzijdebeentjes in de hoogte, hoofd voor
over hoofd, achterover ik weddat wij er allen
wel beleefdelijk voor bedanken zouden. Maar de mode
wil dat nu eenmaal zoo en daarvoor zwicht een vrij ge
boren mensch.
Bij verder opgroeien wordt het nog erger. Nauw
sluitende schoenendie u likdoorns en eksteroogen be
zorgen, knellende kleeren, vooral voor meisjes om
een net figuurtje te krijgen hooge kapsels met
valsch haar, prijkende met allerlei dwaas, ondoelmatig
gevormde hoeden en voor de heeren de lastige, zware,
ongeriefelijke, vervelende hooge hoed, herinneren u tel
kens aan de dwaze willekeur der mode. Toch vliegen
wij op hare wenken. Veronderstel eens dat een wet
gever het in zijn hoofd kreeg en er de macht toe bezat
u uwe kleeding voor te schrijven en u dan verplichtte
tot de grillige veranderingen, waartoe u nu do mode
noodzaakt, zou zoo iemand niet voor een helschen kwel
duivel uitgekreten worden en aanleiding geven tot eene
verschrikkelijke revolutie? Maar zoo is de mensch: vrijwillig
smeedt hij gaarne zijn eigene boeien.
Laat de mode u al een weinigje met rust, dan komt
u de gewoonte nog dikwijls plagen. Op de afgelegen
dorpen is dit vooral het geval. Stelt u voor een dorp
met eene langerechte straatwaar men Zondags en
door de week 's avonds in grooten getale heen en weer
op de straat loopt te drentelen 10, 20 soms 100 maal
op en neer en telkens elkander en de voorbijgangers
