11
allen, beweerde hij, en daarom zou zij gekroond worden
als koningin der schoonheid,
Het klonk El sa als een sprookje in de ooren, toen
hij haar voorspiegelde, hoe ze voortaan zou wonen in
een prachtig huishoe ze gekleed zou zijn als een
prinses en hoe ze niets zou behoeven te doen dan te
genieten van alles wat het leven aanbood, maar te
midden van die verwonderlijke voorstellingen hoorde ze
duidelijk de stem barer moeder, die riep: «Elsa, keer
dadelijk terug, keer alleen terug. Uw geleider brengt
u op een dwaalweg."
Zij zag en zie! ze waren juist genaderd aan den graf
heuvel harer ouders.
Elsa liet den arm van haar geleider los en knielde
neder. »0 moeder," smeekte zij, «geef toch niet zoo'n
wreed bevel. Laat mij gelukkig zijn," maar nogmaals
hoorde zij duidelijk: «Keer alleen terug, Elsa, of ge
zijt verloren."
Het meisje sloeg de handen voor de oogen, de blin
kende weg was op bevel van den jongen man geopend
een heerlijke geur van bloemen stroomde haar tegen, en
nog veel mooier dan straks kwam haar alles voor wat
zij toen aanschouwd had nu ze er nogmaals naar keek.
Haar geleider nam hare hand. «Kom mede," zeide
hijen ze volgde.
«Waar is uw gouden sleutel?" vroeg de portier.
«Hier is de mijne, en zij. schoonheid en jeugd
openen haar immers den weg
«O zeker, zeker," luidde het antwoord, maar Elsa
verbeeldde zich, dat het spotachtig klonk, en toen ze
nu nogmaals haar moeders waarschuwend «keer terug,"
hoorde, toen vatte zij een moedig besluit en vlood henen.
De jonge man volgde haar, maar zij riep hem toe, dat
zij alleen moest gaan en, dat zij hem verzocht haar niet
te volgen.
Ademloos kwam zij thuis, en toen zij vermoeid neer
was gevallen op haar strooleger, toen kwamen de tra-
