Speelmansliecl.
Al legt gij tusschen haar en mij
Ook stroomen, bergen, dalen,
Gestrenge Heer, het lied is vrij,
Dat kunt gij niet ompalen.
Ik ben een speelman welbekend
En zing der min ten prijze;
Ik reis en zing, het land ten end,
Steeds op dezelfde wijze:
Ik heb u lief, mijn waarde,
Mijn al, bij zuur en zoet,
U groet ik schat op aarde,
Wees duizendmaal gegroet
En ga ik door het boomrijk woud,
Waar vink en meerle springen,
Nooit laat mijn lied dat volkje koud,
Het haast zich mee te zingen
De wind hoort op de hei mijn lied,
Hij spant zijn vleugels blijder,
En draagt het over berg en vliet
En door het dal, en wijder:
Ik heb u lief, mijn waarde,
Mijn al, bij zuur en zoet,
U groet ik schat op aarde,
Wees duizendmaal gegroet!
