30 die elkander eenmaal hebben bemind Adelaide werd er hevig door ontroerd. «Stoor nu den vrede niet meer van een hart, dat met de wereld heeft afgedaan, en eerst met den dood deze schuilplaats zal verlaten." Zoo sprak zij tot den dichter bij het afscheid nemen en hii was haar gehoorzaam Hij bouwde zijn huis in Wörlitz, huwde de dochter van den man, die het scboone park, het eigendom van Frans Van Dessau, had aangelegd, en werd gelukkiger dan hij nog had durven hopen. Maar helaas, zijn lieve vrouw stierf al in 1824. Nog zeven jaren overleefde Matthison de jonggestorven gade, en toen volgde hij haar in het graf. Hij heeft Adelaide niet weergezien. Freule Annette Van Glossey ontving het doodbericht in haar afzondering te Mosigkau en wijdde menigen stillen traan aan de herinnering van haar vriend. Matthison werd spoedig vergeten, geen grafsteen zelfs wijst op het Wörlitzer kerkhof de plaats aan, waar de dichter slaaptAlleen zijn Adelaide vergat hem niet en staarde menigmaal op het portret, dat hij haar eenmaal geschonken had met de bede «Blijf mij gedenken Zi) leefde rustig voort in Mosigkau, en kwam weinig met de buitenwereld in aanraking, maar de herinnering aan haar korten lentedroom hield haar hart warm hoewel zij oud en ziekelijk was geworden naar het lichaam. Haar geest bleef jeugdig en frisch zij stelde belang in kunst en literatuur, en vereenigde gaarne de schoonste voortbrengselen van beide in hare onmiddellijke nabijheid. Zij scheen het voorbijgaan der jaren zóó weinig te merken, dat zij zelfs met hardnekkige trouw de vroegere kleeder dracht bleef volgen. Op haar zestigste jaar werd zij eenstemmig tot Abdis van Mosigkau verkozen «Ik meende met de wereld afgedaan te hebben," sprak •>zij, en nu komt die roepstem tot mij als een wenk van

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedams Jaarboek | 1882 | | pagina 140