33
Was soms mijn Mart 1) wat lastig,
Ze was toch deun en kastig,
Graeg ad ik eur nog maer.
En dan in 't graf twee zeunen
Die me ars nog kosten steunen
Och Eerje weg is zwaer
Halleenig schiet ik óver
En waerlik lief noch lover
Is an mijn leven meer;
Et iet 2) dat ik löp waeken
Maer as me een dief most naeken
Yiel ik hommachtig 3) neer.
Geen ziel eit me in zen leven
Bij sturm op zee zien beven,
Maer ier is 't ars esteld
Ik zit as an een kluister,
Ben bunzig in et duister
An wal ben ik geen eld.
En om zoo halle nachten
In weer en weind te wachten
Tot dat de murgen daegt,
En dan naer kooi 'te trekken
As órren dér doen wekken
Geen schespel die 't beaegt.
1) Maartje. '2) Hiet of heet; men gebruikt de A als
men den klemtoon op het woord wil leggen, ook daar
waar die letter overbodig is. 3) Onmachtig; om wordt
vaak in plaats van on gesteld.
