41
Maer, zegt gy, ochhet weer wort zwaer,
Ons dreigt een felle donder.
Geen noodt. Ai beit een luttel maer.
De nevel scheui'tde lucht wort klaer
Het onweer is al onder.
Dan, 't licht is ook aen 't ondergaen,
De nacht zal u benarren.
My niet; nu komt de blanke maen
Met haer vergulde horens aen
En hondertduizent starren.
