Het zuiden is te rug geweeken.
Kalisto grimt ons aen uit koude hêmelstreeken.
De bulderende noordewint
Maekt al de zee ontzint.
Men hoort de hagelbuien kraken.
Het ys bevloert de vloên de sneeuvlok dekt de daken
En 't aengezicht van 't kale velt,
Thans treurigh en ontstelt.
Zoo heeft Jupyns geducht vermogen
't Gevierendeelde jaer tot feilen aert bewogen.
Wat sleet men 't leven wel te pas
Toen 't altyt lente was 1
Elk zie nu, tegens winterquaelen,
Den warmen zomer aen een' luwen haert te halen.
Vulkaen zy elk in dezen tvt
Ten Iluisgodt ingewydt.
O Vriendenhoudt u toch verborgen
Eet vleesch, drinkt ouden wyn, en laet den Hemel zorgen.
De zomer moet met zyn saizoen
Den graegen winter voên.
