'22
De diva ademde vrijer. Zij beval den bediende streng,
niemand meer bij haar binnen te laten.
's Avonds zat de schoone Jenny bedaard in haar salon
een boek te doorbladeren, toen er plotseling in de gang
een hevig rumoer gehoord werd, dat al nader en nader
kwam; -verschrikt stond Jenny op, drie in't zwart
gekleede heeren traden de karner binnen.
De zangeres was op dat oogenblik sprakeloos van ont
roering.
Een der heeren, een zeer net jongmensch, trad naar
voren en wilde spreken; doch de diva viel hem vertoornd
in de rede:
Men zal mij toch, hoop ik, niet weer lastig vallen
ik heb hedenmorgen reeds veiklaard, dat ik niet zingen
zou
De jonge man boog en antwoordde: Mejuffrouw, ik
bid u om verontschuldiging, maar wij zijn niet gekomen
om uw stem te bewonderen. Deze voor u minder aan
gename storing moet ik u ambtshalve aandoen.
Mijne heeren, ik begrijp u niet.
Ik ben de commissaiis van politie Dubois en kom
op hoog bevel.
Om Godswil, ik heb toch niets gedaan, dat de
politie.
Dat niet, mejuffrouw, mijne zending heeft alleen
ten doel uw pas te onderzoeken. Ik verzoek u hem mij
even te laten inzien.
En waartoe is dat noodig?
Mejuffrouw, het doet mij waarlijk leed, dat ik u
moet lastig vallen maar wij hebben zooals gij ook
uit deze documenten zult kunnen zien aangifte ge
kregen dat eene vrouw, met name Louisa Farber, den
naam van de beroemde Jenny Lind op schandelijke wijze
misbruikt en zoodoende van de eene naar de andere
plaats trekt om den menschen geld afhandig te maken.
Maar dat is ongehoord
Ik herhaal daarom dan ook mijn verzoek.
