18
aantal wolven aldus door hem gedood aan het ongeloofelijke
grensde. Maar, vraagt gij wellicht, wat was zijn doel met
een dergelijke wolvenslachting De dorst naar wraak dreef
hem aanhij moest de schim van zijn ongelukkige vrouw
bevredigen. Niet lang toch na dien ijselijken nacht verbond
hij zich door een duren eed geen enkelen wolf te sparen,
dien hij kon opsporen. En op vreeselijke wijze heeft hij
zijn eed gestand gedaan. Gedurende de zes jaren die hij
nog na den dood zijner vrouw leefde, heeft hij wel een
paar honderd wolven gedood, naar ik geloof.
Op zekeren dag echter ging hij vroeg in den morgen bij
een strenge koude op zijn gewone bezigheid uit doch
hij kwam niet meer terug. Ik vreesde wat er gebeu rd was.
Na gedurende moer dan eene week het woud doorkruist
te hebben om mijn verloren zoon te zoeken, vond ik de
overblijfselen van het koppel pistolen en den hartsvanger,
welke mijn zoon gewoon was bij zich te dragen. Anders
was er niets te vinden. Ongetwijfeld had hij zijn leven
verloren in zijn rampzalig bedrijf. De wolven waren hem
in groot aantal overvallen; zij waren hem te maelitig en
hij werd hun prooi. Aldus was het bejammerenswaardig
uiteinde van den waanzinnige!"
Hoe innig ik met den ouden man begaan was, behoef
ik wel niet te zeggen. Ik trachtte hem zooveel mogelijk
te troosten, maar tevergeefs. De engel des doods had
hem reeds zijn zegel op het voorhoofd gedrukt, en niet
lang daarna hoorde ik dat bij den laatsten adem had
uitgeblazen en was heengegaan om in eene gelukkiger
wereld de zijnen weder te vinden.
(Vrij bewerkt naar het Engelsch uit het
dagboek van een reiziger.)
