1? te doelen, dat hij een beroep had ontvangen naar welk beroep door hem in „ernstig beraad" zou worden genomen. En telkens als zoo iets voorviel, liepen de gemeenteleden naar hnn herder en leer aar, om hem dringend te verzoe ken, bij hen te blijven, daar zij hem onmogelijk konden missen. En telkens kon de beroepen dominee geen besluit nemen voor de derde week bijna verstreken was. Dan werd het hem op eens duidelijk, dat hij zijn plicht deed als hij bleet', en de gemeenteleden deden dan ook hun plicht en overlaadden de pastorie met geschenken als bewijzen hunner erkentelijkheid. Natuurlijk bestonden die cadeautjes nogal eens uit kazen, die onze leeraar meestal met goed gevolg in de nabij zijnde stad in klinkende munt trachtte om te zetten. Al de opgenoemde zaken, omstandigheden en personen waren ook ver buiten Ouderdorp bekend, soms beroemd, soms berucht. Maar er leefde onder die eenvoudige bevol king éen persoontje, dat buiten het dorp volstrekt niet, en in het dorp bij weinigen bekend was. En de meesten, die haar kenden, noemden haar vreemd (excentriek zouden zij zeggen, als zij het woord verstonden). Dat was de dochter van den notaris. Reeds verschei dene jaren had notaris Strank te Ouderdorp gewoond en hij bezat het volle vertrouwen van al zijn dorpsgcnootcn. Ofschoon de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen ook daar een spaarbank had opgericht, vertrouwde men zijn geld liever aan den notaris toe. Deze wist daarom precies, hoe ieders zaken er bijstonden, en die geheimen waren bij hem veilig, dat was algemeen bekend. Geen wonder alzoo, dat de heer Strank onder de moest gegoede ingezetenen van Ouderdorp gerekend mocht wor den, en daar zijn gezin slechts uit een zoon en een dochter be stond, hadden dezen een aardig sommetje te wachten. Onge lukkig was do zoon niet gezond. Een sleepende kwaal deed hem wel lang worstelen tegen een treurigen afloop, alle geneesniMdelen konden slechts dat einde wat uitstel len, geheel en al afwenden was onmogelijk. Het vooruit zicht. bestoud dus, dat Marie, de dochter, de eenige erfge naam zou worden van het grootc fortuin, dat Papa Strank haar eens zou nalaten. Voeg ik er nu nog bij, dat Marie, hoewel niet bepaald mooi, een flink postuur had, en wat

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedams Jaarboek | 1893 | | pagina 149