28
zou men van gaan watertanden; is dat niet de beroemde
Italiaansche salade, mijn lievelingsgerecht, waar moeder
mij sinds bijna tien jaar niet meer op getrakteerd heeft?
„Te veel werk" meende zij altijd, als ik er om vroeg! Het
kan ook wel zijn dat het voor haar krachten te veel was
en wat ziet ze er heerlijk uit, lieve kind; daar mag je
trotsch op zijn, dat is nog iets anders dan
Verschrikt houdt hij op; een schuwen blik werpt hij
eerst op de kinderen en dan op het bedgordijn. Maar
Goddank hij slaakt een zucht van verlichting dezen
hebben zijn toespeling niet begrepen en ginds is het dood
stil. Dat twee brandende oogen op zijn gelaat rusten en
een paar heete lippen den zin voltooien; „dan bij moeder!"
(laar heeft zijn argeloos gemoed niet het minst aan gedacht.
Intusschen wordt de maaltijd voortgezet en de gezonde
eetlust van het klaverblad bewijst, dat het meesterstuk
voortreffelijk gelukt is. De zieke is ten prooi aan een
heftig ongeduld, bijna een uur zitten die drie reeds aan de
gedekte tafel en lachen en babbelen op fluisterenden toon
over allerlei dingenen anders namen de maaltijden
nauwelijks een kwartier in beslag.
„Ja, als moeder er niet is
Daar slaat het acht uurnu staat Melanie toch op en
het duurt niet lang of het wollen tafelkleed ligt weer over
de tafel, Herman zet teekendoos en verfkistje er op,
Melanie neemt de breikous en vader richt zich behaaglijk
zijn ledematen rekkende op, en verlaat met zachten tred
de kamer. Melanie heft het hoofd luisterend op.
„Moeder slaapt nog steeds", fluistert zij„de dokter
zegt, in twee of drie weken kan zij geheel beter zijn."
Een bijna onmerkbare zucht vergezelt de laatste woorden.
„Ach Mela, nu is onze goede tijd spoedig voorbijnu
zal het weer ongezellig wordennu is het weer knorren
den ganschen dag en een haasten alsof het leven een
