,,Heb nog een beetje geduld met mij, Theodoor, het zf nu alles gauw beter zijn, alles alles En zij houdt woord, hoe moeilijk, ja onmogelijk In. haar ook dikwijls lijkt. Zij overwint haar eigen ik, te; wille van echtgenoot en kinderen, want onvermoeibaar ei vurig streeft zij de reeds grijs wordende vrouw, daarnaar om met eere den lioogen, heiligen naam van moeder te dragen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedams Jaarboek | 1895 | | pagina 166