c8
der liceren hem zoo van de beurs had meegebracht. Met
minzaamheid beantwoordde hij de onderdanige groeten der
bedienden, en het scheen Bmil alsof hij juist hem buiten
gewoon vriendelijk en vertrouwelijk toeknikte.
Eene stem in zijn binnenste eene zwakke stem wel-
is-waar vermaande Emil, thans nog het gebeurde aan
zijnen chef mede te deelen, maar hij liep door, en toen
hij op straat trad, was het in het volle besef een ander
mcnscli te zijn, een geheel andere dan gisteren, toen hij
op datzelfde uur do Bank verliet. Een misdadiger! Dus
klaagde zijn geweten hem aan. Een misdadiger! Gij zijt
thans in oorlog met de maatschappij en alle maatschappe
lijke verordeningen.
Het zij zoo, sprak hij bij zichzelven, als ik de zedelijke
kracht hij moest daarbij glimlachen bezit, deze rol
te spelen, mij in mijnen nieuwen toestand te schikken, wil
ik gaarne een misdadiger zijn zoo slechts niemand het
te weten komt en liet er mij wèl bij laten varen
Hjj rilde alsof hij de koorts had. Dit is slechts het be
gin, dus trachtte hij zich te bemoedigen. Alle begin is
moeilijktijd en gewoonte zullen het evenwicht weder
herstellen, en dan is de overwinning mijn. Thans is er
slechts éen ding noodigmij kalm houden.
Zich kalm houdenEn zijne polsen joegen met onrust
barende snelheid.
Waar en hoe zou bij het geld verbergen Allerlei plan
nen rezen bij hem, hot eene al onnatuurlijker dan het
andere. Geen uur mocht hij het bij zich houden, het moest
verborgen worden, zoo dat buiten hem geen sterveling
het vinden kon. Onaangeroerd moest het blijven liggen,
totdat de zaak zou zijn doodgebloed. Vóór alles echter
moest hij zich vergewissen, of de serieën en nummers der
papieren bekend waren. In elk geval zou hij heel wat
geduld moeten oefenen, alvorens van het geheim te kun
nen geuietcn. Hij dacht aan geene weelde of verkwisting,
dat zou dwaasheid zijn. Maar wel aan het geborgen wezen
voor den dag van morgen.
Om niet anders dan gewoonlijk te doen en daardoor
verwondering te wekken, ging hij met zijne collega's in
het naburige koffiehuis en speelde een partij biljart.
Hij ademde verlicht op, toen hij eindelijk alleen zijn
weg kon vervolgen. Anders bracht hij vaak op dat uur
