23
zijn en eindelijk brak de tijd aan dat het hem moeite
kostte nog een enkele maal te zegevieren.
Het was voor beiden eigenlijk een marteling. Zij ver
heugde zich niet in haar overmaeht, en wanneer hij ver
loor, kon hij soms in zulk een, aan vele schaakspelers
eigen, onstuimige woede losbarsten, dat hij een krankzin
nige gelijk was. Hij vergat zich dan zelfs zoo ver, dat
men in hem ternauwernood den edelman kon herkennen
en hij de ruwste uitdrukkingen gebruikte.
Eens, dat zij verloren had. maar in een opwelling van
plaaglust de onvoorzichtigheid had hem spottend voor de
voeten te werpen dat zij zich opzettelijk had blootge
geven om hem te laten winnen, barstte hij in zulk een
woede los en volgde er zulk een hevige scène, dat zij
zich beiden voornamen in het vervolg dat gevaarlijke
terrein te vermijden.
Maar de strijdlust was bij geen van beiden uitgedoofd.
Er was immers nog geen beslissing gevallen. Nu zij zei
ven deze wapens hadden neergelegd, bleven op menig
ander gebied kleine en groote botsingen niet achter
wege.
Neen, haar huwelijk was niet gelukkig geweest. Het is
zeer pijnlijk om mama daarvan zoo uitvoerig te hooren
vertellenEn waarom moet zij nu dat jonge, in de
toekomst vertrouwende schepseltje bekendmaken met de
schaduwzijde van het huwelijksleven? Waartoe is dat nu
noodig?
En nu zelfs de groote scène! Moet die nu ook al in al
hare bijzonderheden worden opgebiechtMisnoegd wierp
graaf Alexander zich in zijn stoel terug. Hij wou er niet
naar luisteren. Waartoe die oude geschiedenis weder opge
haald? Toch luisterde hij ondanks zichzelven ving
hij ieder woord op.
Eindelijk werden de schaakstukken toch weder voor
den dag gehaald, ging gravin Vidor voort. Wij schaam
den ons voor elkander, dat wij den moed niet meer hadden
het spel te hervatten. Het is en blijft toch altijd maar
een spel en wij waren immers geen kinderen meer! Het
was op een avond vóór Kerstmis. Alex was nog op en zat
aan de groote tafel in een prentenboek te bladeren. Het
scheen hem niet bijzonder te boeien; veel liever zou hij
met onze schaakstukken hebben gespeeld. Het tafeltje,
