28
uitgesproken. Van vergiffenis behoefde dus niet eens
sprake te zijn. Het is waar, hij had later zijn zonde kun
nen bekennen, maar het was ook weer geen wonder dat
het kind zich daarvoor schaamde. Bovendien, gravin Vidor
verzekerde Elsa zoowel als haren zoon dat, ook al hij
toen schuld bekend, de scheiding toch onvermijdelijk was
in die dagen.
Tusschen Elsa en graaf Alexander werd er over de
onbelangrijke zaak geen woord gewisseld. En toch zou
éen enkel woord de donkere wolk hebben verjaagd, die
nu zoo dreigend boven hun hoofd hing. Dat enkele woord
zou van zijn kant door een vurige liefdesverklaring zijn
gevolgd. Zij zou dan vernomen hebben waarom hij nu juist
die bekentenis had gedaan, terwijl hij toch zoo lang had
gezwegen. Hij had dat gedaaan omdat hij haar liefhad,
innig liefhad en omdat het kwaad hom nu zoo groot
toescheen, dat hij zich harer onwaardig achtte en met zulk
een bezwaard geweten niet voor haar durfde verschijnen.
Ieder woord van liefde uit zijn mond zou door de herin
nering aan het kwaad ontwijd zijn geworden.
Verder zou zij vernomen hebben hoe loodzwaar het ge
heim hem in zijn kinderjaren had gedrukt. Hij herinnerde
zich nog precies hoe het gebeurd wasdie mooie fijn
gesneden ivoren poppetjes en figuren hadden het kind altijd
onwcderstaanbaar aangetrokken, vooral omdat hem steeds
verboden werd er mede te spelen. Toen hij een oogenblik
alleen was, had hij zich van zijn stoel laten glijden. Hij
was naar liet tafeltje geslopen en had zich verlustigd in
de aanschouwing van het verboden speelgoed. Daarbij
had hij zijn handje uitgestrekt en geen weerstand kunnen
bieden aan de verzoeking om een van die stukjes, zij
het dan ook slechts éen plaats te verschuiven.
Toen zijn misdaad uitkwam en van zoo groot gewicht
bleek te zijn, had de schrik in het eerste oogenblik zijn
tong verlamd. Later, toen men hem, hetzij door zachtheid,
hetzij door bedreigingen, tot bekentenis had willen bren
gen, was het zijn trots geweest, die hem in het kwaad
deed volharden. En zoo groeide hij op onder den druk
van dat geheim, dat hem menig gelukkig oogenblik van
zijn kinder- en jongelingsjaren vergalde. Hij was getuige
geweest van een zeer heftige woordenwisseling tusschen
zijn ouders. Hij had do scheiding van zijn vader en moedor
