31
heel verkeerd, dat geef ik toemaar ik heb er ook genoeg
voor geboet
Daarom moet gij het mij ook vergeven, Alascha, dat
ik je niet onmiddellijk hebt tegengesproken
Maar, mama
Elsa was zeer bleek geworden en bleef tante Carla spra
keloos aanstaren. Was het hare innige liefde voor den
jongen man, die haar het doel dezer list deed vermoeden?
Maar het is niet waar, mama wezenlijk nietriep
graaf Alexander uit. Hoe komt gij er hij, moederlief, om
ons dat sprookje op de mouw te spelden?
Hij was opgerezen en had vol kinderlijke liefde het
hoofd zijner moeder tusschen zijn beide handen genomen.
Ja, 't is toch waar, ik heb het gedaan, verzette zij
zich, zeer voldaan over de uitwerking van haar list. Elsa,
kind, gij kunt het hem nu gerust vergeven Wat zijn
we alle drie toch dwaas geweest
Geen woord meer, mama, riep Alexander uit, nu
schertsend zijn hand op haar mond leggende. AVat betee-
kent da% nu toch? Wat een dwaas idee!
AA7at het moet beteekenen, mijn jongen?Begrijpt
gij het dan niet, Alascha Uw koningin is in gevaar
Bij die woorden was zijn moeder opgestaan en zoo snel
zij vermocht de kamer uitgetrippeld.
„Schaak aan de koninginPas op uw koninginriep
zij hem ondeugend toe, terwijl zij de deur achter zich
sloot.
In de aangrenzende kamer zonk zij échter op een stool
neder, het gloeiende gelaat in beide handen verbergend.
Met een angstig kloppend hart luisterde zij naar wat in
de eetzaal zou gebeuren.
Het eerste oogenblik bleef het tweetal verlegen en
zwijgend tegenover elkander staan. Ditmaal ontweken zij
echter elkanders blik niet.
Eindelijk begon Alexander
Elsa, gij gelooft toch immers geen woord van wat
mama heeft gezegd
Hoe komt tante er bijonbegrijpelijkstamelde
Elsa.
Ik geloof dat wij haar een groot genoegen zouden
doen, wanneer we net deden alsofalsof we ge
loofden dat
