1 1 ]i T® 1 1 ToneelrotKoos de Groot: stemhDk Deze week Rijnmond Band was in Cannes Touwkunst in Noordmolen Politie rolt hasjhandel op hak AUTOHUUR-TIL. 010-349082 Na de staking ALLE TYPEN Youth for Christ 'Op vrije voeten' Mevrouw, als de mode u lief is, dan komt u vanaf woensdag 2 maart toch ook bij de heropening van Modehuis Madeleine? niadeieine Knikkeren Toevallig Ter ziele KANTTEKENING Predikbeurten POSTADRES: PO^TBUS 195, SCHIEDAM. AGENTSCHAP: EUROTYP, ROTTERDAMSEDIJK 238. WOENSDAG 2 MA ART 1977 le JAARGANG NO. 22 SCHIEDAM Eerverleden week vrijdag voerde de amateurtoneel- groep Groeton de Polyester Polka op: een blijspel van Dimitri Frenkel Frank. Natuurlijk ontbrak de naam van de oude toneelrot Koos de Groot niet op de rolverdeling. Hij speelde een direkteur in het reklamewezen - en daarbij was Koos de Groot vol twijfels. „Dat is heel eigenaardig.., zegt hij, „als je een rol doorgelezen hebt, weet je: dat ligt me wel en dat ligt me niet. Je merkt: die jas past me. Dat was bij deze rol eigenlijk niet zo. Natuurlijk moet je aitijd zelfkritisch blijven. Kijk, aan de ene kant is die man een keiharde ondernemer, maar aan de andere kant zegt hij ineens iets poe- tisch." v - ;5 f i; i) j V WMu.* i i i k mm 3 mm& mmm p euro-autoservice s-Gravelandseweg 408 - Schiedam >ch ledams Nieuwsbla =2 In combinatie met de Nieuwe Vlaardingse Courant en het Maassluis Nieuwsblad Ik vind het zalig om goed toneel te spelen „Als toneelspeler moet je proberen de gevoelens weer te geven van de man die je uitbeeldt. Je huilt na tuurlijk niet echt, maar het komt toch uit het hart. Een van de eerste dingen die je leert is dit: lees de rol van je tegenspelers ook goed door, want die zeggen vaak hoe jij moet zijn. Met deze rol heb ik tot het laatst zitten dubben. Maar de mensen schijnen zich geamuseerd te hebben. Als het publiek geboeid was, dan dondert het niet. Maar voor jezelf heb je toch het idee: het is niet zo erg fijn. Toen ik jaren terug Jan gespeeld heb in „Het wederzijds huwelijksbedrog" wist ik: dat zit goed. Dan kunnen ze zeggen wat ze willen, ik verander niet van mening: dat was heerlijk, denk ik dan." Koos de Groot raakte vrjj toevallig bij het toneel betrokken. Midden in de hongerwinter al troffen de gereformeerden maatregelen om de weggevoerde jonge arbeiders na de bevrijding op te vangen. Men besloot ze via een feestavond met toneel weer bij het kerkelijk leven te betrekken. De avond werd grotendeels verzorgd door de familie Soeters, al voor de oorlog enthousiaste amateurtoneel- spelers en zjj vonden Koos de Groot ergens in de onderduik. De voorstelling - ze voerden de Huis- tyran van Godfried Bomans op - werd zo'n sukses, dat er meteen een gereformeerde toneelvereniging van kwam, Geron, die vijfentwintig jaar lang krachtig bloeide. Koos de Groot: „het is aardig gelukt. Onze vereniging kreeg bij wedstrijden drie keer de eerste prijs en met „Het Verraad" zijn we een keer derde geworden op het Landjuweel. Dat is een landelijke wedstrijd tussen amateurtoneelverenigingen. We zijn toen met een uitwisseling naar Gent geweest. Zo'n sukses geeft toch een bepaalde bekroning aan je werk. Dat stimuleert. Het 25-jarig bestaan heb ben we gevierd met de Gecroonde Leersse van Michiel de Swaen. Een zalig stuk, omdat het zo helemaal van het leven is." Geron is helaas vlak daama ter ziele gegaan. Na het vijfentwintigjarig bestaan vielen er plotseling een hoop oude leden weg. Er kwamen wel nieuwe mensen voor in de plaats, maar die moeten eerst aan het toneel gewend raken. Koos: ,,Wjj hebben dus gezegd: laten we even een stapje terug doen. Tegenwoordig hebben niet veel men- sen meer zin om zich zo erg in te spannen. Vroeger telden verjaar- niet mee. Repetitieavond was repeti- tieavond: daar ging je naar toe. Nu hoorde je ineens: ik kan vanavond niet, ik moet volleyballen. En dan had je jongens, wier studie in de weg zat. Als amateurtoneelspeler kun je er eigenlijk niets naast hebben. Dat beseffen de meeste mensen niet. En zo kwam Geron aan zijn eind". Naast zijn toneelpraktijk drijft KOos de Groot om den brode een goed b'e- klante drogisterij op de Parkweg. Zijn zaak bestaat al meer dan vyftig jaar. „De winkel is opgericht drie maan- den voor mijn geboorte. Vader had een schildersbedrijf en in de winter was er nooit werk. Dat was honger. Je had geen ontlasting van ellende. Mijn moeder is toen op de Singel een drogisterij begonnen en een jaar of vijftien geleden ben ik hierheen verhuisd, omdat de boel begon te ontvolken." Ondanks de drukke werkzaamheden die het houden van een zaak met zich mee brengt heeft Koos de Groot aitijd voldoende tijd overgehouden voor het amateurtoneel. Wat denkt hij van de hedendaagse verenigingen in vergelijking met vroeger? „Bepaalde dingen zijn vooruitgegaan. Er wordt meer aandacht besteed aan de aankleding en J>et dekor, Maar de kwaliteit is naar mijn idee minder ge worden. Nu weet ik wel hoe iedereen reageert: de oude vent vindt dat het vroeger beter was. Wat ze meer zouden moeten doen is door bundeling proberen een paar goeie produkties te brengen met de beste krachten die je maar kunl vinden. Dat doorbreekt natuurlijk het ver- MET een zucht van verlichting vernam Nederland afgelopen vrij- dagmorgen dat de organisaties van werkgevers en werknemers in de havens in de nacht van donderdag op vrijdag overeenstemming had- den bereikt over de hdofdlijnen van de nieuwe collectieve arbeids- overeenkomst voor deze belangrij- ke sector. Het bereiken van het akkpord hield in dat de stakingen in de havens van Rotterdam en Amsterdam op de kortst mogelij- ke termijn ten einde zouden lo- pen. Uit berichten over de laatste uren van de onderhandelingen in het gebouw van de Scheepvaart- vereniging Zuid in Rotterdam bleek dat ook premier Den Uyl en minister van sociate zaken Boers- ma Jangs de zijlijn" een belangrij- ke rol in de oplossing van het con flict hadden gespeeld. Over het arbeidsconflict, niet al- leen in de havens, waarmee ons land enkele weken geconfronteerd werd is veel geschreven en gespro- ken. Je kunt inderdaad zeggen dat de stakingen stipt zijn verlopen en dat zij mogelijk mede hebben bij- gedragen tot een stuk duidelijk- heid en verbetering van arbeids- voorwaarden, maar dat neemt niet weg dat ze ook schade hebben toegebracht in de vorm van span- ningen bij de betrokkenen en in de verhouding tussen werkgevers en werknemers, plus schade aan de economie die op dit ogenblik niet zoveel kan verdragen. Schrijver dezes is voorstander van het harmoniemqdel: tegengestelde belangen, ook irt de onderneming, moeten via overleg overbrugd wor- den. Bedrijven zijn immers werk- gemeenschappen waaraan arbeid, leiding en kapitaal hun bijdrage le- veren; zij kunnen niet zonder el- kaar functioneren. Slechts in het alleruiterste geval mag, naar onze mening, de weg van het conflict gekozen worden. We vragen ons verder af waarom het medium van oe oemiddeling met (her)inge- voerd kan worden, waarbij we, met de Rotterdamse hoogleraar prof. Albeda, denken aan de „her- leving" van het oude college van rijksbemiddelaars, een groep wijze mannen en vrouwen die kan pro beren groepen in het bedrijfsleven tot elkaar te brengen. Al met al is er alle reden om na de gebeurtenissen van de afgelopen weken tot diepgaande analyses te komen: ten behoeve van alien die bij het bedrijfsleven betrokken zijn EJ.M Vanaf deze week tot en met woensdag 18 mei aanstaande zal de lezer van dit blad voortaan regelmatig, afhankelijk van de behoefte wellicht zelfs wekelijks, de aanduiding „Stemhok" aan- treffen. In deze rubriek wordt een vermelding gegeven van alle politieke bijeenkomsten, propa- ganda-avonden en verkiezings- avonden, die door de diverse politieke partijen of andere or ganisaties worden gehouden als voorbereiding op de tweede kamer-verkiezingen op 25 mei. Iedereen die op politiek gebied iets aan te kondigen heeft* is ir deze rubriek van harte welkom. Men kan zijn informatie kwijt op het adres Rijnmond West Combinatie, Postbus 306 in Vlaardingen. corneusspeelmansYraat 1B vlaaroingen BOVAi enigingspatroon en er komen minder mensen op de planken. Wat is nu belangrijker? Dat zes maal vijftien mensen er een leuke hobby aan hebben of dat er goed toneel komt? Alberdinck Thijm heeft aitijd gewei- gerd aan zo'n bundeling mee te doen. „We spelen gezellig voor ons ver- trouwde publiek", zeiden ze, ,,en daarmee zijn we tevreden. Ik vind het zalig om toneel te spelen en ik toil het ook goed doen. Er is wel wat voor een centraal toneelgezelschap te zeggen, maar voor het amateurtoneel als zodanig lijkt het me toch niet goed." Weer die twijfel.... HAN VAN DER HORST. Veel publiek in Stedelijk Museum. Krijgt Noord eigen centrum? Beker voor Tineke Groene- wegen. De eerste sportkampioenen zijn bekend. MAASSLUIS —Vanavond organiseert Youth for Christ een presentatie- evangelisatieavond in de Immanuel- kerk te Maassluis. Naast het evangeli- satieteam "Op vrije voeten" zal ook Gerda Hollcman optreden en zal Aad de Jonge over het werk van Youth for Christ een lezing houden. Deze avond maakt deel uit. van een aktie die tot 7 maart wordt gehouden. Het landelijk evangelisatieteam van Youth for Christ trekt momenteel door Nederland. De leden hebben daarvoor hun studie of werk voor een jaar onderbroken. Youth for Christ zal nog op de vol- gende dagen optreden. - >8 WW///#. y, Een gedeelte van de expositie in De Noordmolen. SCHIEDAM Sinds zaterdag hangt in De Noordmolen het werk van Wil- lemieke van Hes. „Touwreliefs als wandkleden" heet de tentoonstelling, maar dat is een beetje misleidend, want wandkleden zijn die objekten zeker niet. Er komt geen naald en draad aan te pas. „Je begint met het zoeken naar mate- riaal", vertelt Willemieke van Hes. „Je moet daar oog voor hebben. Aan zee liggen veel stukken touw. Meestal heb ik natuurlijk wel een idee hoe het wordt, maar het materiaal spreekt natuurlijk ook een beetje mee". Bij het vormen- van haar objekten gebruikt Willemieke van Hes alleen maar handen. Ze knoopt of vlecht de stukken touw door el kaar. ze splitst de uiteinden en draait ze weer samen. Namen geeft zo haar kunstwerken nooit. „Ik vind dat zo lastig en de mensen gaan er wat achter zoeken. Ja, ik heb wel iets en dan lijkt dan een beetje op de zon. Dat noem ik dan de zon, maar alleen voor mezelf Willemieke van Hes verandert het gevonden materiaal nooit. Ze verft bijvoorbeeld niets. „De kleuren wor den te zacht, als je zelf touw gaat ver- ven. Behalve touwwerk maakt Wille mieke van Hes ook kollages en hout- skulpturen. Dat hout gaat ze niet zoeken. Ze koopt het bij de winke- lier en snijdt er, zoals ze zelf zegt .vormen in die noden tot vastpak- ken". Tenslotte houdt zjj zich actief bezig met muziek. „Pas heb ik nog een barokhobo gekocht", vertelt ze. Het is niet de eerste keer, dat vol- bloed Amsterdamse Willemieke van Hes in Schiedam tentoonstelt. Vorig jaar was haar touwwerk te zien in de foyer van het Zoldertheater. Toen kwam ze ook in kontakt met De Noordmolen die steeds kunstenaars in de gelegenheid stelt te exposeren. De tentoongestelde kunstwerken zijn te koop en de prijzen varieren van honderd tot driehonderd gulden. Een groot objekt jcost vjjfhoriderd gulden. Tijdens de openingsreceptie werd er meteen al het een en ander verkocht. 't Is weer eens wat anders dan een stoeltjesklok aan de muur, zo'n stuk touwwerk. En mooier ook. SCHIEDAM Terwijl een akelige kilte Schiedam in zijn greep hield marcheerde de Rijnmond Band op de zonovergoten boulevards van Cannes. Dit in het kader van de jaarlijkse Mi- mosa-feesten, waar aitijd veel Neder- landse muziekkorpsen aan meedoen. De Rijnmond Band vormde een on- derdeel van de parade, die dit jaar in het teken stond van het vervoer door de eeuwen heen. Tussen de muziek korpsen door reden echte diligences, koetsen uit zeventiende en achttien- de eeuw en caleches. Die merkwaar- dige, haast negentiende eeuwse voor- lopers van de automobiel deden hun best om met het hels gegier van hun onvolmaakte motorende muziek te overstemmen. Tenslotte nam de Rijnmond Band% deel aan een aubade. Temperatuur: 20 graden celsius. Boven nul, dus. SCHIEDAM In de maand januari heeft de politie een Schiedamse hasj- groothandel opgerold. Uit het kan- toor van de autohandelaar B.S. haal- dfe zij vierenveertig-en-een-halve kilo hasjies weg, waarde f 225.000,—. Bo- vendien troffen de rechercjjeurs 21 zakjes aan, die elk tien kilo van de ge- liefde soft-drug hebben bevat. De politie kon deze grote slag slaan dankzij een tip van de kollega's in Trier. Daar werden B.S. en zijii kom- pagnon F.W. ook autohandelaar gevat midden in een transaktie met de plaatselijke kleinhandel. Het ging om de verkoop van 70 kilo hasj. Inmiddels lag de koopwaar net over de Luxemburgse grens in het plaatsje Echternach, waar medeplichtige C.B. wachtte op het sein om zijn geestver- ruimende lading per auto over de grens te brengen. Hij had voor de ge- zelligheid een kennis, de 45-jarige H.B. meegenomen, zodat ook hij in de affaire betrokken werd. De Luxemburgse politie vatte beiden in de kraag. Het ziet er naar uit, dat medeplichti ge B.S. de zwaarste straf krijgt. De Sm: voorraad werd gevonden in een kast Luxemburgse anti-drugswetgeving is niet mals. Op het bezit van verdoven- de middelen staat minimaal twaali jaar en maximaal vijftien. H.B., die nergens van wist, wordt waarschijn- lijk over enkele dagen losgelaten. Hoofdschuldigen B.S. en F.W. komen er gemakkelijker af. Zij moeten voor de Duitse rechtef verschijnen en kun nen rekenen op een jaar of zes in de uiterst ongezellige bondsrepublikein- se gevangenis. Dat is nog heel wat meer dan men in Nederland voor de smokkel van drugs pleegt te geven. B.S. is een goede bekende van de Schiedamse politie, maar van handel in drugs werd hij niet verdacht. Toch stonden de rechercheurs niet ver- baasd, toen het bericht uit Trier bin- nenkwam. De laatste tijd werpen veel malafide autohandelaars zich op de hasj-handel: hun koopwaar is hand- zaam de 70 kilo voor Duitsland gingen in twee grote koffers en men kan enorme winsten maken allemaal buiten de fiskus om. Schiedam en Rotterdam zijn uitste- kende punten voor de drughandel. De grootste haven van de wereld biedt gelegenheid te over om onge- zien enorme partijen hasj van boord te brengen. Het meeste spul komt uit het midden-oosten. De Schiedamse partij werd gefmpor- teerd uit Turkije. Nu de burgeroor- log de havenstad Beiroet goeddeels heeft gesloten, verdwijnt de zo gelief- de Rode Libanon van de markt. De Turkse hasjies-producenten spelen handig op die schaarste in. VERKOOP USA AUTCMQBlFLEN SCHIEDAM 010 3/8444 schoenreparatie klaar terwijl u wacht SLEUTELS SLIJPEN: GRAVEREN: Copieren Vlessen Naamplaten Scharen Rotterdamsedijk 443 Centrum-Schiedam Van Oldenbarneveldtplaats 408, (bij de Lijnbaan), Rotterdam, SCHIEDAM - Op clkc derde zaterdag- middag van de maand van 3-4 uur wordt het kleine Hess orgel van het stedelijk museum bespeeld. Zatcrdagmiddag 19 maart is het de beurt van Aad van dcr Hoevcn om de toetsen te strclen. NEDERLANDSE PROTESTANTEN- BOND: aanvang 10.30 uur ds. B.K.W. Dijkstra van Hoogvliet. P1NKSTERGEMEENTE MORGEN- STOND: Samenkomsten zondag 10 uur Dienstcncentrum de 4-molcns, Nwe. Dam- Iaan. Voorganger J. Koch. HERVORMDE GEMEENTE: Grote Kerk 10.30 uur ds. B. van Blanken, 17.00 uur ds. A. Stckelenburg van Giessendam; Op- standingskerk 10 uur ds. M.C. Baart kin- demevendienst; Bethelkapel 9.15 uur ds. S. Tijmstra Gezinsdienst; Aula Pinasplcin 10 uur dhr. F. Goudzwaard van Rotter dam. HERVORMDE GEMEENTE KETHEL: St. Martinuskerk 9.30 uur ds. P.H. Quartel van Gouda Zendingsdicnst m.m.v. het Kerkkoor; Dorpskerk 10 uur ds. J. Dicper- sloot, van Rotterdam; De Rank 19 uurds. H.J. van der Steeg van Rhoon. OUD KATHOLIEKE KERK: Dam 30, Pastoor P. van Tilburg Tweede zondag van de vcertig dagen tijd. Aanvang 10 uur. Boem! Alsof het zo uit de lucht komt vallen is het er weer: knikkeren. Buiten en binnen. Vreugde bij winst, tranen bij een groot verlies. Hoewel ik er soms geen jota van snap, want als ik hoor zeggen ,,100 verloren" denk ik aan een grote zak vol van die ronde dingen. Maar dat is wel een misrekening, want het kunnen ook 5 knikkers van 20 zijn. Wat nou precies twintiggies zijn weet ik niet, maar daar heb ik me nu maar bij merge- legd. Op een middag, toen zoon en doch- ter in de kamer bezigwaren, heb ik het eens stilletjes zitten afloeren: de zoveelste poging er iets van te snap- pen. In mijn herinneringen is knik keren een heel gezellig spelletje. In \gedachten zie ik dan die hoek van de kamer, vroeger thuis bij de schuifdeu- ren; daar zat namelijk een prachtige richel die als pot kon dienen. Je had toen knikkers en halfjes, want die waren de helft kleiner. Soms zag je ook nog wel eens iemand met een stolen kogel, maar daar hield 't dan mee op. Maar tegenwoordig heb je eentjes, tientjes, de eerdergenoemde twintiggies en zelfs honderdjes. Alle maal afhankelijk van de kleuren, die er in voorkomen. Bij twijfel wordt zo'n knikker aan een hevige studie onderworpen, tot er uiteindelijk een beslissing valt.'De kleuren rood, wit en blauw bijvoor beeld vertegenwoordigen zo'n groep, maar vraag me niet hoeveel. Hoe zo'n 5 tot 7-jarige dat onthoudt is mij een raadsel. En dan nog de vele uitdrukkingen die er zo tussendoor klinken. Een ,,ge- lukkie" laat zich wel raden en ook 't „met piek" of ..schuif" klinkt nog bekend, want pieken was vroeger ook nog 'n poos m'n zwakke punt. Maar „met of zonder waag", „stinkertje" en de uitroep grens!" gaan ver bo ven m 'n pet. Dus vroeg ik m'n kinders 't me even uit te leggen. Na een „Hoezo, weet je dat dan niet eens?" kwam er dan toch een heel relaas. Maar toen ze uitverteld waren voelde ik me net een leerling, waaraan de onderwijzer met veel rnoeite een moeilijke som heeft uitgelegd en snapte ik er nog net zo veel van als daarvoor. Met de sombe- re gedachte dat het wel de beginnen- de aftakeling zou wezen stapte ik naar de keuken. A Ithans: dat was de bedoeling, maar m'n weg voerde langs ae knikkerpot. En boem! daar lag ma. Wat de kreet ontlokte: „He, m 'n gelukkie!" Wat ik daaraan toegevoegd heb is nou niet direkt voor herhaling vatbaar. RITA

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedams Nieuwsblad | 1977 | | pagina 1