50-jarig bruidspaarVan der
Peugeot,
ook al heeft ie
100.000 km
gelopen,dan
islnog'nauto
DE LUIFEL
Geachte lezer
WBKeN
(consument) j
Grote behoefte aan kamers
V.V.V. wil weer
pensions in Schiedam
v
few
r
KOOMES IN 14 SPEOAAHAKEN
I
Alsof wij
het weggeven.
WW
15-
19-
gltningh opdeFemina
14.95
9.95
5.95
2.95
7.95
298.-
Rentezegels
Eigenraamb.v.
Peugeot dealer
Thuisblijuen?
De AN.B.O.
Onzekerheid
Echt pension
n
SCHIEDAM .Vrije tijd en vakantie? Tot ik met pensioen ging
wist ik niet eens wat dat betekende". De heer Ary van der Linde,
sekretaris van de Schiedamse afdeling van de Algemene Neder-
landse Bond van Ouderen A.N.B.O vindt dat er ten opzichte van
vroeger wel wat is verbeterd. Op 13 September 1978 was hij 50
jaar getrouwd met Maria Johanna Plooy en dat bracht herinnerin-
gen aan vroeger boven. Veel vrije tijd heeft de heer Van der Linde,
nu 74 jaar, overigens nog steeds niet. Hij is hoofdbestuurder van de
A.N.B.O., voorzitter van het gewestbestuur van Zuid-Holland. se
kretaris van de Schiedamse afdeling, bestuurslid van de Raad voor
Bejaardenwerk, van de afdeling Vorming en Ontwikkeling van de
Schiedamse Gemeenschap en hij
wefk voor ouderen.
houdt zich bezig met societeits-
NU
SUPERTRIO
SPIIIN
Rotterdam Centrum-Kralingen-Alexanderpolder-Ommoord-Noorderboulevard
Schiedam Centrum Kethel Nieuwerkerk a/d iJssel Gewigt/mzaterdag
speciaal dameskleding
ll
W7
Schiedams Nieuwsblad
POSTADRES: POSTBUS 195, SCHIEDAM
AGENTSCHAP EUROTVP. ROTTERD AMSEDIJK 238
In combinatie met de Nieuwe Vlaardingse Courant en het Maassluis Nieuwsblad
WOENSDAG 27 SEPTEMBER 1978 2e JAARGANG NO. 37
'Situatie bejaarden
nog steeds onzeker'
Vijftig jaar is het geleden dat het
echtpaar trouwde. Hoe was het toen
gesteld met de bejaardenzorg, een on-
derwerp waarmee de heer Van der
Heeft u een hulp in de huishouding'
Ik wel. Ze heet Marietje en doet al
haast tien iaar dienst bij me. In die
jaren heb ik haar nooit humeurig
meegemaakt. Ze houd schijnbaar van
haar werk dat bestaat uit wassen.
Want alleen daarvoor is ze aangeno-
men. Vroeger waste ze met het groot-
ste plezier luiers en babytruitjes. Te-
genwoordig bezorgen de handdoeken
en sportkleding haar aardig wat werk.
Vaste vrije dagen heeft ze niet. Die
neemt ze gewoon wanneer het mij
uitkomt. Ook haar vakantie valt
altijd gelijk met die van ons. Tot voor
kort was ze nog nooit een dag ziek
gtweest. Mede daardoor had ik het
toen ze wel iets ging mankeren niet
zo direkt door. Het eerste seintje
kwam terwijl ik stond te strijken
want dat doe ik zelf. Het viel plots
op dat de was lang zo schoon met
was. Ik besloot Marietje maar eens
goed in de gaten te houden. En ja
floor, ze had kuren. Waste alleen nog
met koud water en sloeg spoelbeur-
ten over. Die avond be aad.de ik met
rtiijn man wat er moest gebeuren.
Zouden we haar ontslaonDat leek
ons toch wel wat harteloos na al die
jaren trouwe dient. Dan maar een
dokter bellen. De volgende dag kwam
hij. Nadat ik hem had verteld wat
eraan scheelde besloot hij Marietje
eens goed te bekijken. Eerlijk ge-
zegd was ik zelf ook reuze benieuwd
hoe ze er van binnen uitzag dus ik
bleef toekijken. Haar voorpaneel ging
eraf en daar zag ik een wirwar van
draadjes die allemaal ergens naar toe
leidde. De voornaamste kwamen bij-
elkaar in wat de dokter haar klok
noemde. Voor mij waren het haar
hersenen van waaruit ze alles steeds
feilloos had georganiseerd. Juist daar
mankeerde nu wat aan. Arme Ma
rietje. Logisch dat ze niet meer goed
had kunnen werken. ,JAaar kunt u
haar nog in orde maken?" vroeg ik.
„Kunnen wel" antwoordde de man
met een bezorgd gezicht, waardoor
ik direkt aanvoelde dat het een
aardige aanslag op onze portemonnee
zou worden. Inderdaad bleek dat het
geval te zijn. Maar de rest van Ma
rietje was bij nader onderzoek nog
volkomen gaaf en een even goede
nieuwe hulp zou toch nog altijd het
vierdubbele gaan kosten. Dus
besloten we toch maar Marietje te
laten herstellen. Een dag later was
het zover. Ze kreeg een nieuwe klok
en een uurtje later stond ze weer
vrolijk te wassen. Onze oude ver-
trouwde wasautomdat Marietje.
RITA.
Linde zich al jaren heel aktiet mee
bezighoudt?
„Ja, er waren wel bejaarden tehuizeh,
maar die waren alleen voor verplpging
van hulpbehoevende ouderen. Je had
toen het St.Jacobs Gasthuis, op de
Hoogstraat", herinnert hij zich. „De
mensen werden meestal gepensio-
neerd, ze werkten vaak gewoon door,.
Men zag de oude dag met angst en
beven tegemoet, want bejaarden
waren afhankelijk van de verzorging
door hun kinderen, kerkelijke of an-
dere liefdadigheidsinstellingen of de
armenkas van de Gemeente, dat is nu
dus de bijstand"
Mevrouw van der Linde: ,,Mijn moe-
der kreeg maandelijks wat geld van
de protestantenbond. Ze was jong
weduwe, bleef zitfen met zeven kin
deren. Ze heeft altijd alleen willen
wonen en dat kon, want de dochters
en schoondochters kwamen om de
beurt helpen als dat nodig was en zo
is ze 87 geworden
Ze heeft wel altijd rentezegels be-
taald, daar kreeg ze dan zoiets van
twefc of drie gulden per maand van en
ook had ze een heel klein pensioen-
tje, tien gulden per maand, want mijn
vader was kuipersbaas bij Rijnben-
de"
„Niet alle bedrijven gaven pensioen"
vult haar man aan. „Je hield op met
werken als je niet meer kon of je
werd ontslagen. Daar was toen niets
aan te doen.
Er waren ook bejaarden die dan bij
hun kinderen gingen inwonen, dat
kon niet anders. Wij hebben dat in
de familie niet meegemaakt, want
ook mijn moeder is als weduwe op
zichzelf gebleven en ze kon goed
voor zichzelf zorgen. Maar het ge-
beurde wel
In 1957 kwam de A O.W en dat ve-
Het 50-jarig bruidspaar Van der Linde
beterde de financiele positie van de
bejaarden. Bovendien zijn ze daar
door niet meer afhankelijk van hun
kinderen, ze zijn zelfstandig. Voor
extra kosten is er de bijstand, er is
betere huisvesting, noem maar op.
Vroeger werden de mensen vaak geen
65 jaar oud, maar nu wordt men ou-
der. ook door beter voedsel en de
vooruitgang van de medische weten -
schap
van Beethovensingel 124
Vloardingen 010 - 35 7900
Er zjjn dus nu veel meer bejaarden
en daardoor zijn er ook veel bejaar-
denlehuizen nodig. Dat is een pro-
bleem wat steeds groter wordt, en nu
is er vaak geen plaats voor mensen
die het echt nodig hebben.
Overigens vind ik het beter voor de
mensen dat ze zo lang mogelijk zelf
standig kunnen blijven wonen. Maar
dan is er hulp nodig die bij hen aan
huis komt die is er ook te weinig, er
wordt te veel op bezuinigd. Door
goede hulp kun je langer thuisblijven
en veel mensen vinden het toch wel
jammer om uit hun vertrouwde om-
geving weg te moeten. In veel bejaar-
dentehuizen, de goede niet te na ge-
sproken hoor, worden de mensen als
kleine kinderen behandeld"
Kunnen kinderen hun ouders dan
niet meer helpen, zoals dat vroeger
gebeurde? De heer Van der Linde:
„Kinderen zijn niet altijd'meer bereid
om hun ouders te hlepen, ze hebben
zelf te veel klusjes. Ze gaan ook veel
Vroeger de deur uit. Misschien heb
ben de mensen het te druk, want het
leven is immers veel jachtiger gewor
den. Bovendien, de ouders hebben
een betere financiele positie dan
vroeger en willen liever niet betutteld
worden
De bond wil verbetcring b'rengen in
de positie van alle ouderen boven 50
jaar. We hebben wel societeiten, maar
we zijn er niet alleen voor de gezellig-
heid, we zijn een belangenorganisatie,
erkend door de overheid Er moet
nog wel het een en ander veranderen,
we willen bijvoorbeeld dat bejaarden
inspraak krijgen in het tehuis waar
ze wonen. Trouwens, het hele bejaar
denwerk wordt nu nog door de over
heid geregeld, zonder ons erin te
kennen en ook in het welzijnswerk
hebben de ouderen niets te zeggen
Alles wat met bejaarden te maken
heeft, daar moeten zij zelf mede-
zeggenschap in hebben en dat pro-
beert de bond te bereiken.
De meeste mensen van onze leeftijd
zijn onderdanig en dat willen we ver
anderen. We houden bijeenkomsten
waarbij de mensen kunnen leren om
beter voor zichzelf op te komen. En
ook aan de financiele positie van
ouderen kan nog wel het een en an
der verbeterd worden".
Als ik vraag of het echtpaar Van der
Linde nu, anno 1978, de zekerheid
heeft van een goed verzorgde oude
dag, als ze niet meer voor zichzelf
kunnen zorgen valt er even een stilte
in het gesprek
„Daar hebben we eigenlijk nooit over
nagedacht" 2egt de heer Van der Lin
de dan. Ze zijn wel eens geweest van
Thurlede, want op aandringen van
mijn kinderen hadden we ons laten
inschrjjven. Maar we zijn natuurlijk
nu helemaal gezond, dus er is nooit
meer iemand gekomen. Ik weet niet
of we nog ingeschreven staan. Als we
niet meer voor onszelf kunnen zor
gen, ja, ik weet het niet wat er dan
gebeurt We wachten dan maar af.
Het is eigenlijk wel een heel onzekere
situatie, voor ons maar natuurlijk
voor alle ouderen".
Vroeger waren mensen na een leven
van hard werken afhankelijk van hun
kinderen en diefdadigheid Tehuizen
waren er nauwelijks, men haalde
trouwens vaak de leeftijd van 65 niet.
Nu is er de A.O.W. en vaak een pen
sioen. Meestal nog geen vetpot overi
gens, dat weten we allemaal. Maar de
onzekerheid over goede verzorging
als je hulpbehoevend wordt, die is er
nog steeds. En de eenzaamheid wordt
steeds groter.
YVONNE HONTELE
if
I*
v. Hogendorplaan 593
Tel. 705567
Vraag vrijblijvend informatie
Let op 19 oktober
Let op 19 oktober
Let op 19 oktober
SCHIEDAM - De V.V.V. heeft drin-
gend behoefte aan kamers en zou
graag zien dat er een goed pension in
Schiedam kwam. Het blijkt namelij'k
dat er behoefte is aan een mogelijk-
heid voor overnachting die minder
kost dan bijvoorbeeld het Novote! of
het Rijnmond Hotel. De V.V.V is
daarom aan het zoeken naar mensen
die kamers willen verhuren of belang-
stelling hebben voor het opzetten van
een pension
Wij vroegen aan de heer Meinke voor
zitter van de V.V.V. en tevensdirek-
teur van het Novotel, om nadere uit-
leg. Wat voor mensen hebben behoef
te aan een tijdelijk onderkomen in
Schiedam?
De heer Meipke: ,,Het gaat vooral om
mensen die voor hun werk hier moe
ten zijn Soms blijft men enkele da
gen om ergens een karweitje op te
knappen, of zoals bij werk in de
srlawpvaart, wel twee of drie-weken
Juist die mensen kurtnen vaak niet
aan een betaalbaar onderdak komen.
Het Novotel en het Rijnmond hotel
moet men zien als een mogelijkheid
voor mensen die wat meer kunnen
betalen, zo ongeveer zeventig a tach-
tig gulden. Meestal betaalt hun bedrijf
dat trouwenA. Veel mensen willen
ook graag meer in de privesfeer loge-
ren als ze wat langer blijven.
Wat zoeken we nu: mensen met een
groot huis die twee, drie of vier men-
sen in huis kunnen hebben. Zo'n gast
zou dan eventueel s avonds gewoon
met het gezin mee kunnen eten. Over-
dag zijn de fasten weg, dan moeten
de kamers schoongehouden worden
en eenmaal per week is eT schoon lin-
nengoed nodig.
Ik zie het niet zo zitten in grote pen
sions, maar wel in de partikuliere sec
tor, met de pot mee eten, meer als
tijdelijk lid van de familie. Dan zou
een overnachting met ontbijt zo on
geveer vijfentwintig gulden kunnen
kosten.".
De heer Pillard, directeur van de V.V.
V. zou graag zien dat er naast eventu-
ele kamerverhuur een echt pension
bijkwam. Wij zoeken kontakt met
mensen die zoiets willen opzetten.
Misschien zijn die er wel, maar weten
ze niet hoe het aan te pakken. Samen
met de V V.V. zouden ze dan kun
nen kijken wat de mogelijkheden zijn.
Aan de balie bij de V.V.V. komen le-
gio mensen die een tijdje een kamer
willen huren, voor het hele Rijnmond
gebied
Daar kunnen we nauwelijks aan vol-
doen, er is een heel klein kamerbe-
stand en die zitten meestal vol. Als
er een behoorlijk pension /ou komen
met een kamer of acht, dan ben ik al
een eind uit de brand. Daarmee doen
we de grote hotels geen concurrence
aan, die onderschrijven juist dat deze
behoefte er is."
Wie over het bovenstaande eens met
V V V.-direkteur Pillard: drmgend kamers nodig
61'
Schitterend uitgevoerd glasservies wijnrank
24-delig 39
Kabelhaspel met 10
meter snoer en dubbele
kontaktdoos met
randaarde Kemakeur
Looplamp met 5 meter
snoer
340
Stofzutgermond met
speciale pluizenborstel
Past op elke stofzuiger
Bekend van demonstratie
Onze prijs
104
Kristalheldere
wandlamp op batten)
met trekschakelaar
Handig in de schuur
kelder. caravan enz
Onze prijs
307
Hanson
personenweegschaal in
dekleuren beige en
orange met bruine
opstapstrips
Onze prijs
384
Een super kamerbiljart van Homas voor een
daverende prijs. Het laken is van sterk wolvilt
Afmetirig 150x75 cm. Inclusief 2 keu's, 3 ballen, 4
stelschroeven en krijt
612
MEENEEMPRIJS
het V.V.V. wil praten kan kontakt
opnemen met de heer R. Pillard, tele-
foon 266000. Wanneer men kamers
gaat verhuren is het overigens wel aan
te bevelen om vooraf eventuele ge-
volgen voor huursubsidie of belastin-
gen even uit te rekenen.
ook groteie maten
dam centrum
j - -
y,
u
it
Makkelijk zo'n uni-bloust
in 100% polyester. Met keus Uit
o.a. ecru, grijs, camel, bordeaux
en pink. Maten 42 t/m 52.
Een van onze vele bloem-
rokken. Natuurlijk kiest u uit
talloze kleuren en dessins.
Maten 36 t/m 46. v.a.1
mod
Rotterdam: Hoogstraat T8l ;Win-
kelcentrum Zuidplein-Hoog 577;
Oude Binnenweg 127; Noord-
molenstraat 63 (vrijdag-koop-
avond); Dordrecht; Sarisgang 5
(donderdag-koopavond)
Meer dan 50 vestigingen.
