Noodopuang mishandelde
r
C
Feestelijke viering St LiduinaSOO
Swingpop
inSZG
v IETS LEUKS 7
v TE 1
Satyre op Goethes
Faust in comedy
Een dag is niet genoeg
r
k
r
r
KOOPf ES IN 14 SPECIAALZAKEN
«F3I
unittpl) opdeFemina
Deze week
Di LUIFEL
winkelcentrum
3.95
5s,uks 1.95
6.95
45.
3.50
19.95
Dierendag
Andere
samenlevingsvormen
Opbloei
ahoy'
Egotripper
Hoge drukpan
Eigen identiteit
Liduinauereniging schrijft brief aan gemeente
Werelddierendag 1978:
r
SCHIEDAM ,,We zijn er voor de vrouwen die vanuit welke moti-
vatie dan ook door huwelijks- of relatieproblemen onze hulp nodig
hebben". Aan het woord is Jaco van der Vaart, medewerker van
het projekt „Noodopvang mishandelde en bedreigde vrouwen Rot
terdam", van de Algemene Hulpcentrale. (A.H.C.). Sinds 2 okto-
ber 1978 telt ook Schiedam zo'n opvanghuis. Voor de helft zal het
Schiedamse vrouwen huisvesten en verder is het beschikbaar voor
opvang uit omliggende gemeentes.
SCHIEDAM De Sint-Liduina-
vereniging zou graag zien dat
het zesde eeuwfeest van de ge-
boorte van de Schiedamse heili-
ge in 1980 naar behoren wordt
gevierd. Dat stelt de vereniging
in een brief aan het nieuwe col
lege van Burgemeester en Wet-
houders. „Liduina is een van
onze grootste stadgenoten, en
ten onrechte eigeniijk vele jaren
alleen door Rooms-Katholieken
elk jaar herdacht, alsof zij er al
leen zou zijn geweest voor hen.
Ten onrechte, want op Liduina's
voorspraak wordt de hele stad
beschermd", zo vinden de leden
van de vereniging. ..Door haar
leven en lijden groeide de heili-
ge, die op 18 april 1380 aan de
Lange Achterweg werd geboren,
uit tot een bekendheid in de
hele wereld. Schiedam eert wel
andere beroemde zonen en
dochters, zoals Van Riebeeck,
te wier herinnering enkele jaren
gelden in een pand aan de
Lange Kerkstraat een gevelsteen
werd aangebracht".
NU
SUPIRTR1Q
SPELIN
u
'otteniam t m8okt '78
openingstijdei*
K>T7u. 19-2230u.'s zondags *>T7u
SCHIEDAM Als ik aan die-
rendag denk, zie ik onmiddellijk
weer die kleurenfoto's voor me
van zojuist gevilde zeehonden-
babv's. Of ik denk aan dat boek
wat ik las over batterijkippen,
die t.v.-JHm over varkensmeste-
rijen of dat artikel over kistkal-
veren. Om maar niet te spreken
over die rare foto's van dieren
die aan machines gekoppeld zijn
die je elke twee maanden in het
anti-vivisectie-blad ziet staan.
Kortom: op 4 oktober word ik ge-
plagd door een gigantisch schuld
gevoel. Want al draag ik nooit bont
Rotterdam Centrum-Kralingen-Alexanderpolder-Ommoord-Noorderboulevard
Schiedam Centrum Kethel Nieuwerkerk a/d IJssel
speciaal dameskieding
I
Schiedams Nieuwsblad
POSTADRES POSTBUS 195, SCHIEDAM.
AGENTSCHAP; EUROTYP, ROTTERDAMSEDIJK 238
In combinatie met de Nieuwe Vlaardingse Courant en het Maassluis Nieuwsblad
WOENSDAG 4 OKTOBER 1978 2e JAARGANG NO 38
Vrouwen op zoek naar
eigen identiteit
Geen overbodige luxe, want gemid-
deld doen elke maand vijftig vrouwen
een beroep op de hulpcentrale, Velen
van hen worden door hun partner
emstig bedreigd of mishandeld. Een
opvanghuis verschaft niet alleen een
kamer en een bed, de medewerkers
geven ook de nodige begeleiding. Hoe
dat gebeurt en hoe het komt dat
vrouwen zo in het nauw raken, daar-
over praatten we met Jaco, want als
A J1 .C .-medewerker zit hij middenin
deze problematiek.
Vrouwen worden mishandeld en vaak
wachten ze heel lang voordat ze om
hulp komen, Waarom accepteren ze
het zo lang en kunnen ze er vaak niet
toe komen om weg te gaan?
Jaco: „Mens, dat je dat nog neemt,
zeg ik soms tegen vrouwen die bij ons
komen praten. Dan komen er vaak
argumenten waarom ze het wel ne-
men. Het heeft te maken met het
man-vrouw rollenpatroon. In deze
maatschappii is de vrouw erg afhan-
kelijk en als haar huwelijk mislukt,
heeft zij daar een schuldgevoel over.
Ze schaamt zich tegenover de buren
en de familie en vaak is er de angst
om alleen verder te gaan. Veel vrou
wen staan ambivalent tegenover hun
partner, ze wijzen hun man niet af,
maar wel dat stuk geweld dat hij
pleegt: als hij niet zou drinken en
zou slaan dan was het verder best een
fijne vent, zeggen ze dan. Maar het
feit is er dat hij drinkt, dat hij mis-
handelt.
Dat probleem is volgens mij even oud
als het bestaan van het gezinsleven,
maar doordat de maatschappelijke
normen en waarden aai, het verande-
ren zijn is het meer naar buiten geko-
men. Vroeger was scheiden immers
een schande, nu veel minder.
De hele gezinssituatie is voor een
groot deel de oorzaak van het pro
bleem. Wanneer een man, een vrouw
en kinderen samen in een huisje leven,
wordt het een soort emotionele hoge-
drukpan. Iedereen loopt binnen het
dagelijkse leven spanningen op, op je
werk zit je in een sterk hierarchisch
systeem, naar boven wordt gelikt,
naar beneden getrapt. Dat gaat nie-
mand in de koude kleren zitten, het
levert spanningen en frustrates op
en de enige plek waar je dat kwijt
kunt is dat enge gezinnetje. Daarom
noem ik het een hogedrukpan, het
kan er niet uit. In je hele opvoeding
en onderwijs wordt je niet geleerd
om konflikten uit te praten, om iets
met je emoties te doen en dan ben je
gauw uitgepraat. De man beschikt nu
eenmaal over meer lichaamskracht
dan de vrouw en dan wordt er gesla-
gen".
Het huidige gezinsleven is dus niet
ideaal, maar wat dan?
Jaco: „Betere werkomstandigheden
zijn natuurlijk heel belangrijk, maar
vooral ook andere samenlevingsvor
men waarbij je niet per definite rond
die twee en eventuele kinderen vier
rnuren hoeft te bouwen. In onze wes-
terse maatschappij wordt je helaas er
erg teruggedrongen in dat kleine ge-
zinssysteempje, alleen al door de wo-
ningbouw heb je weinig kontakt met
anderen. Bovendien, als het pure in-
dividuele gezinsleven zou vervallen,
dan stort de kapitalistische ekonomie
in elkaar. De hele produktie is
immers op het gezin gebaseerd en de
reklame ook, terwijl je bijvoorbeeld
een wasmachine heel goed met ande
re gezinnen kunt gebruiken en zo is
er veel meer te verzinnen".
Wat gebeurt er met de vrouwen, als
ze eenmaal de grote stap hebben ge-
waagd en in een opvangtehuis te-
rechtkomen? „Het gevaar in zo'n
huis met zoveel vrouwen bij elkaar is
dat je een soort hospitalisering krijgt
er zijn toch werkers die ons moeten
helpen. Wij gaan ervan uit dat je het
samen moet doen, koken, schoon-
houden, de zorg voor de kinderen.
Samen aan je problemen werken,
■want je zit er niet voor je zweetvoe-
ten. Onze ervaring is dat als je de
vrouwen als team goed begeleidt, dan
krijg je ze aan de gang. Zoveel moge-
lijk haken we in bij de mogelijkheden
die ze hebben, we stimuleren ze in
het zoeken naar hun eigen identiteit.
De vrouwen die bij ons komen moe
ten leren dat ze iemand zijn. want op
het moment dat ze binnenkomen zijn
ze werkelijk niets. tenminste zo voe-
len ze zich. Het is onze ervaring dat
het moeilijk is, maar het lukt wel.
Dat komt ook doordat de vrouwen
hier pas geplaatst worden als ze zelf
duidelijk tot een keuze zijn gekomen.
Ze willen dan ook verder".
Hoe lang blijven de vrouwen gemid-
deld? Jaco: „Het duurt wel tussen de
zes en acht maanden totdat er een
woning is gevonden. Eigeniijk zou 6
maanden wel het maximum moeten
zijn, hoewel dat in elk geval anders
ligt, Maar het is moeilijk om een huis
te vinden en daarom blijft men vaak
langer dan nodig is. Zo houdt men
dan de plaats van een ander bezet,
maar het kan niet anders. Maar als ze
dan eenmaal weer zelfstandig wonen,
dan vinden ze wel iets te doen, niet
altijd betaald werk, maar ook vrij-
willigerswerk en dergelijke. Dat is
eigeniijk het leuke aan dit werk:
bijna alle vrouwen die bij ons komen
denken: ik ben een volslagen misluk-
king, ik kan niets, ik heb niets. Je
krijgt dan vaak een ontzettende op
bloei, dan blijken de vrouwen ont-
zettend veel te kunnen"
Voor tnformatie: het kontaktadres va
van de Algemene Hulpcentrale is
Schiekade 105, Rotterdam, telefoon
652422.
YVONNE HONTELF-
Ter viering van het zesde eeuwfeest
stelt de Sint-Liduinavetenigmg een
kulturele feestweek voor en in ieder
geval een blijvend gedenkteken, dat
geplaatst zou kunnen worclcn op de
plaats waar haar huis heeft gestaan,
het huidige Lindehof, of bij de Gro
te- of Sint-Janskerk, waar haar kapel
vroeger stond. Omdat de voorberei-
dingen veel tijd in beslag nemen,
heeft de vereniging zich nu al tot de
gemeenteraad en B W gwend.
Een gedenkteken voor de heilige
Liduina, voorbeeld van lijdzaamheid,
is er nog niet. Wel werd te harer ere
reeds een lied geschreven, waarin
haar „Christen deugden" worden ge-
loofd.
*Schutse en Schuttertjes nu in
het tweede jaar
*Knoopschoenen en oorijzers uit
oude doos
*Waterweg in het kort
*Met Andere Woorden
#1
v. Hogendorplaan 59a
Tel. 705567
Vraag vrijblijvend in for matte.
VLAARDINGEN - De nieuwe musi
cal Swingpop, geschreven door Seth
Gaaikema, is een vrolijke musical-
comedy met een knipoog naar de
Faust van Goethe. Het is een satire of
het hedendaag egoisme.
In een met sluiting bedreigde etalage
poppenfabriek, geleid door directeur
meneer Camille Lex Goudsmit en
zijn rechterhand, mejuffrouw Teunis-
sen Sylvia de Leur ontmoet de
jonge moderne poppenontwerper
Guido Robert Long twee persoon-
lijkheden, namelijke Marieke, het
nieuwe koffiemeisje Nelleke Burg
en de duivelachtige of is de duivel
zelf superaccountant Mac Moenen
(Leen Jongewaard
Guido, ik- rhaniak van naure, heeft
keuze of een leven te gaan leiden van
huisje, boompje, beestje, in de vorm
van een huwelijk met Marieke, of een
kontrakt aan te gaan met de duivel
en een van zijn poppen tot leven te
laten komen en daarmee de ideale,
naar wens geprogrammeerde-pop -
levenspartner te scheppen.
Daar deze voorsteiling reeds in abon-
nement voor een groot deel was
verkocht, is nog een beperkt aantal
toegangsplaatsen verkrijgbaar. Ver-
koop vanaf woensdag 4 oktober a.s.
dagelijks van 10 tot 13 uur en van 19
tot 21 uur.
Toegangsprijzen f 20,-, f 17,50 en
f 15,-. Houders van een CJP en of Pas
65 f 15,- voor alle rangen.
Dit spel, waarin hoofdrolspeler Guide
zoals in de middeleeuwse mentaliteit
moet kiezen tussen goed en kwaad,
levert een musical op, waarin naast
dit hoogst actuele thema van super-
egotrippen ook plaats is voor de
eigentiidse sociale problemen samen-
hangend met een ten dode opge-
schreven bedrijf. Een nieuwe musical
die garant staat voor een avond puur
amusement.
Swingpop zal in de Vlaardingse Stads
gehoorzaal te zien zijn op dinsdag 10
oktober a.s. aanvang 20.15 uur.
Tropisch troeteldier (Joto beschikbaar gesteld door Dierenpark Wassenaar).
en eet ik nooit kalfsvlees en uit-
sluitend scharreleieren, vlees eet ik
wel. En in hoeveel artikelen zitten
grondstoffen waardoor dieren uitster-
ven en/of gemarteld worden, zonder
dat ik het weet? Cosmetica gebruik
ik ook en het is me onmogelijk ge-
bleken om te kontroleren, of daar-
voor dierproeven zijn genomen.
Werelddierendag lijkt me dan ook
een huichelachtige poging om van dat
schuldgevoel af te komen. Een dag
lief zijn voor dieren, geld storten
voor een goed direndoel, de poes een
extra stukje vlees geven, een dieren-
kalender kopen en we zijn er weer
voor een heel jaar af.
Maar zo is het niet: het hele jaar door
moeten we lief zijn vcor dieren. En
dat betekent niet bijvoorbeeld twee
Sint-Bernhardhonden houden in een
flatje of in een kleine stadswoning,
want dat is ook dierenmishandeling.
Laat dat schuldgevoel maar eens flink
doorwerken, want dat kan leiden tot
kritisch inkopen en dergelijke. We
hebben immers allemaal boter op ons
hoofd, ook al zorgen we ontzettend
goed voor onze troeteldiertjes, die we
vetmesten met onder andere vlees
van de uitstervende walvis.
Gedenk de uitspraak van de oude
Chinese wijsgeer: om van jezelf te
houden moet je eerst van dieren leren
houden.
SUZANNE
Geldig t/m zaterdag
Nest kunststof cylinder
bloempotten, 4 dig
In moderne kleuren.
In maten 11 -13-15 en
17 cm. 4 dig. set
Tegelstickers
Dekoratief en sfeervol in
uw keuken of badkamer
Eenvoudig op te
plakken. verschillende
kleurrijke motieven
Onze prijs.
6 ballon
wi|nglazen
Mimiset, rookkleurig glas
met afgeronde hoeken In
meeneemdoos
UNIEKEKANS!
Cassette 9-persoons in zwaar verzilverde uitvoering
Solapri|s 2089- Marskramer
Driis
Smeedi|zeren openhaard
grill voor het maken van
lekkere A A C.^\
hapies £9i9U
Zak
houtskool
Arcopal 3-dellge
pannenset van ovenvast
fumeekleurigglas Nu
extra voordelig van 27 50
voor
593
ook grotere maten
ttipkdcrntrum
zuidptein 405
im-crntrunt
oogvfraai !6fc
Vanmorgen vroeg een klant bit de
groentcboer wat ze te eten kon geven
aan een konijntje. Moeder konijn was
ovcrleden en ze had zich over een der
jongen ontfennd. Dom genoeg had
de eigenaar er niet bij verteld dat het
beestje nog te klein was om zelf te
eten. Toevallig stond er iemand ach-
ter de toonbank, die al eens konijn-
tjes met de jies had grootgebracht
dus goede raad genoeg. Plots klonk
er. .Je kan hem natuurlijk ook nu al
in de pan stoppen, maar jc hebt er
dan alleen nog niet veel vlees van."
Geschokt draaide de kunstmoeder in
spe zich om naar de mevrouw die
deze woorden gesproken had cn ant-
woordde dat het helemaat de bedoe-
ling niet was dat het diertje ooit in
de pan terecht kwam. IVoorden naar
mijiC hart, want, hoewel ik geen
vegetarier hen. bout eten doe ik
absoluut niet. klaarmaken voor man
en kinderen die het lekker vinden,
alia, maar zelf eten, nee.
De braadgrage mevrouw dacht daar
duideli/k anders over. Ze ging door
met..Mens, je lijkt welgek, die bees-
ten zijn er toch alleen maar voor om
opgegeten te worden. Ileerlijk een
lekker stuk bout of wild. Pen paar
weken terug kwam de buurman nog
een paar eenden hrengen Hihad er
veel te veel geschotcn en wist niet
meer wat hij ermee moest beginnen.
Nou, wij hebben gesmuld.
„Is zoiets nou nodig?", vroeg ik,
„zoveel beesten neer te schieten dat
je er geen raad mee weet. Goed ze
zijn uiteindelijk opgegeten, maar ze
hadden net zo goed kunnen blijven
leven. Wie geeft ons eigeniijk het
recht een beest zo volkomen nutte-
loos te doden.Ik werd echter on-
derbroken door de ander, die zei:
„Als wij die beesten niet doden,
komen er veel te veel; waar maakt u
zich dus eigeniijk druk over. We kun
nen beter stilstaan bij al die grote
rampen en ongelukken, waarbij zo
veel mensen omkomen.
He flitste het door me heen, daar
komt haar menselijke kant. Maar
voor ik het mezelf realiseerde, zei ik:
Mevrouw u heeft groot gelijk, maar
weet u dat er mensen zijn, die daar-
voor dezelfde regel hanteren als u
bij de beesten. Dat het een noodzake-
lijkheid is om overbevolking te voor-
kor<en.
Op dat moment vroeg de groenteman
wat ik nodig had en pas later, toen ik
weer op straat liep, drong tot me
door dat die mevrouw daarna geen
woord meer heeft gezegd. Ik vraag
mij nu echter toch we! af of ze mij
misschien heeft aangezien voor een
i/skouwe tante en mensenhater. Of
zou ze er plots toch ook wel een
zcker verband in hebben gezicn
Want is een mens zoveel meer waard
als een dier? Ik denk van niet. Ieder
wezen heeft immers recht op zpn
eigen plaats. Pen ding was wel toe
vallig, het is dierendag vandaag.
RITA
