Moeder zeurt moor wat
Judoscheidsrechter Siem Kattestaart:
Brief aan WV
Felikat houdt jaarlijke tentoonstelling
Vrouwen in de
Grote order
voorHVO
Gradaties
Eeuwenoud
Geholpen
Geld nodigvoor
reparatiedak
Grote Kerk
Problemen
Artsen1
Eigen inbreng
Hoek
VVUC.1\3UACj 4 OI\. I ItULK |V/b
4U-5I3
A
VLAARDINGEN - In het leven van Siem Kattestaart lieeft de judosport altijd
een belangrijke plaats ingenomen. Met zijn zestiende begon liij bij sportscbool
van Gorsel aan zijn judo-carriere. "Toendertijd verliep dat allemaal langs de
geijkte wegen: ieder jaar behaalde je een hogere band, je deed wat wedstrijden
en toen ik op m'n twintigste in militaire dienst ging liad ik de bruine band
vertelt hij over de begintijd van zijn judoloopbaan. Siem is 39 jaar en heeft o
onlangs het diploma van internationaal scheidsrechter behaald. Dat diploma is
een zeldzaam bezit: slechts een of twee Nederlanders per jaar slagen erin dat
diploma te bemachtigen. Siem heeft daarvoor dan wel het een ander moeten
doen.
"Met begon toen Jan van Gorsel mij
op een keer zomaar had aangesteld
als scheidsrechter bij een belangrijke
wedstrijd. Voor die tijd "scheidsrech-
terde" ik wel eens binnen de sport-
school, maar z.oiets....Nou ja, tijd oni
te weigeren was er niet en ik begon
maar. "Kennelijke deed hij dat toch
wel met sukses, want zowel Jan van
Gorsel als de andere officials waren
best tevreden. Jan van Gorsel nam
Siem een paar keer mee naar Joego-
slavie om daar nog het een en ander
over het wedstrijdjudo op te steken.
Uiteindelijk stond Siem Kattestaart
vaker als arbiter, dan als judoka op
demat.
Arbitreren bij judo is een moeilijke
opgave. De bewegingen gaan zo ont-
zettend snel, dat alleen een geoefend
oog er nog iets onregelementairs in
zou kunnen ontdekken. En judo
heeft erg veel spelregels. In de prak-
tijk wordt een scheidsrechter terzijde
gestaan door een tweetal sekondan-
ten. De hoofdscheidsrechter staat
midden op de mat en de hulpseheids-
rechters zitten er buiten. Vroeger was
de scheidsrechter net als de judoka's,
in het witte pak gekleed, maar
woordig is dat vervangen door een
keurige sportkombinatie grijs met
blauw.
Er zijn een aantal gradaties in de judo
arbitrage. Een C-scheidsrechter mag
kleinere wedstrijden leiden en sekon-
deren bij de wat grotere regionale. C-
C-scheidsrechter wordt je door mid-
del van een test, afgenomen door de
BBN, de Budobond Nederland. Een
B-scheidsrechter mag distriktskam-
pioenschappen leiden en sekonderen
bij nationale westrijden. Ook voor
het B-diploma moet een test worden
afgelegd. Wie dan nog verder wil kan
A-scheidsrechter worden, daarvoor
hoeft men geen testen meer af te leg-
gen, maar op voordracht van offi
cials die je lang hebben geobserveerd
wordt je gepromoveerd.
Een A-scheidsrechter mag landelijk
alle wedstrijden leiden en er zijn er
nu ongeveer twintig in Nederland.
Siem Kattestaart is daar een van.
Voor het internationale
scheidsrechtschap gelden nog hogere
eisen. Ieder jaar worden uit de
A-scheidsrechters twee kandidaten
geselecteerd en naar Zuid Erankrijk
afgevaardigd. Daar ligt in de buurt
van St. Tropez een groot
internationaal judocentrum, dat ge-
leid wordt door de E.J.U. de Euro-
pese Judo Unie. Dat instistuut toets
de kandidaten voor hei international
scheidsrechterschap. Hoe zwaar de
eisen zijn geeft de verhoudinge ge-
slaagden en gezakten wel aan: 25 - 75
procent.
"Ook de Budobond komt eer toe.
Vooral tegenwoordig draait dit or-
gaan uitstekend en ik vind dat dat
best eens gezegd mag worden". De
kosten voor een reisje Erankrijk
waren vroeger voor de judoka zelf.
Tegenwoordig kost het hem alleen
nog een week vakantie. Die had Siem
er graag voor over en bovendien doet
zijn baas niet moeilijk als het de
sport betreft. Siem Kattestaart werkt
als werktuigbouwkundige bij Shell-
Chemie.
"Is het niet vervelend om zelf nooit
aan de wedstrijd mee te mogen
Siem denkt even na voor hij ant-
woord geeft: "Een paar jaar geleden
heb ik mijn knie vrij ernstig beseha-
digd en sindsdien zit de echte top-
sport er voor mij niet meer in. Kijk,
en dan is het scheidsrechterschap een
prachtkans om toch in "het
te blijven.Bovendien ben ik toch nog
wel aktief in de sport, alleen niet
meer op zo'n hoog niveau"
Het internationaal gehanteerd judo-
regeleinent telt 41 artikelen, waarvan
de meeste nog eens onderverdeeld
zijn in soms wel dertig sub-artikelen.
Een scheidsrechter, en zeker een in
ternationale, moet dat allemaal vlek-
keloos beheersen. Alle Japanse ter-
men moet hij zich eigen hebben ge-
maakt en daarbij moet hij een ge-
traind oog hebben voor de snelver-
lopende wedstrijden. Judo is een
faire sport:"Dat vind ik nou het
mooiste van judo: het respekt voor
de tegenstander, de beleefdheid en de
sportiviteit" zegt hij: "Ja.judo is een
gentleman-sport" De meest voorko-
mende overtreding is het buiten de
mat treden en tegen onsportief ge-
drag zijn in de judosport zware straf-
fen van kracht.
Judo is een ceuwenoude sport. Daar-
over kan de Vlaardingse scheidsrech
ter veel vertelen: "In het oude Japan
mochten alleen de soldaten van de
keizer wapens dragen. De bevolking
ontwikkelde toen zelf een manier om
zich met lichaamskracht te verdedi-
gen. In iedere stad werden systemen
opgcsteld en laat in de negentiende
eeuw was het Yigor Kano die al die
verschillende methodes tot een ge-
heel samenvoegde".
Budo is verzamelnaant voor alle Ja
panse vechtsporten, judo is een onder
deel daarvan. Het principe van judo
zit in meegeven met de tegen je ge-
richte krachten. Het verhaal van die
Japanse filosoof illustreert dat goed:
Een klein twijgje boog door onder de
last sneeuw en bleef intakt. De ggrote
dikke tak echter brak af onder de la
ding sneeuw, omdat hij niet nteegaf.
"Zo zit het met judo ook" verklaart
Siem.
Sportschool Westwijk is met recht
trots op deze judoka. Siem is daar
het "paradepaardje" van het instituut
Vlaardingen kan ook trots zijn; ten-
slotte zijn er maar weinig Nederlan
ders die zo'n hoge graad weten te be-
halen. Voor Siem betekent dit alles
gewoon een vervolg op de ingeslagen
weg. Hij blijft normaal zijn judoles-
sen. volgen en doet iedere week ge
woon mee met de konditietraining.
Het voorzitterschap van de Wedstrijd-
Organisatorische Commissie een
BBN- afdeling) is de enige officiele
binding en Zelfs die zou hij laten
staan voor de praktijk. "Judo blijft
voor mij het belangrijkst."
Ware adel in Li jnbaanhal
Siem Kattestaart heeft hard moet
werken om tot deze hoge graad te
komen. "Alleen had ik dit nooit
kunnen bereiken. Van alle kanten
werd ik geholpen en al die mensen
delen uiteraard ook in de eer" zegt
de Vlaardingse Judoka. Een van die
mensen is Jan van Gorsel: hij heeft
Siem steeds weer gestimuleerd om
nog een trapje hoger te gaan. Dan is
er Rob Hein, judoleraar bij sport-
school Westwijk zoals sportschool
van Gorsel nu al weer een jaar of tien
heet Bij hem volgt Siem nog altijd
judolessen. Fokke Posse 1 moet ook
genoemd worden .Hij is voorzitter van
de Scheidsrechterscommissie van de
BBN en heeft vooral voor het
theoretische gedeelte gezorgd. Een
dik boek vertaalde hij voor Siem in
het Duits: de taal waarin examen
gedaan moest worden.
SCHIEDAM - In het centrum van
Schiedam staat een cultuurmonu-
ment, waarvan een ieder eigenlijk
maar aanneemt dat het na meer dan
zeven eeuwen trouwe dienst ook de
komende eeuwen wel zal trotseren,
namelijk de Grote- of St. Janskerk.
Voor het laatst werd deze kerk geres-
taureerd in de jaren 1945/1948.
Zonder de Grote Kerk zou Schiedam
zijn hart hebben verloren. De oude
stad zou een onherstelbaar verlies lij-
den.
Helaas vertoont het dak van de kerk
ernstige gebreken die onverwiild
moeten worden verholpen. De eige-
naresse, de Nederlands Hervormde
Gemeente, kan de kosten van de re-
paratie onmogelijk alleen dragen en
vindt bovendien, dat de zorgvoorde
instandhouding van de kerk eigenlijk
de gehele burgerij aangaat.
Het herstel van het dak gaat een hele-
boel geld kosten. Onder de tegen-
woordige omstandigheden mogen
niet direkt overheidssubsidies worden
verwacht.
Het ,,Actiecomite dak Grote Kerk"
doet een dringend beroep op alle
Schiedammers die zich voor de kerk
interesseren om een bijdrage over te
maken voor het herstel van het dak.
Er wordt daarbij gerekend op een ge
middelde bijdrage van f. 50,-.
Door een telefoontje naar nunimer
266139 kan men een acceptgirokaart
aanvragen. Wie zo'n kaart inzendt
wordt in een boekwerk dat aan het
kerkbestuur zal worden aangeboden,
genoteerd. Ter heri.. 'ering ontvangt
men ook nog een w 'aidevolle kunst-
foto waarop de Gr<- Kerk staat af
gebeeld.
VLAARDINGEN Bijna 350 katten waren aanwezig in de Vlaardingse
Lijnbaanhal toen burgemeester Kieboom zaterdagochtend de jaarlijkse Feli
kat opende. Bijna 350, want de nesten met jonge katjes worden bij dergelijke
konkouren als een enkele kat geteld en er waren poezenfamilies van soms
wel meer dan vijf gezinsleden. Katten is overigens ook een wat al te alledaagse
naam voor de ..raspaardjes" die naar Vlaardingen waren gekomen. De gewone
huispoes was wel aanwezig, maar zijn aanwezigheid tussen al die kattenadel
verzonk helemaal in het niet.
Burgemeester Kieboom wordt lang
niet door iedereen als de meest
notoire kattenvriend gezien en daar-
om hadden sommige groeperingen
al protest aangetekend tegen zijn
aanwezigheid daar. Tot ordever-
storing is het echter niet gekomen
en zolang de katten keurig in een
kooitje zitten hebben ze van de
burgemeester geen last. De beroemde
Vlaardingse zwerfkat staat er dui-
delijk minder goed voor als het aan
de burgemeester ligt. Maar ja....
er zijn luxe katten en huis, tuin en
keuken zwerfkatten.
PARADE
In het kooitje hoefden onze spin-
nende huisvrienden ook niet de hele
dag te blijven. De keurmeesters
gingen rond en haalden de dieren
uit hun gevangenschap om ze aan een
nauwkeurig onderzoek te onder-
werpen. Lengte, breedte, hoogte,
vachtdikte, snorharen en de kleur
van de ogen waren allemaal faktoren,
Rudi Kousbroek heeft in zijn boek
,,De Aaibaarheidsfaktor" al eens
globaal zo'n onderzoek in kaart
gebracht, maar in de praktijk is dat
nog maar theorie.
De katten werden in een groot aan
tal kat-egorieen ingedeeld en na een
hele dag wikken en wegen kregen de
eigenaren een beker en een rozet
overhandigd uit handen van Feli-
kat-distriktsvoorzitter J.v.d. Swan.
Globaal konden de dieren worden
ondergebracht in kort- en langhari-
gen, Oosterse typen, waaronder de
beroemde siamezen, de Perzen en
ook de kastraten.
Voor de gewone huispoes werden
gradaties aangevoerd, waar de ge-
middelde kattenbezitter vreemd van
zou opkijken. De prijs in deze groep
ging naar een „Blauwschildpadje met
wit" genaamd Ruby.
Natuurlijk kwamen de deelneemsters
en deelnemers niet alleen uit het
distrikt II van de Felikat, maar uit
het hele land en zelfs van ver daar-
buiten. Ieder jaar organiseert de
Felikat een dergelijke kattenparade
en in deze wereld is het veredelen
van katten net zo gebruikelijk als
in de paardensport. Katten hebben
soms een echte stamboom en evcn-
tuele nazaten leveren vaak kapi-
talen op.
Bezoekers waren er genoeg. Het was
er zelfs behoorlijk druk en de dieren
in hun kooitje hadden het heus niet
prettig. Vlaardingen echter heeft na
alle misere over de ordinaire zwerf
kat weer eens kunnen zien dat de
ware adel zich nooit verraadt.
Noblesse n'oblige!!
SCHIEDAM- „De overgang kan al bij
38 beginnen en heel lang duren, ik zit
er al meer dan tien jaar in en ik ben
er nog niet". Aan het woord is Nel
van Pelt, een van de gespreksleidsters
van de V.I.D.O. (Vrouwen In De
Overgang) praatgroep. We praten
over de problemen die een vrouw in
die periode kan hebben. In de Schie-
damse praatgroep is zo wel het een
en ander naar voren gekomen: duize-
ligheid, bot- en spierklachten, agres-
sie, te pas en te on pas huilen, hoofd-
pijn, opvliegingen (jasje uit, jasje aan)
onevenwichtigheid
Nel:.,Een van de oorzaken is natuur
lijk de verandering in je hormonen.
Maar ook de huiselijke omstandighe
den zijn erg belangrijk, wordt een
vrouw met overgangsproblcmen thuis
goed opgevangen? Er kunnen relatie-
problemen voorkomen en het kan
zijn dat je je geen vrouw meer voelt.
In de praatgroep zijn er veel vrouwen
die moeite hebben met ouder worden
als de kinderen weggaan voelen ze
zich eenzaam en verlaten, ze hebben
„Doktoren accepteren de klachten
niet, ze lachen erom. Het hoort erbij,
dat gaat wel weer over, je met er mee
leren leven, maar ze zeggen er hoe.
Ze vinden je maar „zeurig" en dat
vinden veel mensen in je omgeving
ook. Ze begrijpen vaak helemaal niet
hoe moeilijk een vrouw het in die pe
riode heeft."
De Schiedamse V.I.D.O., praatgroep
is gestart in het voorjaar van 1978.
Op het moment zijn er 12 deelneem
sters. Het landelijk initiatief werd ge-
noemen door The Ferwerda uit Uit-
hoorn. Op het moment draaien er in
Nederland 30 groepen en zijn er 20
in oprichting. Kennelijk bestaat er bij
vrouwen in deze moeilijke periode
duidelijk behoefte om met „lotge-
noten" over hun problemen te praten
In Schiedam was het Nel van Pelt die
het initiatief nam. „Mijn zoon zei:
moeder ga eens wat voor andere men-
sen doen. Hij heeft mer erop afge-
stuurd. Ik had toen gelukkig al twee
V.O.S.-kursussen (Vrouwen oriente-
ren zich in de Samenleving) gevolgd,
anders had ik het niet durven doen.
Ik ga er nog wel eens met knikkende
knieen naar toe hoor, het lukt me de
ene morgen beter dan de andere. Sa-
men met Lenie van den Berg leid ik
de gesprekken, dan doen we om de
beurt. Wij zijn zomaar begonnen, we
hebben een risiko genomen, want we
zijn niet eerst door anderen inge-
werkt. Om het gesprek op gang te
brengen behandelen we elke keer een
ander onderwerp, bijvoorbeeld over-
gang - brood op de plank" of een
vraag en antwoordspel. Som& komt er
iemand om over zo'n onderwerp te
praten, soms doen we het vanuit
onze eigen ervaring. Dan komen de
mensen wel los en als je eenmaal gaat
spuien, dan weet je vaak van geen op-
houden. Dan hoor je regelmatig: he,
dat heb ik zelf ook.
Mm
VLAARDINGEN - Het Vlaardingse
havenbedrijf HVO heeft van het Hol
lands/Amerikaanse concern "Holland
Chemical International Ltd" in Ber
muda opdracht ontvangen om de
chemicalientanker "Thomona" van
een nieuwe ombouw te voorzien.
HVO gaat het schip met ruim acht
meter verlengen tot een lengte van
120 meter. Het tonnage wordt door
deze ingreep uitgebreid tot 7.800 ton.
HVO levert bovendien een tweetal
nieuwe MAK-motoren, die iedet
2200 pk leveren. De ladingtanks wor
den in Vlaardingen gezandstraald en
verder wordt er in Vlaardingen ge
zorgd voor een algehele opknapbeurt
aan de tanks, die beschermd moeten
worden tegen invretende chemicalien
De "Thomona" wordt het eerste schip
dat in het nieuwe dok van HVO on-
derhanden wordt genomen. Voot
Vlaardingen in het algemeen en voot
het Havenbedrijf Vlaardingen Oosl
betekent deze opdracht en de inge-
bruikname van een nieuw dok een
versterking van de positie in de
scheepsreparatie.
.Jiido is een echte
Het z wart-rode
fietsenplan
Met genoegen heb ik in het adverten-
tieblad gelezen, dat de nieuwe WV—
bestuurderen de zaken aktief gaan
aanpakken. Zij hebben nu reeds de
Schiedammers in staat gesteld een
leuze te verzinnen, onze stad aanprij-
zende en voor de beste ligt er zelfs
een prijs klaar. Ook is men van plan
meer met de jenever te gaan „doen".
Dat met die leus wordt natuurlijk
niets. De actie op zich is ujtstekend,
want zij zal in veel Schiedamse har-
ten lokaalpatriottische gevoelens
wakker maken, gevoelens, waaraan
het hier in hogen mate ontbreekt.
Over het resultaat moeten wij ons
echter niet teveel illusies maken. Met
leuzen haal je geen mensen naar
Schiedam. Dan moet daar wat te be-
leven zijn.
En in Schiedam valt niet veel te bele-
ven. Je kunt de boel natuurlijk hoger
inschaaten dan zij in werkelijkheid is,
maar dat leidt alleen tot zelfbedrog.
De Lange Haven bijvoorbeeld heeft
een buitengewoon aardig huizen-
front, maar iets bijzonders is het echt
niet. En haast elke middelgrote stad
in Nederland kan bogen op een Grote
Kerk uit de Middeleeuwen. De onze
onderscheidt zich van andere derge
lijke bouwwerken voornamelijk door
armetierigheid, want het was hier
geen vetpot in de Middeleeuwen. Het
zal dus van de jenever moeten ko
men. En dat kan best lukken.We heb
ben dat museum al en wanneer men
er nu ook nog in slaagt een ambach-
telijke distilleerderij op poten te zet-
ten, dan bezit Schiedam inderdaad
iets unieks. Helaas worden plannen in
die richting door de gemeente met
weinig elan benaderd. Men wil daar
de zwarte jenevertijd het liefst verge-
ten, maar dat is natuurlijk kortzich-
tig. Half Nederland is al weer aardig
aan de fles. Alleen merk je het niet
zo, omdat het thuis gebeurt en deze
generatie veel beter eet dan de be-
faamde verarmde alcoholist van de
„Ach, vader, niet meer"-prenten. Het
tegengaan van jeneverattracties, ter-
wijl in belendende panden de jeugd
van zestien tot twintig jaar zich lam
drinkt aan het blonde bier, is alleen
maar hypocriet.
Die jeneverattracties zijn echter niet
genoeg, niet genoeg om Schiedam in
het brandpunt van de belangstelling
te plaatsen.
Daarvoor heb ik zomaar gratis en
voor niks een plan gemaakt, dat ik
hierbij ter uitvoering voorleg. Het
heet „geel-zwarte fietsenplan". Het
buitengewoon aardige van dit plan is,
dat je het ook kunt uitvoeren met
fanfares aan landeljjke publiciteit.
Let dus goed op:
De binnenstad van Schiedam kampt
met parkeernood. Dat kost de winke-
liers veel klanten, omdat niemand
van zins is om honderden meters te
gaan sjouwen met loodzware bood-
schappentassen. Eigenlijk zouden er
dus vervoermiddelen moeten komen,
fietsen bijvoorbeeld met grote baga-
gedragers en een stalen mand op het
stuur.
Dat althans is de oplossing die het ge-
meentebestuur van Bremen, waar
men met dezelfde problematiek zit,
heeft toegepast. De aanpak van de
vroede vaderen was zeer eenvoudig:
*men zamelde alle fietsen in die om
een of andere reden bij de politie wa
ren terechtgekomen.
*men liet die opknappen en van zo'n
mand voorzien door werkloze jonge-
ren, die op deze manier een middel
van bestaan vonden en men
*schilderde de fietsen op in de kleu-
ren van de stad.
Vervolgens werden de kleurige rijwie-
len in de binnenstad neergezet tot al
gemeen gebruik. Wie een fiets nodig
had, stapte op en liet hem staan,
waar hij moest zijn. Een paar voor-
malige werklozen zorgden er voor,
dat er - bij parkeergarages bijvoor
beeld - niet al te grote concentrates
van achtergelaten fietsen ontstonden.
En ieder toonde zich enthousiast.
Het systeem draait nu al weer meer
dan een jaar, zonder dat er sprake is
van excessieve diefstal, vernieling of
andersgericht misbruik. Het werkt ge
woon.
Goede ideeen moet je overncmen
Geen enkel Nederlands winkelcen-
trum biedt een gratis fietsenservice
aan zijn klanten. Schiedam kan in
dezen het voorbeeld geven. Op de
zelfde manier als de Bremenaren kun
nen wjj de fietsen in de stedelijke
kleuren laten verven (in ons geval dus
geel-zwart, terwijl er best wel mensen
te vinden zijn op de werklozenlijst
van het arbeidsbureau, die het onder-
houd voor hun rekening willen ne-
men).
Je begeleidt de introductie met een
gerichte voorlichtingscampagne op
landelijke schaal, maar met nadruk
op de Rijnmond, want het is aardig
om klanten uit Vlaardingen en Rot
terdam-West hierheen te trekken,
Misschien worden het wel blijveftjes.
En je kunt de fiets als tweede sym-
bool gebruiken van Schiedam, een
oase van milieuvriendelijkheid met
zijn vele parken in de Rijnmond.
Heren van de WV, begint U door te
krijgen, waar ik heen wil? Ik pro beer
vooruitstrevende ideeen op het stuk
van de ruimtelijke ordening te combi-
neren met gezonde zakenopvattin-
gen. Deze combinatie doet op den
duur de kassa rinkelen en dat is in
onze door werkloosheid en malaise
getroffen stad van het grootste be-
lang.
Terwijl ik deze regelen op het papier
tik, waaien zinsflarden door mijn
hoofd ove de ambachtelijke stad
met die op cikkerende jenever en de
milieuvriendelijke fietsen zomaar
voor ieder gratis beschikbaar, met de
kleine zaken, waar men nog een per-
soonlijke bediening krijgt (of is het
anders op de Hoogstraat?) met de
moderne kunst voor de fijnproevera
en aardige concertjes in de aula van
het Stedelijk Museum, met de straat-
muzikanten die vrijelijk hun kunsten
kunnen vertonen (je kunt er tegen
woordig ook huren, vrienden van het
City-centrum, geen mens die het ver-
schil merkt, zo nu en dan het mu-
ziekkorps laten marcheren op zater-
dagmiddag wordt trouwens ook altijd
door de mensen gewaardeerd. De
kosten komen eruit in de vergrote
omzet en je steunt het Schiedamse
muziekleven).
Ja, er zijn veel mogelijkheden en ze
hoeven niet eens zoveel te kosten
Begin maar eens per brief de vrije
Hanzestad Bremen om inlichtingen te
vragen. Eei nostzegel kost nog geen
gulden. En vj bent ongetwjjfeld be-
reid om de resultaten van die brief-
wisseling en Uw eigen geestelijke ar-
beid aan de redactie van het Schie
dams Nieuwsblad mee te delen, want
denk erom, dit is een serieus voorstel.
Veel succes en creativiteit toege-
wenst.
Jullie toegenegen
Han van der Horst.
gentelmansport"
*Nel van Pelt* Niet alleen in een hoek maar samen in do groep
Tot nu toe draait de groep wel om de
gespreksleidsters en dat zouden we
graag anders willen hebben. Het zou
fijn ziin als men elkaar leerde helpen
en opvangen, maar dat blijft nog
moeilijk, misschien door gebrek aan
zelfvertrouwen. Bij ons mag alles
maar er hoeft nicts en als iemand er-
gens mee zit, dan kunnen ze het a la
minute op tafel gooien. Voor de toe-
komst hebben we nog allerlei ideeen.
Op maandagmiddag gaan we in het
Dienstencentrum „De 4 Molens" yo
ga doen, daarvoor komt een speicale
lerares. Tijdens de praatgroep-uren
doen we ook wel ontspanningsoefe-
ningen, ademhalingsoefeningen en
dat kan helpen.
Maar waar het om gaat is dat je ook
in deze periode een heleboel van je
eigen leven kan maken, als je het
maar wil. Je kan natuurlijk ook inje
bed kruipen, maar dan wordt het al
leen maar erger. Als je wat te doen
hebt, dan wordt je afgeleid.je vergeet
je eigen problemen. Over het alge
meen vinden de deelneemsters wej
dat ze iets aan de praatgroep hebben,
men gaat wat meer ondernemen en
die bijeenkomsten zijn ook een goede
afleiding. Niet alleen in een hoek,
maar samen in een groep, is ons mof-
to. Wie meer wil weten over de V.I.
D.O.-praatgroepen kan bellen naar
Nel van Pelt, telefoon 710210.
YVONNE HONTELE
n- -
