Over politiek, theaterTV en de maatschappij
Films I
Burgerraadsman vertrekt
na vijf jaar hulpverlening
NVVH-bazar
S in Triangel
John Travolta
in O.C. West
„In dit werk nooit voldoening"
i''-
Cliche
Studie
Discriminatie
Majoor Kees
Drang
Contact
WOENSDAG 18 OKTOBER 1978
42-525
„Moeder, hoe vind jerr 'n witte pak?
Zie je die pijlsnelle snii?
Zie je die coupe van de soepele zak?
En zie je die dubbele mit
door TIM DON IA
Paul van Vliet: menselijk arrangement
Dag en Nacht: Cabaret PePijn
(1967-1969).
Opus 4: Cabaret PePijn (1969-
1971).
Avond aan Zee 1Kurzaal te
Scheveningen (zomer 1970).
Ontbinding Cabaret PePijn: Juni
1971. De leden van het ensemble
gaan hun eigen artistieke weg
m.u.v. Rob van Kreeveld, PePijn
wordt gesplitst in de B.V. PePijn
en de Stichting Theater PePijn.
Avond aan Zee II: Kurzaal te
Scheveningen (zomer 1971).
Noord-West: Eerste one-man-
show (1971-1973). 461 uitver-
kochte voorstellingen. Integraal
uitgezonden op le Kerstdag 1973,
VARA-TV.
Avond aan Zee III: Kurzaal te
Scheveningen (zomer 1972).
The Truth behind the Dykes:
Eerste Engelse one-man-show.
Nieuwe de la Mar Theater te Am
sterdam (zomer 1973).
New York, Los Angeles, Toronto
en Londen: Engelse show (mei en
juni 1974).
Tien Jaar Onderweg: Tweede one-
man-show (1974-1977). Ruim
600 voorstellingen in Nederland
en Belgie.
Avond aan Zee IV: Kurzaal te
Scheveningen. Laatste bespeler
voor de sluiting en restauratie (zo
mer 1975).
A Dutch Treat: Tweede Engelse
one-man-show. Brakke Grond
Amsterdam (zomer 1976).
Paul van Vliet in Carre: TV-show
op Oudejaarfsavond 1977.
Rust: Januari tot en met augustus
1978.
Vandaag of morgen: Derde one-
man-show - Premiere: Luxor Thea
ter Rotterdam (oktober 1978).
VLAARDINGEN De Nederlandse
vereniging van Huisvrouwen viert in
januari haar 25-jarig-bestaan. Ook de
Vlaardingse afdeling laat die feestdag
niet ongemerkt voorbijgaan en orga-
niseert morgen een bazar ten bate
van dit feest. Om twee uur gaan de
deuren van gebouw Triangel open en
iedereen is welkom.
Er zijn stands met handwerken, met
boeken en planten. Verder hoeft nie-
mand er zich te vervelen want de
dames hebben voor een groot .antal
atracties gezorgd. De opbrengst van
deze bazar komt ten goede aan het
grote feest dat in januari gevierd
wordt. Donderdag 19 oktober, twee
uur, gebouw Triangel, Fransenstraat
14. I
VLAARDINGEN - Op de laatste
dag van de herfstvakantie verzorgt de
FICO een aantal extra filmvoorstel-
lingen in het gebouw Triangel aan de
Fransenstraat. Allereerst voor de
6-12 jarigen een openbare voorstel-
ling om 13.30 uur. Een spannende
jeugdfilm staat op het programma
nJ. ,,Overval op klaarlichte dag";
vooraf een uitgebreid voorprogram-
ma.
Op 7 oktober j.l.werd het duizendste
lid ingeschreven. Het was de 12 jarige
Rinus de Bruijne. Tot zijn verrassing
ontving hij uit handen van de voor-
zitter, Klaas van Vliet, een gratis
seizoenkaart voor alle Fico-voorstel-
lingen.
Voor het inschrijven als lid van de
jubilerende Fico is dit seizoen een
enorme belangstelling. Liefst ruim
600 jongeren in de leeftijd van 12-16
jaar zijn nu ingeschreven. Boven de
16 jaar hebben zich ruim 400 leden
aangemeld. Ook de voorstelllingen
van a.s. zaterdag beloven weer goed
bezocht te worden, gezien de filrn,
die wordt vertoond.
Bovendien gaat een wens van Fico in
vervulling nJ. een betere stoel. Zater
dag zullen voor het eerst de nieuwe
stoelen in gebruik worden genomen.
De voorstellingen voor de leden
beginnen om 6.30 uur (12-16 jaar) en
om 8.45 uur n.m. voor de leden
vanaf 16 jaar. Om teleurstelling te
voorkomen wordt aangeraden 's
morgens toegangsbewijzen af te halen
aan de zaal tussen 10 en 12 uur.
met het spitten in de maatschappij,
moeten blijven zoeken naar nieuwe
dingen. Ik ben bijvoorbeeld niet zo
lang geleden naar Bram en Freek ge-
weest. Freek is een van mijn favorie-
ten, is de snelste prater, weergaloos
goed, die man. Maar als de zaal weer
eens een verhaaltje hoort over pik,
neuken en Achmed. dan zeggen ze
vlug van 'daar heb je ze weer', Freek
moet blijven zoeken en ik realiseer
mij heel goed dat in het maatschappe-
Ujke een erg grote markt ligt voor een
cabaretier maar zij hebben het,
geloof ik, toch wel vaak moeilijk
om te blijven boeien"
Kun fe jezelf plaatsen tn een bepaal-
de categorie -
„Dat etiketten plakken is zo'n clich6,
vind je niet? Mensen zeggen vlug van
Wim Kan zit in de politiek en Toon
doet nikszeggende dingen, waar
iedereen om moet schateren. En Paul
nier. Ik denk: vat doet die vent hier?
Telkens als er ;en grap doorgaat, kijk
ik naar hem: gevolg: zaal bruit, hij
niet. Nou hadden wij de gewoonte
om iedereen n» de show een hand te
geven en te ledanken. Op een be-
paald memen: komt die mijnheer
naar buien en hij zegt tegen mij:
„Dank t wel, mijnheer Van Vliet,
voor de show, was geweldig" Toen
kreeg ik braakneigingen en ik kon het
niet naBten te zeggen: 'Maar mijnheer
ik hebop u zitten letten, ik heb niet
6en k<er de plooi van uw gezicht zien
veranieren' Zegt hij tegen mij - 'Maar
ik hef uw show al acht keer gezien'
„Most jrj nog wat?", vraagt Paul aan
mij Ik neem een pils en hij gaat weer
ovtf op jus d'orange
Wi/praten over zijn begintijd en zijn
doirbraak
„Nijn doorbraak is gekomen na het
ojtreden met Claus, de jas van
Caus. Ik had gehoord dat Claus geen
jtf had, van wie weet ik niet meer. Ik
VLAARDINGEN - De schooljeugd
heeft al een paar dagen herfstvakan
tie. Ontmoetings centrum West zegt
dat ze zich niet hoeven te vervelen,
want er staan een heleboel aktivite*-
ten op de agenda. Vanavond is er een
filmavond in het ontmoetingscen-
tTum aan de Floris de Vijfdelaan.
„Maak hem soldaat" heet die rol-
prent en de entree is twee gulden.
Morgenmiddag wordt er een fietsen-
rally gehouden, waarvoor men al
vanaf 9 oktober had kunnen inschrij
ven bij het Centrum. De kosten daar-
van zijn drie kwartjes en de fietsers
vertrekken om twee uur.
John Travolta doet zich natuurlijk
ook in het ontmoetingscentrum gel-
den. De hele vrijdagmiddag staat in
het teken van dit dansende pop-
fenomeen. Er wordt een danswed-
strijd gehouden, een discjockeywed-
strijd ect. De toegang bedraagt f. 1 ,-
en het begint om 2 uur. 's Avonds is
er ook popmuziek in het ontmoe
tingscentrum, maar deze keer „live"
De hard-rockformatie Badge speelt
daar dan en als de houten wanden
van het ontmoetingscentrum het niet
begeven duurt hun optredentot tien
uur. De kaartjes kosten twee gulden
en het begint om half acht. Oh ja,
nadere inlichtingen: 348993.
VLAARDINGEN ,,In dit werk kan je nooit voldoening hebben", zegt Hans
Vrijhof, nu al vijf jaar Burgerraadsman in Vlaardingen. „Nutuurlijk zijn er uit
die periode genoeg wapenfeitjes op te noemen, maar voor het geheel zijn die
van geen enkel gewicht. Goed, ik kan wel zeggen dat ik in de loop van vijf jaar
zo-en-zoveel mensen een stukje op weg heb geholpen, maar daarmee is er aan
de problematiek in zijn geheel niets veranderd." Eigenlijk ben je nooit klaar
in het Sociaal werk en na vijf jaar kan Hans Vrijhof daarover meepraten.
Het instituut Burgerraadsman werd
vijf jaar geleden opgericht en gehuis-
vest in het gebouw van de Stichting
Welzijn aan de Oosthavenkade. Die
ruimte bleek al snel niet te voldoen
en in afwachting van een eigen onder-
komen kreeg de burgerraadsman
onderdak in het NVV-PvdA-Volks-
gebouw aan de Schiedamseweg. Daar
kreeg Hans medewerking van Ineke
Leenders en het instituut Burger
raadsman ging voortaan „Burger-
raadslieden" heten. De burgerraads-
lieden verhuisden na een jaar naar
hun eigen pandje, verderop aan de
Schiedamseweg, op nummer 67.
Hans Vrijhof gaat weg uit Vlaar.
dingen Hij studeert sociologie en
heeft zijn tijd hard genoeg nodig. Een
full-time baan kan hij er niet meer bij
hebben en daaroin gaat hij in Zeeland
verder als part-time sociaal werker
"Ik heb in Vlaardingen wel veel
ervaring opgedaan en alleen al
daarom kan ik toch met een zekere
voldoening (al vind ik dat een rot-
woord) op die vijf jaar terugzien."
Wie Hans Vrijhof opvolgt is nog niet
bekend en de burgerraadsvrouw
Ineke Leenders staat er een tijdje
alleen voor.
Uiteraard doet ze haar best om het
hulpverleningswerk niet te laten
stagneren, maar een paar konse-
kwenties zal Hans' vertrek zeker heb
ben. Zo is er bijvoorbeeld gelegen-
heid geschapen om ook in de avond-
uren met de Burgerraadsvrouw te
praten. Dat moet echter wel op af-
spraak, want het open avondspreek-
uur is met het vertrek van de Bur
gerraadsman komen te vervallen. Alle
afspraken, ook die voor de avond-
uren, kunnen telefonisch worden ge-
maakt van maandag t/m donderdag.
344459 (van tien tot twaalf uur)
Hans Vrijhof vertrekt en Ineke Leen
ders blijft alleen over Het instituut
Burgerraadsman heeft volgens Hans
als voornaamste doel de mensen te
helpen. Individueel, maar ook collec-
tief. Bovendien zie ik het als een
zeer belangrijke taak dat we dingen
signaleren en doorspelen naar de
betreffende instanties". Hans Vrij
hof vertrekt op 1 november.
Hans Vrijhof
In een ontzettend wit pak komt Paul
van Vliet zingend het toneel van het
Luxortheater op. Hij verhaalt zijn
jeugdfrustatie: altijd pakken afdragen
van Ome Jan en Ome Kees. „Het is
gek", zegt hij, als wij in Cafe'-Hotel
Centraal zitten, „ik koop eigenlijk
zelden kleren. Dat komt ongetwijfeld
door mijn opvoeding. Mijn moedei
liet pakken van allerlei omes verma-
ken door een kleermaker en dan
kwam ze naar mij toe met die 'stijve
kamgaren verschrikking' en zei: 'Zo,
Paultje, daar kan je weer twee jaar
mee doen.' Of er werd zo'n ouder-
wetse lange regenjas verbouwd en
dan had dat ding misschien net een
leuk jack geworden als die kleerma
ker twee steken meer had gedaan.
Liep ik voor 1.., terwijl die joppers
net inkwamen. Nou ja (...zucht...), ik
stond voor de spiegel in mijn slaap-
kamer en ik had pas een wit pak ge-
kocht, dat aan een knaapje hing... ik
keek in de spiegel.. en morrtpelde-
zeg moe, hoe vind je mijn nieuwe pak7
Vandaar dat liedje"
Door kunstminnend Nederland is
Paul van Vliet al lang bestempeld als
„De Opvolger" Toon, Wim en Wim.
zjj hadden misschien al wat jaartjes
terug vervangen moeten worden door
een andere Grote Drie. Het gebeurde
in wezen niet, maar je had wel de
jongere generatie, Paul zelf, Herman
van Veen en Seth Gaaikema
,Ach, ik maak er niet zo'n punt van
(Vie is de beste en dat soort vragen
Een antwoord is toch altijd subjec-
tief, ik laat het maar over aan mijn
publiek. Ik weet wel voor mijzelf dat
ik aan de top sta. Dat zie je aan de
zalen. Als het mij zou gebeuren dat
ik de grote theaters niet meer vol kan
krijgen, dan ga ik weer optreden in
de kleintjes: het Shaffy-theater of
Pepijn in Den Haag. Kijk, publiek of
geen publiek: ik moet optreden, dat
is een drang ergens in mijn lijf en
daar moet ik aan toe geven. Enter
tainment is mijn leven, zonder enter
tainment kan ik niet functioneren
Het is voor mij hetzelfde als zuur-
stof.
Ben je cabaretier? -
„Neen, ik ben entertainer. In Ameri-
ka noemen ze alles entertainment. Er
is een heel duidelijk onderscheid te
maken tussen die twee. Ik geloof dat
als je cabaret doet, je tekstueel en
maatschappij-kritisch rr. oet bezig zijn
Nou, dat kan ik niet. Ik weet van
politiek bitter weinig af. Wat ik doe
is 'menselijk arrangement', liedjes,
soms over mijn prive-leven, dat ik
plaats in algemene situaties. Sommi-
ge mensen herkennen zichzelf in die
liedjes, dat vind ik erg fijn. Echte
cabaretiers die alleen maar bezig zijn
van Vliet, ja die doet... Hoeft voor
mij niet. Ik doe wat ik leuk vind. Bij
voorbeeld mijn nieuwe show. Ik zing
veel meer dan in mijn vorige show. Ik
durf echt niet te zeggen dat deze
show beter is, maar ik vind hem wel
leuker om te doen. Iedere avond met
het zelfde plezier"
Paul van Vliet is drieenveertig. Hij is
veel langer dan je denkt., dik over de
een-meter-negentig. En dat grijze
haar is helemaal echt („Mijn vader
was grijs op zijn dertigste"). In een
onbevangen ogenblik, als de directeur
van Hotel Centraal eventjes niet oplet,
stormen er een paar klassen lagere
school-leerlingen binnen, die handte-
keningen willen. Paul tekent. Geluk-
kig heeft iemand van het hotel de
inval van de schoolkinderen op tijd
door en houdt een tweede lading te
gen. Komt even later zijn excuses
aanbieden: „Sorry mijnheer Van
Vliet, ik was een momentje weg".
Hij drinkt zelden voor zijn show, wel
achteraf, meestal vergezeU van zijn
orkestleden
We verlaten Centraal, stoppen in mijn
404, die zijn goedkeuring draagt en
gaan naar de Dizzy. Hij besluit toch
maar een pils te remen
- Wat vind je van het gehalte van ca
baret in Nederlcnd? r
„Erg hoog. Er gtbeuit veel hier op
allerlei gebied. Ik deak alleen maar
aan Herman van Veer en aan Freek.
Toch vind ik een man als Andre van
Duin voortreffelijl. Is de beste clown
van Nederland. H:j is waanzinnig ge-
pusht door de Tros. Krijgt daar alle
medewerking en tegeleiding die nor-
maal gesproken mogelijk is. De Tros
wordt erg vaak, t( vaak, de grond in
geschreven door teevisie-recensenten
Soms terecht, maa veelal zwaar over-
dreven. Voor eer artiest is wellicht
de Tros de beste start, Ik heb zelf
voor vrijwel alle omroepen shows ge
daan, maar je tegeleiding is niet om
over naar huis ft schrijven. Die Tros-
jongens pakker dat anders aan, zor-
gen voor een gtweldige reclame"
- Waarom de je geen televisie-
„Een keer ir de drie jaar, geloof ik.
Meestal metde show, die ik dan in
heel Nederind heb gespeeld. Het
medium teivisie is oke, maar voor
een entertaner, in ieder geval wat mij
betreft, n«t zo direkt betrokken bij
het publiek als in de zaal. Ik ben een
theatermens het contact staat boven
alles. Ik hernner mij een optreden in
Pepijn, zo'n:even jaar terug, nog met
het Cabaret 'epijn met Liselore, Fred
Hugas en R)b van Kreeveld. Er zat
een vent op de eerste rij met een ver-
schrikkelijk dood gezicht, weet je
wat ik bedoil...? Totaal leeg, klapte
niet, lachte niet, deed geen flikker.
Ik sta op he| toneel me aan die vent
te irriteren Dp een ontzettende ma-
Geboren: 10 September 1935 in
Den Haag.
Vader: Paul van Vliet Sr., teken-
raar, poppenspeler.
Moeder: Louise van Lakerveld,
lerares voedingsleer.
Grootvader Piet van Vliet, 2e ka-
merlid voor de A.R.P.
Grootmoeder: Grietje Grimm,
afstammelinge van de gebroeders
Grimm.
Lagere scholen: Den Haag. Fries-
land, Den Haag.
Middelbare school: 's-Gravenhaags
Christelijk Gymnasium.
Eerste cabarets: Als gymnasiast
met o.a. Dolf de Vries.
Eindexamen alpha: 1954
Leerling journalist: Nieuwe Haagse
Courant (1954).
Militaire dienst: infanterie. Wel-
zijnszorg Officier van de Westen-
berg kazerne in Schalkhaar (1954-
1956).
Studie: Geschiedenis en Rechten
in Leiden (1956-1963)
I«idsch Studenten Cabaret: Laat
je Zoon studeren (1958-1961)
met Liselore Gerritsen, Floor Kist
en Kai van Oven.
TV-debuut: VPRO-TV Laat je
zoon studeren (juni 1960)
Meestertitel: December 1963.
Theater PePijn:Verbouwd pakhuis
in het centrum van Den Haag. Ge-
opend op 18 december 1964.
Cabaret PePijn: Met Liselore Ger
ritsen, Fred Hugas en Rob van
Kreeveld (1964-1971).
Eerste programma: Oh, Pardon!
(1965).
De Jas van Claus: Februari 1966.
Opus 2: Cabaret PePijn (1965-
1966).
Paul van Vliet: „Ik maak menselijk arrangement
dacht nou, dan geef ik hem een jas.
E6n dag later stonden de journalisten
van zo'n beetje alle kranten op mijn
stoep. Ik woonde toen in een heel
klein huisje in een hofje. Dat hofje
was afgestampt met mensen die met
mij wilden praten en handtekeningen
wilden. Ik was beroemd, ik had het
gemaakt. Ik wist niet wat mij over-
kwam, het gebeurde gewoon te snel.
Er was nauwelijks tijd om je er op in
te stellen. Televisie, radio, pers en
wat wel erg belangrijk was, voile
zalen. Maar de mensen verwachten
dezelfde kick te krijgen als tijdens die
sketch met de jas van Claus. Dat ge
beurde niet en ik heb een lange tijd
nodig gehad om het publiek er van te
overtuigen dat Paul van Vliet nog wel
meer in zijn mars had dan zo'n jas
van Claus alleen"
In juni 1971 gingen de leden van Ca
baret Pepijn hun eigen weg. Paul
wilde toen eigenlijk weer een nieuw
gezelschap oprichten, maar begon op
aanraden van vrienden een one-man-
show. Zijn eerste one-man-show draai-
de van '71 tot '73 en had 461 uitver-
kochte voorstellingen. De show
(Noord-West) werd uitgezonden op
de televisie. Pauls ster steeg. Verve-
lende consequentie: zijn priveleven
kwam ook in de pers.
„Er is veel over mij geschreven en in
tijden toen ik het moeilijk had, ble-
ven die boulevardjournalisten mij
achtervolgen. Als ik dan geen inter
view gaf, maakten zij een fake-artikel.
Walgelijk. Als ik ergens de pest aan
heb dan is het aan die gasten. Liegen
ten behoeve van hun eigen voordeel".
- Waar heb je een hekel aan? -
„Wat bedoel je, op toneel of maat-
schappelijk gezien?"
- Allebei -
„Op toneel kwasi-arrangementen".
- Wat is dat? -
„Dat zijn artiesten die alleen tref-
woorden gebruiken, zoals fenimis-
me, homofielen, sex, politiek, maar
er geen boodschap over hebben. Is
erg bekrompen. Ik vind dat als je be
gint over dit soort zaken, dan moet je
niet bang zijn om op je platte bek te
vallen. Iemand als Freek de Jonge
gaat helemaal in het diepe, spit de
hele maatschappij over hoop om zijn
zegje te doen, daar heb ik respect
voor. Maar er lopen ook van die lab-
bekakken bij die het publiek in de
maling nemen, maar ook voor zich
zelf"
- Je vergeet de maatschappij -
„Oh ja. Discriminatie, vooroordelen.
Zijn zielige mensen die hun eigen
frustaties niet kwijt kunnen en dan
maar beginnen te schelden op minder-
heden. Zijn mijn vrienden niet".
We komen op zijn nieuwe show terug,
die tot eind december in het Luxor
theater blijft. Ik vraag hem waarom
Majoor Kees weer van stal is gehaald.
,,Ik wist van .e voren dat er grote kri-
tiek op zou komen. Recensenten vin-
den dat zo'n sketch thuis hoort in
mijn vorige show en niet ook in deze
nieuwe. Kritiek interesseert mij in
ieder geval bitter weinig. Ik kan ge
weldig veel kwijt in Kees. Nu ook. De
zaal zit tijdens Majoor Kees (in dit
geval, trainer-kahoots, samen met Jan
Zwartkruis van het Nederlands elftal
voor de wereldkampioenschappen in
Spaaahanje) te wachten op een cli
max. Maar die komt niet, want Kees
wordt geihterrumpeerd door een
hoge piet, die ergens boven het toneel
hangt en die aan hem vraagt: „Ben
je jezelf als je dit doet? Vind je het
leuk?" Hij wordt tot de orde geroe-
pen, en de zaal reageert daar vrij
genuanceerd op
Paul van Vliet leeft voor het theater,
maar misschien nog wel meer voor de
mens in het algemeen. ,,De mens
staat voor mij voorop, dat hoor je
ook aan mijn liedjes. Gaan over
gewone mensen, met doodgewone
problemen, waar je je niet voor hoeft
te schamen. Ik ben meer in mijn ele
ment als ik zing. Gek maar waar. Ie
dereen komt meer voor mijn gekke
mannetjes, weet ik wel. Heb ik ook
in deze show. Ik heb een sketch
„Poepoe", over een vent die mij op
een party aansprak van:„Kerel, soms
denk je wel eens, poepoe voor mij
hoeft het niet meer. Dan mopt je zo
iets kwijt, boy. No problem, call me".
Een waanzinnig bekakte vent. Hij
weet niet dat ik hem gebruikt heb,
vind ik eigenlijk niet zo belangrijk".
