Het is allemaal zo lang geleden
I
1
1
l
i
I
1
I
De crisis tijd
r meulen
r meulen
r meulen
SALAMANDER
Met Andere Woorden
I
l
Openluchtfestival in Bruinisse
Kwaliteit
in schoenen
heeft'n naam..
m
1
Soephuis
Devisserij
Blanke slaaf
CENTRALE VERWARMING
AIRCONDITIONING
Controleurs
PMI
■plllisp
De vluchtelingen
WOENSDAG 8 AUGUSTUS 1979
32-522
Ik heb de crisisjaren in z'n voile glorie meegemaakt. Mijn vader was
een visserman en kwam met z'n 9e jaar van school af, was zoge-
naanid volleerd. Vroeger kon je, als je goed kon leren, met je 9e
jaar al in de hoogste klas zitten. Na deze school ging mijn vader
naar de Touwbaan, die nu nog bestaat als lijnbaan in de Zomer-
straat en met z'n lie jaar ging hij naar zee op een vissersboot.
3
g
:S
Deze week wordt de eerste helft
afgedrukt van een Vlaardings cri-
sisverhaaL De auteur, Willem Pol-
dervaart is 62 jaar oud en woont
nog steeds in Vlaardingen.
Aan het eind van zijn verhaal gaat
de heer Poldervaart in op onze uit-
nodiging aan de mensen om hun
herinneringen naar de krant te
sturen. Interessant genoeg om
me teen alaf te drukken.
„U schrijft, dat vele mensen niet
willen schrijven, omdat niemand
dat interesseert. Nu, dat is ten de
le waar. Er zijn er genoeg die zeg-
gen: Wat hebben wij daaraan, je
moet het oude verge ten." Maar
dat kun je niet vergeten. De crisis
jaren en ook de tijd daarvoor en
de oorlogstijd daarna met zijn on-
menselijke behandeling en uitbui-
ting van arbeidende mensen enz.
heeft een stempel op onze genera-
tie gedrukt en dat is niet uit te
wissen.
Ik heb al dikwijls betoogd, dat
door de oudere generaties een
harde strijd is gevoerd in samen-
werking met de vakbonden om
datgene gcrealiseerd te krijgen,
waar ook nu de jongeren de vruch-
ten van plukken. Wij en onze
voorvaderen werden zelfs door de
kerken in de steek gelaten. Daar
werd je ook ingedeeld naar dat je
geld had.
Voor nog geen tientje...
Een leder-voordeel!
Maar dat is gelukkig anders gewor-
den. Wij moesten in de crisisjaren
alle soorten werk aanpakken en
dat virrd ik persoonlijk niet erg,
want alle werk is belangrijk, maar
niet altijd even leuk, maar het
moet gebeuren, doch ik vind, dat
zwaar en vuil werk beter betaald
moet worden.
Wij waren vroeger niet gek, zoals
zo dikwijls wordt bcweerd door
jongeren, maar het was voor ons
een tijd dat er gevochten moest
worden voor een korst brood en
daamaast een strijd voeren om
uit alle ellende te komen. Mijn
moeder moest als schoolmeisje
schillen ophalen en dan vond ze
wgl eens een broodkorstje in de
bakken, wat ze dan heel graag op-
at.
Misschien zou het wel eens goed
zijn, als wij wat meer respect
kregen voor een ander zijn werk
en vooral in de zware en vuile
beroepen, dan zouden we mis
schien wat meer begrip voor el-
kaar gaan krijgen. En laat de jeugd
wat dankbaarder zijn voor hetgeen
zij nu hebben boven datgene wat
wij vroeger hadden. Dat is geen
wangunst, echt niet, doch wij had
den ook recht op jeugd, maar kre
gen het niet. Het was toen een
broodvraagstuk.
mmW
Boodschappen doen in de vakan-
tie. Een belevenis op zich. Vooral
wanneer je in zo 'n gehucht zit als
wij. Onze gewoonte even naar de
slager of de groenteboer op de
hoek te lopen kun je hier wel ver
geten. Het dorp bleek na even zoe-
ken dan wel over een achter een
cafe verscholen levensmiddelen
zaak te beschikken, maar voor de
bakker en slager moeten we twee
dorpen verder zijn. Gelukkig heb
ben we de koelbox bij ons die een
vaste plaats in de auto heeft ge-
kregen en waarin we onze, onder-
weg naar een of andere beziens-
waardigheid, gekochte aankopen
kunnen bewaren.
Een van de ritten in de omtrek
voerde naar een oud kasteel. Veel
was er niet van over maar er werd
druk gerestaureerd. Vanuit het
herstelde gedeelte had je een
prachtig uitzicht over het dal. Een
van de oude kerkers was ook al ge-
reed, inclusief de kettingen waar
waaraan men vroeger de ge-
vangenen kluistcrden.
In de hoek zat cen grote put Waar
we de kindcren angstvallig van-
daan hielden. Onze dochter vond
het wel een boeiend ding en vroeg
waar die nu eigenlijk voor was.
Haar broer antwoorddc direkt.
"dat was voor de grootste boeven.
Die gooiden ze daarin, dan waren
ze ze gelijk kwijt," Het klonk op
een toon van, opgeruimd staat
netjes. Bij mij liepen de rillingen
over mijn rug maar zij vonden het
heel gewoon want zo vervolgden
ze: "Dat lees je altijd in ridderboe-
ken en soms zie he het op de
film"
Overigens was het goed merkbaar
dat in zo'n dorp het toerisme
hoogtij viert. Het was er vrcse-
lijk druk iets wat we voor even
wel leuk vonden maar wat we na
een poosje weer snel ontvlucht-
ten. We preferen ons gehucht met
de uitgestrekte bossen waar je
geen mens tegenkomt.
Op een van die urenlange wande-
lingen stonden we plots oog in
oog met een grote Sint Bemard-
hond. De kindcren waren laaiend
enthousiast, riepen dat hij op zoek
was naar verdwaalde mensen en
stelden teleurgesteld vast dat hij
geen tonnetje om de nek droeg.
Wij geloofden eerder dat de hond
zelf verdwaald was.
Hij hield ons de verdcre wandeling
gezelschap wat niet op prijs ge-
steld werd door onze viervoeter.
Die keek steeds wantrouwig
achterom en had die vreemde
snoeshaan het liefst weggeliaagd.
Voorlopig scheen het formaat van
de soortgenoot haar echter in
toom te houden. Pas toen ze na
enige tijd tot de ontdekking kwam
dat het veel hond en weinig lej
was gromde ze eens jlink en keek
ons beledigd aan toen wij haar ver-
manend toespraken.
Terug in het dorp vertoefdc het
dier nog steeds in ons gezelschap
maar plots klonk vanuit een huis
een hellc fluittoon waar de hond
als een pijl uit een boog op af
ging. "Die is weer thuis"zeiden de
kindercn. "En wij ook" voegden
wij eraan toe en sloegen het pad in
naar ons vakantieverblijf.
En omdat Vlaardingen in die tijd een
uitgesproken vissersplaats was, was
het logisch, dat vele jongens veroor-
deeld waren voor de haringlogger,
waarvan ik weet, dat het bittere ar-
moede was. Ik heb zelf twee jongens
en toen die elf jaar waren, dacht ik
al: „Wat zijn dat nog eigenlijk kinde-
ren en mijn vader moest al naar zee
na een tweejarige werkperiode.
aan de steun, het z.g. maatschappelijk
hulpbetoon.
Het leven op zo'n vissersboot was
ook niet zo prettig om je brood te
verdienen. Mijn vader heeft gevaren
op zeilloggers, stoomfietsen en in de
eeiste wereldoorlog op vrachtloggers
die naar het buitenland voeren,
hoofdzakelijk naar de Scandinavische
landen waar hij ook een keer z'n
schip verspeelde.
Van de indeling van zo'n logger of-
stoomfiets kan ik ook wel wat vert^l-
len. Voorin was een z.g. vooronder
waar langs de wanden kooien waren
gemaakt. In deze kooien moest gesla-
pen worden en tevens moest daar de
plunjezak en andere spullen in opge-
borgen worden. Beneden de kooien
had men zitbanken en een tafel en
dan nog een kachel.
Het was dus niet groot om maar niet
te spreken van zeer klein, en erg lek-
ker ruiken deed het er ook niet, want
de voeding bestond voornamelijk uit
bruine bonen, erwten, kapucijners,
vis en zeekaak. Ais ik mij niet vergis,
dan moest in zo'n vooronder met
plusminus elf man gewoond en gesla-
'pen worden.
De z.g. poepdoos (van een WC was
hier geen sprake) stond achterop het
schip tegen de verschansing aange-
bouwd en was van ijzer gemaakt. U
kunt zich misschien wel een beeld
vormen wat het betekende wanneer
je er gebruik van moest ma ken met
hevig stormweer en zo'n klein scheep-
je bijna op z'n kop stond. Dat het
voedsel bestond uit erwten, bonen en
capucijners kwam, doordat er op die
schepen geen koelkasten bestonden.
Dus werd er aan het begin van de reis
ook maar twee broden en weinig ver
se groenten meegenomen.
Er waren verschillende schepen die
's winters niet gingen beugen, zoals
dat heette (dat was vissen op kabel-
jauw e.d.), die waren alleen geschikt
voor de haringvangst. Een schip, dat
alleen op haring viste, viste van mei
tot ongeveer Kerstmis en dan was de
haringteelt afgelopen.
Als je visserman dan het geluk had,
dat je mocht beugen, dan kwam je de
winter weer door. Was dit niet zo,
dan werd je schip afgesneden, zoals
dat heette en dan werd al het eten
wat over was, dus bonen, erwten, ca
pucijners en zeekaak verdeeld onder
de bemanning en daar was moeder de
vrouw heel erg blij mee.
Wij als jongens moesten dan met een
handwagentje de strozak en dekens
en de rest van de etenswaren ophalen
aan de kant. De vissers die dus's win
ters niet konden varen, konden wel
eens te werk gesteld worden op de
scheepswerven of andere fabrieken of
in de natte kuiperij voor het verpak-
ken of kaken van haring. Maar opge-
schept lag het werk ook niet. En als
je geen werk had, was je overgeleverd
Op een zeker moment mocht mijn
vader niet meer varen van de dokter
vanwege z'n nieren. Dus in zekere zin
afgekeurd voor de zee. Dat beteken
de toen geen WAO-uitkering, want
die was er toen nog niet in die tijd,
maar het betekende wel, dat je ander
werk moest gaan doen en dat was
dan los werkman en moest je alles
aanpakken wat er kwam.
En wanneer er geen werk was, was je
aangewezen op de steun. In de winters
dat mijn vader niet kon varen en ook
de jaren dat hij niet meer mocht
varen, waren dus al arme jaren en dan
praat ik nog niet over de crisisjaren
die ik straks zal beschrijven.
In die jaren dus, dat ik een school-
jongen was, bestond er een soephuis
in de Koeiensteeg oftewel de Pater-
straat. De arme mensen kregen soep-
bonnen en konden dan een portie
soep halen. Ook kregen wij weleens
een bonnetje en dan ging ik of mijn
broer in de rij staan na schooltijd
voor ook een portie. En wanneer er
niemand meer was met een bon,
mocht je in de rij gaan staan voor na-
slag.
Als schooljongens gingen wij met
Kerstmis met moeder mee naar de
kerk op de Markt en daar kregen wij
dan een brood, een hemd of onder-
broek, en als ik me niet vergis ook
wel klompen. Dit werd dan door de
diaconie verstrekt.
Dit gedeelte was de inleiding tot aan
de tijd dat ik ging werken in het jaar
1930. We hadden een school van zeven
klassen en ik kwam in juli van school
af. Ik was toen dertien jaar oud en
tevens zaten we in het begin van de
crisisjaren. Het was op vrijdag de laat-
ste schooldag en de maandag daarop
ging ik werken op een koekjesfabriek
in Vlaardingen. Je mocht in die tijd
niet werken, voordat je veertien jaar
was en daar ik altijd graag timmer->
man wilde worden, was het niet mo-
gelijk geplaatst te worden in een tim-
merwinkel of bouwerij, omdat er
meerdere jongens waren en de bazen
geen jongens onder de veertien jaar
namen, want dan raakten ze in de
knel met de arbeidsinspectie.
In de fabriek konden ze je nog wel
eens verstoppen in een werklift of
achter kisten of zakken. Maar in
ieder geval moest ik gaan werken,
want ieder dubbeltje was meegeno
men. Ik werkte daar in de z.g. bakke-
rij waar alle soorten deeg werden ge
maakt. Dit was zwaar werk en ik
moest al sjouwen met zakken suiker
en andere materialen van vijftig kilo.
Ik werd voor het eerst werkloos toen
ik zestien jaar was. Dan was je z.g.
aankomend halfwas en dan kreeg je
een krullenjongen onder je, maar het
was wel zo, dat je gauwer werkloos
was, omdat je enkele guldens meer
verdiende en ook omdat het werk
weer opraakte. Je moest ook in die
tijd hard werken, je werd opgejaagd
en was gewoon een blanke slaaf, en
als je niet goed je werk deed, dan
kreeg je direct ontslag, want er ston-
Het festival wordt gehouden op het
terrein van de plaatselijke voetbal-
vereniging „Bruse Boys". Enige
maanden geleden kwam Brupop al in
het nieuws toen de organisatoren een
voormalig schoolgebouw bezetten,
omdat de gemeente Bruinisse niet be-
reid leek het gebruikelijke festivalter-
rein beschikbaar te stellen. Alle pro-
blemen zijn echter tjjdig verholpen
Voor de goede orde op het podium is
een stagemannager aangetrokken.die
ervoor moet zorgen dat het geplande
tijdschema strak aangehouden wordt.
Verder is ook een bewakingsdienst
ingehuurd. Vanzelfsprekend zal er
ook een EHBO-post en een drugop-
vang aanwezig zijn. In totaal staan er
dertig stands en kraampjes op het ter
rein, waar men kleding, leerproduk-
ten, elpees, souviniersen allerlei kon-
sumpties kan kopen.
Het kontaktadres van Brupop is
telefonisch te beretken onder num-
mer 01113 - 1734, of 2283 en 1272.
Jan Gillian, een van de toppers
Mercuriusstraat 41, tel. 34.21.63, VLAARDINGEN
den honderden anderen te wachten.
Van opzeggen, zoals nu, was geen
sprake.
Als je's avonds om half vijf nog niets
had gehoord, dan mocht je de andere
dag terugkomen. Was dat niet het ge
val, dan kwam de uitvoerder om half
vijf en zei dan dat het afgelopen was.
Dat het ontslag zo laat werd aangebo-
den kwam door het feit, dat je dan
geen tijd meer had om je spullen te
slijpen, want als je by een andere
baas ging werken, dan moesten je
spullen scherp zijn: logisch.
Als ik werkloos was, dan ging ik
meestal met de fiets erop uit om
werk te zoeken. Van Vlaardingen
naar Schiedam, Rotterdam, Den
Haag en Delft terug naar Vlaardingen
en dan had ik de meeste bouwerijen
aangedaan. Meestal kreeg je dan de-
zelfde opmerking: niet nodig. Ook
kreeg ik wel eens de nodige vloeken
van een uitvoerder naar het hoofd
geslingerd.
Ik ben een keer toen ik werkloos was
geroepen door mijn baas en moest
een middag een karweitje doen en
's avonds was ik weer klaar. Als je
werkloos was, dan kon je van de ar-
beidsbeurs overal naar toegestuurd
worden, waar eventueel wat te doen
was. Ik heb het een keer meegemaakt:
ik zat in een werkkamp van de bond
- de bonden deden dat voor de leden,
als ze een bepaalde tijd werkloos wa
ren. Dan kon je je opgeven en na ver-
loop van tijd mocht je naar zo'n
kamp voor een of twee weken.
Om nu nog te komen op de crisis
jaren, het was zo, dat er ontzettend
veel controle was om te kijken, of
een werkloze wat bijverdiende. Er
reden altijd controleurs door Vlaar
dingen heen. Mijn vader had eens een
groenteboer geholpen om de groente-
kar tegen de nieuwe brug op te duwen
maar mooi moest hij daar verant-
woording voor afleggen en wat hq
had verdiend.
Er was natuurlijk ook veel verraad bij.
In de tijd voor de crisisjaren en in d_e
crisisjaren ging mijn vader net zoals
vele anderen's morgens vroeg op pad
met een stekkezakje met brood aan
de arm en een kruik thee op weg om
werk te zoeken.
In een van de stukjes van Uw krant
wordt al geschreven over werklozen
die aan de poorten stonden te bede-
len om werk. Mijn vader liep dan op
z'n klompen eerst naar HVO en de
portier zocht dan enkele uit die hij
goed vond en daar was natuurlijk ook
vriendjespolitiek bij, anders had het
geval niet behoeven te gebeuren, dat
er een portier werd doodgeschoten.
Ik weet nog goed te herinneren, dat
dit is gebeurd.
Verder ging mijn vader langs Wilton
en ik zie het nog gebeuren: dan kwa-
men de bazen naar de poort met
vooruitgestoken borst en dan wezen
ze met hun vinger aan diegenen die
ze wilden hebben met de woorden:
jij jij en jij. Van Wilton ging mijn
vader naar het Sterrebos naar de
Furness en vandaar naar het Schie-
damse Hooft om over te varen naar
de Rotterdamsche Droogdokmaat-
schappij. En als alles tevergeefs was
geweest, kwam hy 's middags weer
thuis; en zo ging het vele dagen en
jaren achtereen, want de crisisjaren
hebben geduurd tot aan de oorlog en
toen kwam er een andere tijd.
Dus dat de werklozen hun best deden
om iets te verdienen kwam vanwege
het feit, dat het steungeld niet toerei-
kend was om ervan te eten en kleren
kopen was er helemaal niet bij.
Willem Poldervaart.
Minder dan de helft...
BRUINISSE Het fenomeen popfestival bloeit welig. Op allerlei
plaatsen worden festivals georganiseerd. Zo ook in het Zeeuwse
Bruinisse. Hier wordt nu al weer voor de vijfde maal een open
luchtfestival gegeven. Een klein jubileum, wat gevierd wordt met
een sterke bezetting. Op 11 augustus aanstaande zullen hier tal van
binnen- en buitenlandse acts aanwezig zijn. Toppers zijn de Ian
Gillanband en Bram Tchaikovsky.
cPans
Lijnbaan 65
Rotterdam
Geinspireerd door een ooggetuigeverslag van een Nederlandse Unifil soldaat
van het „vergeldingsbombardement" op onschuldigen, dat naar zijn zeggen in
geen verhouding stond met wat er dan ook daarvoor in Israel gebeurd mocht
zijn, zond een Vlaardinger ons het volgende gedicht.
Eens vluchtten zij saam voor het oorlogsgeweld
Naar l.ibanons gastvrije steden
Daar werden zij steeds weer door heimwee gekweld
Hun leed was nog lang niet geleden
Toen plotsklaps een vliegtuig in't luchtruim verse heen
De bommen die barstten daarboven
Ze slingerden scherven en dood om zich heen
Een aanblik om niet te geloven
Een moeder zocht angstig en schreeuwcnd haar kind
Oh Allah, oh God her erbarmen
Het lag verderop door de scherven verblind
Ze nam het vol zorg in haar armen
Een andere vrouw, even weerloos als zij
Werd zelf door een brokstuk getroffen
Een klont fragmentatie doorboorde haar dij
Toen dacht ik meteen aan de .Moffen
Een laffe demonische wandaad als toen
Op net zulkonschuldige mensen
Maar Isr'el, in Godsnaam, dat kun je niet doen
Men zal je zi blijvend verwensen
P.J. van Hoojjdonk.
Veel puzzelaars zijn dit weekend ak-
tief geweest om de puzzel van vorige
week op te losscn. Het was afgelopen
weekend ook heerlijk weer om in de
zon te zitten met de puzzel op school
en deze onder genot van een fris
drankje op te lossen. De oplossing be
staat uit 9 woorden die als volgt lui-
den: Stadsbewind, stadsdienst, stads-
gebied, stadsnieuws, stadsrumoer,
stadseditie, stadskosten, Stadskanaal
en stadsschoon. Er zijn weer drie
boekenbonnen van tien gulden te
verdelen en deze gaan naar. mevr
M.T.H. -Verver-Kuijpers, Messchaert-
plein 44, VlaardingenC.G. van Baa-
len, Merellaan 823, Maassluis en
mevr. Brand, v. Heuven Goedhart-
straat 16, Schiedam. De winnaars
kunnen hiervan een boek kopen om
er misschien volgend weekend mee in
de zon te zitten.
Ook voor deze week kunnen weer
oplossingen worden ingezonden aan
ons adres: Rijnmond West Combina-
tie. Post bus 306, 3130 AH Vlaardin
gen. De oplossing voorzien van post
code insturen voor dinsdag 14 augus
tus 10.00 uur
TWEELING-KRUISWOORD
Achter elk nummer staan twee om-
schrjjvingen en de puzzelaar(ster)
moet zelf uitkienen in welk van de
beide diagrammen de omschreven
woorden moeten worden ingevuld.
Bij juiste oplossing van de gehele
opgave leest u horizontaal 39 en
40 en verticaal 21 en 24 in beide
diagrammen vier namen van vissen.
Alleen deze acht namen moeten,
UITSLUITEND PER BRIEFKAART
als oplossing worden ingezonden.
HORIZONTAAL:
1 betamelijk - bordpapier; 5 vreemde
taal - aandringen op betaling; 9 inkt-
vis, neteldier - Ital. stad; 14 beroep -
zoogdier; 15 lieden - vrag. v.n.woord;
16 gelofte - lichaamsdeel; 17 takje,
teen - kledingstuk; 18 windstreek
(afk) - de oudere (afk.); 20 oneffen -
eierproduktie; 22 stekelige plant -
drietal 24 deel van hoofd - ver-
doofd; 25 voertuig - tijdelijk (afk.);
26 kraan - godin v/d dageraad; 28
koppelriem - steenmassa; 30 beroep -
hoeveelheid vruchten; 32 familielid -
ton; 33 geestdrift - gewicht; 35 voeg-
woord - bezitt. v.n.woord; 36 voor -
papegaai; 37 water in Friesland - ou
de maat; 38 overzetplaats - half
9
Hi
Q
26
27
28
29
47
67
68
(voorvoegsel); 41 ontkenning - zwijn
43 rivier in N.-Brabant - groot land
(afk.); 44 kweekbak - open plek in
bos; 46 lengtemaat - telwoord; 47
organisatie - Zuidamer.land; 49 pers
v.n.woord - klein deeltje; 50ceremo-
nie - soort vet, 52 knel - klad; 54 ri-
viervin Afrika - vreemde munt; 55
vervoerbedrijf (afk.) - werktuig; 56
dikzak - roodachtig; 57 uitstekend -
breedvoerig; 60 boom - verzot; 62
ten bedrage van - onmeetbaar ge-
tal (wisk.); 63 boom - vallei; 64
meisjesnaam - metalen staafje; 65
boom - Nederl. rivier; 66 gril - kle
dingstuk; 68 verdragen - voortdu-
rend; 69 vleinaam - zeer groot; 70
dief - paardrijder.
VERTICAAL:
1 waardin - liefde; 2 godsdienst(afk) -
familielid; 3 nerf - speelgoed; 4 kleur-
stof - goedje; 5 vreemde taal -hoofd-
deksel; 6 houding - ankejplaats; 7
ontkenning - twijgje; 8 muziekteken -
vogelwoning; 10 bloem - muziek-
werk; 11 groente - streep; 12 spil
voorzetsel; 13 Europeaan - privaat;
19 vogel - handvat; 23 Europeaan -
insekt; 25 oude maat - gesloten 27
deel v/h jaar - bijeen; 29 plotselinge
binnenkomst - ruzie; 31 kwajongen -
oude munt; 32 broodsuiker - verdra
gen; 34 grappenmaker - onb. vji.
woord; 36 vogel - hoofddeksel; 37 fa
milielid - bijl; 38 tliimeling - ministe-
rie (afk.); 42 roofdier - intern, organi-
satie(afk.); 45 verenwisseling - berg;
48 volgroeid - godin der aarde; 50
soort stof - cirkelvormig; 51 helden-
dicht - wal; 52 onecht - knel; 53 spijs-
kaart - landstrook; 56 onderdompe-
ling - soort hert; 58 echtgenoot -
wedloop; 59 alvorens - afgemat; 61
rund deel van huis; 63 inhoudsmaat
(afk) - lidwoord; 67 Nederl. leger
(afk.) - goudgehalte (afk.).
'Je was gewoon een blanke slaaf
•ftp
•V
.y
MR
ARE
is deze handige automatic heren-
paraplu in vinyl foudraal. De
iengte in opgevouwen toestand
is 37 cm en de doorsnede van
het scherm is 96 cm.
Kleur: zwart.
Van 19,95 voor
Een ideale 3 vaks pigskin akterv
tas, die slechts drie dagen voor
een voordelige prijs te verkrijgen
is. In naturel. Bodemlengte 42 cm,
souffle 3x7 cm.
yan 60,- voor
*i/arita
GRIFFIJN
betaalt u nu voor dit fijndragende
meisjesnachthemd. Twee model-
len met korte of lange mouw.
In wit.groen of blauw met grap-
pige opdruk.Maten 116 t/m 164.
Van 13,95
voor
Voor de vijfde
maal Brupop
i
Specialist in
modeschoenen
en luxe lederwaren
tel. 010-116843
ReguOersbreestraat 43
Amsterdam-C.
tel. 020-247279
1
2
3
4
5
6
7
3
9
10
II
12
13
IH
15
16
17
18
19
20
71
77
73
74
25
76
77
28
79
30
31
32
33
34
35
36
37
37
38
39
40
HI
HI
44
45
46
4?
40
HS
50
51
52
53
54
55
56
5?
58
59
60
61
6~
63
6H
65
66
67
68
69
70
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
II
12
13
IH
15
16
17
18
19
20
21
22
73
24
25
30
31
32
33
34
35
36
37
37
30
39
40
HI
42
43
44
45
46
V8
H9
50
51
52
53
54
55
56
57
55
59
60
61
61
63
64
65
66
69
70
