franske
van
Asperen
VOORJAAR '80
Rijnmond/West Combinatie
12-57
Franske van Asperen uit de
Brabantse hoofdstad heeft er-
voor gezorgd dat zo'n tweehon-
derd vijftig poppen in de hemel
zijn terecht gekomen. Hij heeft
ze stuk voor stuk - een aantal
maanden geleden - gered en
daarna naar zijn museumke
gebracht. In de hemel van zijn
paradijs heeft hij al die poppen
neergehangen.
En weken achtereen komen er
8 allerlei mensen kijken en velen
:5 staan een tijdlang met open mond,
v zodra ze de poppenhemel van Frans
met eigen ogen aanschouwen.
Binnen twee maanden hebben de
:j Bosschenaren tweehonderd vijftig
poppen afgedankt en deze of in een
sloot gegooid, dan wel in vuilnisem-
jj mere gestopt. En dat was voor
v Franske niet meer om aan te zien.
Hij kon wel huilen. Hij is er nog niet
55 overheen en zijn blikken blijven ook
nu nog dikwijls in de richting van
58 asemmere gaan.
Misschien is het een beetje
•x vreemd, dat snuffelen in asbakken
88 van allerlei mensen. Maar is het ook
55 niet vreemd dat we zo massaal onze
poppen opruimen? Een paar maan-
•S den geleden liep Frans van Asperen,
S die in Den Bosch West in een huisje,
•x speciaal voor bejaarde mensen
8: woont, langs een kanaaltje dat men
X; in Den Bosch Wetering noemt. En
8 daar zag hij plotseling iets dat hem
deed veretijven. In dat water dreef
X; een pop.
Frans trok ogenblikkelijk schoe-
X; nen en sokken uit, stroopte de
broekspijpen op en ging te water.
58 Met succes. In minder dan geen tijd
X; had hij de pop te pakken en voerde
:x deze in triomf mee naar zijn vrouw.
:x Zij voorzag het vondelingetje van
:x kleertjes en Frans keek vol trots.
88 Maar meteen begon hij er eens op te
:x letten of hij nog meer poppen kon
•S cntdekken die als ongewenste kinde-
88 ren werden weggeworpen. En toen
:x beleefde hij de grootste sensatie.
8v Tweehonderd vijftig haalde hij in
x: een paar weken uit dozen, asbakken
x en vuilniszakken in het hartje van
:x Den Bosch.
Soms hadden ze nog kleertjes aan
8:5 soms moesten die evenals voor kind
X- nummer een, opnieuw worden ge-
x: maakt. De Van Asperens deden dat
•:x echter met liefde. Ze denken er
558 gelijk over: ,,Wat leven we toch in
88 een welvarende tijd. Wat gooien we
85: toch gemakkelijk allerlei dingen
■88 weg". De collectie van 250 bestaat
888 uit kleine, grote, dikke, dunne, blap;
ke maar ook donkerbruine kinder-
5:8 tjes. Maar allemaal hebben ze bij
888 Frans een plaatsje in de hemel
888 gekregen. Die hemel bevindt zich in
555 de Postelstraat. Daar is namelijk het
888 gekste maar ook mooiste museumke
555 van heel Nederland gevestigd. Het
555 heet ,,De Brabantse Poffer", is een
888 stokoud gebouw maar het zit van
:88 onder tot boven (drie verdiepingen)
888 tjokvol met de wonderlijkste voor-
888 werpen.
Frans is van dat museum de
■888 directeur, de conservator, de man
855 die kaartjes scheurt, de man die
555: bezoekere rondleidt en ook de man
555: die maar blijft verzamelen.
Hij heeft in zijn leven een respec-
55:8 tabel aantal beroepen beoefend. Hij
855 was colporteur, badmeester (mon-
555: seigneur Bekkere leerde bij hem
558 duiken in de tijd dat hij nog kape-
55:5 laan was), buschauffeur, taxichauf-
8555 feur, maar is nu gepensioneerd. Hij
555: heeft de vijfenzestig al een eindje
5:55 achter de rug.
•555 Echter in zijn vrije tijd had hij
555: slechts voor 6en ding belangstelling:
555: allerlei voorwerpen verzamelen die
■555 men wilde weggooien. Hij heeft er in
5:58 een reeks van jaren duizenden ge-
555: kocht, gevonden of gekregen. Schit-
555; terende antieke voorwerpen zijn het
555: vandaag de dag in onze ogen. Dat
heeft Frans van Asperen in zijn
855: jonge jaren gewoon voorzien en ter-
555: wijl iedereen het hoofd schudde over
885: de vreemde gewoonte en verzamel-
888: woede van Frans bleef hij stug
doorgaan.
Een jaar of vijftien geleden kreeg
hij in het hartje van Den Bosch een
oud pand en daarin stapelde hij toen
alle voorwerpen op. Er is geen plekje
onbenut gelaten. Overal hangen en
staan tientallen voorwerpen. Er is
slechts een hele nauwe doorgang
overgebleven voor de bezoeker die
echter gaandeweg steeds verbaasder
wordt. Zelfs een oude plee is volge-
stapeld met allerlei oude bellen,
beeldjes, vazen, wandborden, kaar-
senstandera, schilderijtjes en in dat
kleine huisje woont ook Pietje. Als
Frans het goed naar zijn zin heeft
(en dat is meestal zo) laat hij Pietje
op de wc zelfs dansen en tekeer
gaan.
Er hangen oude rommelpotten, er
staan oude fietsen, er zijn schitte-
rende klokken, prachtige ledikanten
met in een ervan ,,opoe", hij heeft
koetelijke mandjes, magnifieke ka-
chels, maskers, vliegers, stelten, oud
speelgoed en....
KAARSLICHT
Je zou ademloos kunnen voort-
gaan. Elektriciteit ontbreekt. Geen
nood. Frans heeft hier en daar wat
petroleumlampjes en kaarejes neer-
gezet. In het halfdonker klim je
trappetjes op en je blijft je verbazen.
„De Brabantse Poffer". Zo heet zijn
museum dat jaarlijks door erg veel
ntensen wordt bezocht.
Teveel feitelijk, want doordat
Frans alles alleen doet kan hij niet
overal op letten. In die vijftien jaar
van zijn bestaan is hij helaas een
groot aantal keren allerlei mooie
voorwerpen kwijtgeraakt. Ze zijn
„gewoon" meegenomen door al te
hartstochtelijke bewonderaare. In de
drukke tijd heeft hij nu wel eens
hulp van wat vrijwilligers, maar een
ideale situatie heeft hij nog altijd
niet bereikt. Daarvoor ontbreekt
hem het geld. Hij heeft in het
verleden zoveel mogelijk gekocht en
gezocht en ging zelfs nimmer met
vakantie. In feite is hij nu echter
miljonair. Zo groot is de waarde van
zijn verzameling.
Je moet er niet aan denken.
Frans doet dat wel, en zeker als
hij zijn museum verlaat. Dan komen
er namelijk verechrikkelijk veel ket-
tingen die op allerlei plaatsen wor
den bevestigd. Dan rammelen ke-
tens, klikken sloten en moet hij zo
een tikkeltje bescherming verkrijgen
voor zijn kostbare collectie. Hoe het
in de toekomst moet? Wat er dan
met die machtige collectie gebeurt?
Er zijn al eens enkele keren mensen
geweest die evenals wij het hoofd
hebben geschud en net als wij heb
ben gezegd: laat alles toch vooral
bewaard blijven. Laat ook het ge-
meentebestuur van Den Bosch zich
eens buigen over dat probleem.
Merkwaardig is echter, dat ver-
schrikkelijk veel inwonere van Den
Bosch het kostelijke museumke nog
nimmer hebben bezocht.
Is Frans de profeet die in eigen
land
Wie echter gaat kijken wordt be-
slist geboeid. A propos: weet u wat
een Poffer is? De Brabandere zeker.
Het is een muts die men vroeger in
Brabant heel veel droeg, een poort-
achtig geval dat op de schouders
eindigde in een sjerp. Natuurlijk
hangen er in het museumke heel wat
poffers. Toen jaren geleden de film
Merijntje Gijzen werd opgenomen
kwam men ook bij Frans en leende
er tientallen voorwerpen die men
overal vergeefs had gezocht. Frans
had ze en hij heeft met allerlei
bordjes aangegeven welke voorwer
pen het zoal waren. Zijn poppen
koestert hij nu als de laatst verza-
melde schatten. Maar zelf heeft
Frans feitelijk 6ok een plaatsje in de
hemel verdiend. Misschien zal men
het pas erkerinen als een volgende
generatie aan het bewind is.
JAN PRIJT
Niet minder dan 250
poppen vonden een plaats
in Franske van Asperens
poppenmuseum. Slechts
een deel staat op deze foto
