sm
Stok achter de deur
Door schade
en schande
Als een klok
Fantastisch
1
1
1
7 I
Groeten uit Amerika
Lekker
Eenvoudig maar
veelzeggend
H
1
N
N
VOORJAAR '80
Rijnmond/West Combinatie
12-51
MARGRIEI ESHUIJS - „On the Move Again" (CBS).
Precies drie jaar nadat Margriet Eshuijs drie leden van „haar"
groep Lucifer aan de kant zette, komt ze met een nieuwe langspe-
ler die alle gerezen vragen beantwoordt. Was het eerst een elpee
van Lucifer die de titel „Margriet" meekreeg, nu is Lucifer omge-
ruild voor Margriet Eshuijs and Band". Op de solotoer dus, iets
wat bij iemand met kwaliteiten als Margriet niet kon uitblijven.
De titel van de plaat kan op verschillende manieren opgevat wor-
den. „On the move again", waarbij dat move slaat op verhuizen.
Margriet verhuist -gedeeltelijk- van het bekende, romantische
„House for Sale" -genre naar het steviger werk, als funk en rock
and roll. De titel kan echter ook betekenen, dat ze haar proble-
men helemaal te boven is; ze draait weer volop mee.
Dit laatste kan kloppen, ware het niet dat de tekst van het titel-
nummer me doet vermoeden, dat het nog steeds haat en nijd is
tussen Margriet en de drie jaar geleden uitgerangeerde bandleden.
Brachten zij toen onder de naam Match" het nummer ..Maggie's
ambitious mother" - waar Margriet niet zo gelukkig mee was
nu is het Margriet die de klappen uitdeelt, wat laconiek overigens.
Hoewe' duidelijk is dat Margriet een andere weg is ingeslagen, kan
Ze het succes van ..House for Sale" toch niet vergeten getuige de
nieuwe elpee, waar nog enkele van deze songs op staan. Daar heb
ik geen bezwaar tegen, maar het lijkt op een gebrek aan zelfver-
trouwen. ..Wordt de rock niet gewaardeerd, dan heb ik toch nog
een stok achter de deur" kan ze gedacht hebben. Wei, dat is jam
mer; de rock-nummers liggen prima in het gehoor, evenals de
funky nummers. Dit bewijst wel dat Margriet een muzikale dui-
zendpoot van kwaliteit is. Wat mij betreft kan ze de schepen
achter zich verbranden en rustig doorgaan op de ingeslagen weg.
zowel muziek als zang zijn erg
zuiver. Ach Joe, door schade
en schande word je wijs
Volgende keer beter, zullen
we maar zeggen.
JOE BATAAN - „Rap-0-
Clap-O" (RCA)
Beste Joe,
Hoe heb je het in je olijke
kroeskoppie kunnen halen om
je te vergooien aan het rappen?
Waarom heb je je niet verre ge-
houden van zulk een dwaze,
volstrekt onzinnige en weinig
originele rage? Je zult mij geen
kwaad horen spreken over de
muzikale kant van dat ge-rap,
maar dat gelul van jou er door
been doet me de haren te berge
rijzen.
Je kunt goed zingen en samen
met The Mestizo Band maak
je prima muziek. Je levert een
elpee af, die ontsiert wordt
door de titel en twee nummers.
De titel is een vlag die de
lading beslist niet dekt en ook
die twee nummers verdoezel je
er niet mee. Zonde, want de
rest vind ik goed. Het swingt en
HOUSEBAND
(RCA).
„Hot enuff"
THE NITS - „Tent" (CBS).
Nederland bruist van nieuw ta
lent. Evenals in Engeland wordt
de markt bijna overspoeld door
nieuwe groepen, die stuk voor
stuk het aanhoren meer dan
waard zijn.
Een van deze groepen. The Nits,
bewijst zich op dit moment wel
heel duidelijk. Het nummer
„Tutti Ragazzi" doet het te-
recht prima in de hitlijsten
en ook hun elpee „Tent" zal
zeker niet in de platenwinkels
De Houseband is een Neder-
landse band die zich helemaal
op de funk-rock geworpen
heeft. Een groep met lef dus.
De funky-muziek komen we
niet veel tegen bij groepen van
Nederlandse bodem, tenminste
niet bij een groep van deze
kwaliteit. De Houseband maakt
muziek, die klinkt als een klok.
leder nummer op de elpee zit
erg goed in elkaar en de band
leden geven zich helemaal voor
hun muziek. De Houseband
hoeft dan ook beslist niet on
der te doen voor bijvoorbeeld
een groep als Mother's Finest.
Jammer, dat ,,Hot enuff" op
het verkeerde moment werd
uitgebracht. In een tijd van
nieuwe rages op disco-gebied
doet de oerdegelijke funk-rock
het volgens mij niet. Was deze
elpee gereleased op een mo
ment dat de disco op apegapen
ligt - dat moment komt spoedig,
let op m'n woorden - dan zou
de band binnen de kortste
keren het een of andere edol-
metaal in ontvangst genomen
hebben.
Van de zeven nummers (is dat
niet wat weinig?) zijn er zes
door de band-leden zelf geschre-
ven. De muziek is van hoge
kwaliteit, maar heeft wat te
weinig ritme-verschillen, waar-
door de muziek eentonig wordt
als je alle nummers achter el
kaar afdraait.
optredens proberen de vier
heren hun „New Beat" in het
geheugen van ,,de massa" te
griffen. Hun elpee werd dan
ook met grote interesse tege-
moet gezien.
De muziek van The Rousers is,
zoals hun benaming „New
Beat" al doet vermoeden, niet
gespeend van Beatle-invloeden.
Melodieuze Rock-and-Roll, die
echt wel lekker in het gehoor
ligt. Waar dat „new" echter op
slaat weet ik niet. Bij bijna
ieder nummer vraag ik me af
waar ik dat meer gehoord
heb. Buddy Holly, Elvis Cos-
tello, The Stranglers(l). Zo-
maar een paar namen, wiens
stijl ik meende te herkennen.
Geen onverdienstelijke muzi-
kanten, op zich een goede
productie, zoals gezegd: lek-
kere muziek, maar gaan er zo
niet dertien in een dozijn?
THE DAMNED - ..Machine
Gun Etiquette" (Chiswick Re
cords).
Op deze laatste langspeler be-
wijzen de jongens van The
Damned op een wel zeer simpe-
le manier dat de punk nog
steeds niet dood is: ze spelen
gewoon punk. De liefhebbers
van deze muziek kunnen zich
tegoed doen aan een serie korte,
razendsnelle nummers die uit-
stekend in elkaar zitten. Dave,
Algy, Rat en Capt doen prima
hun best om de nummers zo
eenvoudig, maar toch veelzeg
gend mogelijk te maken. Erg
jammer dat de teksten niet op
de hoes staan afgedrukt. Juist
bij deze muziek, waarbij de
teksten niet minder belangrijk
dan onverstaanbaar zijn is dit
een gebrek.
mw
blijven liggen. Een heel eigen
stijl, die op een luchtige manier
verpakt toch fantastisch klinkt.
Vooral toetsenman Henk Hof-
stede weet de muziek van The
Nits iets te geven, waardoor de
deuntjes dagen in je hoofd blij
ven hangen. Zonder te gaan ver
velen.
HERMAN BROOD AND HIS WILD ROMANCE - „Go Nutz"
(Ariola).
Even wennen hoor, die nieuwe sound van Brood. Pas bij de
vierde keer dat ik ,,Go nutz" draaide, drong het tot me door
dat je deze plaat eigenlijk moet zien als een ansichtkaart van
Herman. „Groeten uit Amerika" had op de hoes kunnen staan.
Goed, nummers als Go nutz. Love you like I love myself.
Right on the money, Hot shot en Easy pick up zijn we wel ge-
wend. Power-rock", zoals Herman dat noemt. Stomverbaasd
was ik echter bij het horen van een uiterst gevoelige ballade.
Dat zijn we niet gewend van Brood, maar toch klinkt het na
een poosje dus - echt wel goed. Een paar violen die voor de
..finishing touch" zorgen en de brok in Herman's keel - die nu
eens goed van pas kwam maken het tot een erg mooi num
mer, dat doordat Brood het brengt toch anders is in z'n soort.
Beter kan ik wel zeggen.
Ook de andere nummers op de plaat klinken prima, hoewel ze
stuk voor stuk een Amerikaanse indruk achterlaten. Wat ik
mis, zijn wat meer solo's van gitaar-virtuoos Danny Lade-
macher. Buiten zijn inmiddels overbekende, vlammende solo
in „Hot shot", blijft hij wat op de vlakte. Erg jammer.
De hoes van „Go nutz" is voortreffelijk. De uitdrukking op
Herman's gezicht heeft hij waarschijnlijk afgekeken van „de
kids", de bijna hysterische fans die bij ieder optreden tegen
het podium opspringen. Is dit overigens het enige dat Brood
van iemand afkeek? Volgens zijn zeggen zijn veel van de zoge-
naamde „H.Brood/D.Lademacher-teksten" gepikt. Ik vind dat
niet zo erg. Je mag als tekstschrijver blij zijn, als je teksten op
zo'n uitstekende manier op de plaat gezet worden. Aan de
andere kant kan ik me indenken dat deze schrijvefs graag zou-
den meedelen in de opbrengst, want een succes wordt het
zeker, deze „Go nutz".
THE ROUSERS - „A Treat of
New Beat (Ariola).
De Broek-op-Langedijkse groep
The Rousers maakte een nogal
vreemde entree in de Neder
landse muziekwereld. Pas nadat
vanuit het buitenland platen-
maatschappijen moeite deden
om de groep te contracteren,
gingen de Nederlandse maat-
schappijen er iets in zien.
Hun eerste single werd - evenals
deze langspeler - uitgebracht op
het bij Ariola ondergebrachte
Torso-labeltje. De single deed
het toch niet zo goed als
verwacht werd, wat door som-
migen toegeschreven wordt aan
de wat dubieuze hoes. Wat ook
zij. The Rousers treurden er
niet om. Door middel van veel
