Heel Nederland luisterde naar
1
1
I
Radio-Oranje en B.B.C.
zoo te zien een a ah uw,
Houten huizen in ruil voor visch
en groenten
Vat het mannetje in de MMtiJVl
Seyss verbood het-, moor
Toestel in Vim-bus
en psalmboek
Pü
Jffe
Wie zuilen de achthonderd gelukkigen
in ons land
Hij nam de beenen
■W'ST N \(0 LAAS AN ON VB E.LEEFDET
REEDS vrij kort na onze bezetting
in 1940 gingen de Duitschers er
toeover, het luisteren naar
buitenlandscha radiostations te. ver
bieden. Een van de vele maatregelen,
die, hoopten zij, de Nederlanders
zouden afsnijden van alles wat vrij
en dus on-Duitsch was- Maar zoolang
wij in het bezit van onze radio werden
gelaten, zullen maar .weinigen zich
aan de Duitsche maatregelen hebben
gestoord.
Tn wezen veranderde aan die hou
ding maar heel weinig, toen. In 1943
aan de bevelen kracht werd bijgezet
door op groote schaal radiotoestellen
in beslag te nemen Het werd toen
dringend noodig het luisteren naar
de stem van de vrije wereld nog ge
heimzinniger te doen geschieden dan
voorheen, maar bovendien moesten
de radio's ..onderduiken"". En aange»
xien hei nu eonmaal eenvoudiger is
«en kiem voorwerp te verstoppen,
dan de volumineuze meubelstukken,
die onze vooroorlogsche radio's wa
ren. ontstond begrijpelijkerwijs een
groote vraag naar toestelletjes van
geringe afmetingen, die bovendien
hij voorkeur als alledaagsch ge
bruiksvoorwerp konden worden ge
camoufleerd. -
De Philips bedrijven m Eindhoven,
waren, wat hun productie betrof, uiter
mate geschikt om aan deze waag te
voldoen, van een normale en georga
niseerde productie kon uiteraard,
geen sprake zijn, maar aan per
soonlijk initiatief ontbrak het niet en
al spoedig ontwikkelde zich in de
kleine werkplaatsen en prtvê-werk-
kamers ecu groote. activiteit. Het
ouderwetsche amateurisme van de
ie; f verva avdigde ontvangtoestellen
ondervond een tijdelijke, maar zeer
intensieve opleving
Hoewel ofhcieeie product testat en
ontbreken cn dus een volledig over
zicht. bij het Philipsbedrijf niet be
staat, kan men toch schatten, dat in
Eindhoven alleen al eenige duizen
den, wellicht tienduizenden, van deze
radioapparaatjes in zakformaat 2ijn
vervaardigd. Deze typische oorlogs-
producüe geschiedde met zooveel
vernuf* dat het onjuist zou zijn de
bijzonderheden in de vergetelheid te
I*
O!)
Eikel "-buisjes
Technisch moesten vele moei
lijkheden overwonnen worden.
Om. het toestel zoo klein moge
lijk. te houden, werd bij voorkeur
gebruik gemaakt van „knoop"- of
„eikel"-buisjes. Wegens de groote
gevoeligheid, die in een zg reflex
schema met slechts twee van deze
miniatuur-radiobuizen te bereiken is,,
pe.ioot dit schema een groote popu
lariteit, De volgens het schema nood
zakelijke schakeling gaf reeds een
goed hoorbare ontvangst op een an
tenne van een of twee meter lengte,
die in de kamer kon worden uitge
spannen. Het was mogelijk metdit
apparaatje den 30- en den 50-meler-
band te bestrijken, waardoor -de
luisteraar een ruime kexize had uit
de zenders. die ..goed" nieuws,
brachten.
rtr-.ttpnk, men "»h: veel
MAAR ONOPVALLEND SCUE-
M F lil. A M PJ E. Zn werkelijkheid een
rodio-ontvongstapparaat met vijf bui-
cox cn een <tl$ luidspreker dienen tie
telefoon
Enschede telt honderdduizend
Inwoners
Gisteren is „ter gemeentesecretarie
van Enschede de 100.000ste inwoner
Ingeschreven, nJ. Bert Cor Gerrit
sen. het eerste kind van het echt
paar GerritsenVan Holder, dat in
November 1942 te Enschede -in het
huweiijk trad. De heer Gerritsen is
als koperslager v.-erkzaam bij de
Nederlandsche Spoorwegen. Het ge-,
meentebestuur heeft een spaarbank
boekje van tlQQ ter beschikking ge
steld. Tevens zal het traditioneel^,
krentenbrood worden aangeboden.
Namens de inwoners is een oorkon
de opgesteld. Voorts heeft de bur
gerij een schat - van cadeaux aan
den lOO.OQQste geoffreerd.
Peter Kreuder naar Amerika
Peter Kreuder is de eerste Duit-
fdie artist, die naar het buitenland
zal gaan. Hij zal binnenkort naar
Amerika vertrekken voor een tour-,
nee van zes maanden.
Wilhelm Furïwimgler voor een
denazifieaf-iegerecht-
De Duitsche dirigent - Wilhelm
Fori wüngier zal zich op 8 December
n.s. voor een Dultsch denazificatie-
gerecht ui Berlijn moeten verant
woorden Van de uitspraak van dit
gercchi zal het afhangen, wanneer
Furtwüngler weer voor het Duitsche
jnibi.ek zai mógen optreden
EEN RADIO HOèFT NIET VEEL
PLAAT IN TE NEMEN. In uw
sigarenkistje, poeilerstrooier, siga
rettenkoker of Firn luis u'tts nog
lest plaats
zenders kon beluisteren, was de ont
vangst meestal geen onverdeeld ge
noegen. Niet omdat de toestelletjes
niet deugden, maar omdat de Duit-
schers, die volkomen terecht
weinig vertrouwen Hadden in de ge-
hoorzaamheld van den Nederlander
san zijn bevelen, vooral op de korte
golf. aieh hadden toegelegd op het
instalieeren van een groot aantal
stoorzenders De bekende, hinderlijke
pruttel- en fltiitgeluiden. die üeie
zenders veroorzaakten, werden nog
hinderlijker door de werking van het
^iiiniiiiiiuitiuuiiiitiiiiiimiiniiiitiiiinRuiHimmiiiiiiuttiiiiiiti^
Onjuiste burïchten
I 1 yEKORDENING van d«n
1/ Kylcscoinniiss<m& voor
V let bezette Nederland-
sche gebied ter be- g
scheming oftii de Nederland-
sche bevolking tegen onjuiste s
g berichten (4 Juli 1940.) s
1 1) Door middel van de radio 1
mogen slechts uitzendingen
s i»el«isferd worden, die vitge-
•s zonden worden: s
<tdoor zenders binnen het s
door de Duitsche W ehrmacht s
bezette Nederlandsche gebte-\ s
3 b) door renders bm^e» ftet s
C root-Duit-
s sche ifyk met
s %noegr\g fun
s het Protceto-
raat Sohemen
1 eiv Aforawe.
zg. slulereffect
dat óp deze golf
lengten nu een
maal onvermnde-:
lijk is. Dit dreef
to den loop der
tijden verschillen
de constructeurs
naar öe langere
golven, waar men
een betrouwbare
ontvangst had. op
de middengolf
bleef vooral de
geliefde „Home
Service" langen
tijd vrij van stoorzenders en ook op
de IdOO meter waren de uitzendingen
goed 'verstaanbaar
Deze mlniatuorradlo's werden
steeds uLtgevaerd voor voeding uit
een 2211 volt wisselstroonmet indien
echter een transformator werd inge
bouwd, verkreeg men het groote
voordeel, dat het toestel ook gevoed
kon worden uit een rüwieldynamo,
dror deze aan te sluiten aan den
/N „Philips* Technisch Tijd
schrift" troffen wij een zeer
lezenswaardig overzicht aan
van „Eén der velen", over
de clandestiene radioprodmr
tic t't» bezettingstijd, waaraan, wij
de bijzonderheden dn de illustra
tie va» by gaand artikel ont-
leenen.
laagspauntngskant van den transfor
mator. De dynamo leverde dan di
rect de- voor den gloei draad vereiBch-
te b' Volt en de transformator voerde
deze spanning op tot ongeveer 220
volt, welke waarde voor de plaat-
spanning verlangd werd. De flets
werd ondersteboven geplaatst en
door met de hand de trappers te
draaien werd de dynamo aangedre
ven, Toen het stadsnet uitviel hebben
veten op deze wijze toch nog de
B.B.C. kunnen hooren.
Dat het byeengaren van de ver-
elschte onderdeel en lang niet een
voudig was, is duidelijk Meestal was
men bij de uitvoering van het toe
stel zelfs gedwongen den weg te
volgen, die het toevallig aanwezige
materiaal voorschreef. Zij, die bij de
Pbilipsfabrieken een bepaalden voor
raad speciale cnderdeelen onder hun
hoede hadden, waren gedwongen de
zen goed achter slot en grendel te
houden, omdat anders de voorraad
op onverklaarbare wijze slonk.
Radio in blik
VOORAL bij het vinden van een
geschikte camouflage werden de
meest vernuftige oplossingen
bedacht en uügevoerd.' Op een ten
toonstelling van het verzet, was een
radio te zien. gemonteerd in een rij-
wiellanlaarn. Daar het glas van een
verduisteringsscherm was voorzien,
was van buitenaf van den waren. In
houd niets te bespeuren Andere
voorbeelden vindt men in de bij dit
artikel geplaatste totoks. s>
Hoe enorm de behoefte aan be
trouwbaar nieuws voor dca gemid
delden Nederlander 'ook mocht zijn,
nog grootei: was de belangstelling bij
hen. die in Duitsche gevangenissen
of kampen waren opgesloten.
Begin 1944 ontving men. te Eindho
ven het verzoek van een Nederland-
schen. krijgsgevangene te Neu-Bran-
de.nburg» hem eenige ra<jio-onderdee-
leii te zenden verborgen, tn een le
vensmiddelenpakket Er was toen al
genoeg ervaring met de constructie
van kleine toestelletjes opgedaan om
te kunnen besluiten, niet de onder
deden te zenden, maar een volledig
apparaat gemonteerd in een groen-
fenblifc. Nadat het toestel was ge
monteerd, werd het gewicht tot dat
van een „echt" groent en b Uk aange
vuld. zoodat het. zwaartepunt in het
midden lag. De wanden van het blik
werden van. binnen zoodanig bekleed,
dat de klank bij kloppen zoo goed
mogelijk overeenkwam met dien van
een normaal blik Het „levensmidde-
DE F IJ-AND mg cr niets rftm een
psalmboek in... en haalde cr zijn
schouders voor op
lenpakket" ging op reis en groot
was de vreugde toen na eentgen tijd
het bericht kwam, dat de „voetbal
schoen" het overeengekomen, co
dewoord voor het gevraagde goed
was overgekomen. „Bovendien", zei
de krijgsgevangene, „pasten ze uit
stekend''
Motórduivet
Ik kende dezen heer niet, maar
toen ik in zijn woonhuis een uurtje
met hem gesproken had, ieefc hü
mij een hijzonder flink, energiek en
sportief man. Dat merk je makke
lijk: aan kernachtige uitdrukkingen,
breede optimistische gebaren en dat
rustig zekere, dat er nu eenmaal
van. een he-man uitgaat.
Toen ik opstapte, zei hij joviaal:
Wacht, ik zal u even wegbrengen
op den motor, dat trammen is
tegenwoordig geen pretje. Een oogen
blik, ik zal me even kleeöen". Hij
opende een kast en kwam te voor
schijn n:ei twee armen vol rundleer,
kunstig verwerkt tot producten, d.e
het veege lijf hebben te beschermer?
tegen koude en de gevolgen van een
eventueelen val. dingen waaraan
men zich blootstelt, ais men op
zoo'n ronkend en knallend gevaarte
pijlsnel langs de wegen suist.
Om te beginnen verwisselde mijn
gastheer zijn molières met een paar
rennerslaarzen, na zich in een broek
van soepel stevig leder te hebben
gestoken. Een vest van runder'nuid
was vlug aangeschoten en secuur
c.chtgeknoopt. Daaroverheen werd
een centimeter dikke breede lederen
gordel als een corset omgeslagen en
met riemen dichtgesnoerd. „Zoo",
sprak de renner, ,,:k heb m'n lende
lief. je kunt nooit weten." Toen de
zware, gevoerde jekker toegeknoopt
werd trok. ik mijn regenjasje maar
vast aan, want de tocht zou nu wel
aanstonds beginnen. Maar de leeren
beer was nog niet gereed. Hij moest
nog even riempjes om zijn polsen
bevestigen. Op de handen komt 't -
aan. sprak hij rustig en zelfver
zekerd. Onwillekeurig legde ik de
hand op de borst. Straks zaJ een
ijzige wind mij tot op het been ver
killen. dacht ik bezorgd. Mijn gast
heer merkte het. Wacht, doe een
stapeltje kranten onder uw jasje,
sprak hij attent. ,,U zit wel achter
me, maar 't zal toch 'friseb zijn, de
tocht, hê." Dankbaar bedekte ik
mjjn borst met de dagbladen en
volgde denxnotorduivel naar de ga-
rage. -
Een oogenbllk, zei lil). Ik breng
hem wel bulten. Moeizaam buk
kend, vanwege den gordel, kwam de
coureur te voorschijn met een aller
liefst, lichtgroen selokt fietsje. Het
tankje was alleraardigst: eet een
koekjestrommel Op den bagagedra
ger was een divankussen vastge
snoerd met een stukje band. Dat
was de duo.
De heer frunnikte, wat aan het
stuurt je en maakte een trappende
beweging. Er gebeurde niets, dat ook
maar eenigszitxs op het aanslaan van
een machine geleek. De heer trapte
nog twaalf maal, rustig en be-
heeracht.
Het spijt me, 2ei ik vriendelijk»
znaar ik heb haast, ik kan werkelijk
niet langer wachten.
Zooals u wilt, zei de heer Iet
wat koel. maar liy keek teeder naar
het karretje.
Op de tram tikte iemand op m'n
schouder. U verliest uw krant,
meneer
Geeft niet, zei ik onverschillig,
't valt mee met de kou.
'DESIDERIUS.
ZOOALS bekend heeft de
regeeriüg 800 houten
huizen in Oostenrijk aange
kocht en betaald met ge
droogde groente en visch.
Dit land tan blijkbaar even
goed geconserveerde levens
middelen gebruiken als wij
geconserveerde huizen. De
woningen, hoofdzakelijk be-
et-emd voor de» geteisterde
gebieden, zullen door de
regeering direct aan getrof
fenen geleverd worden voor
5000, De kosten van de
ontbrekende firn deering,
vloeren, schoorsteen, BOuitai-
re installatie e.d. worden
begroot op een geljjk be- zoc
drag, zoo dut de totale prijs
10.000 zal bedragen. Bij
de financiering kan van overheids
steun gebruik gemaakt worden, zoo-
als een ten deele reutelooze hypo
theek voor oorlogsslachtoffers be
staat eeo nog gunstiger regeling).
De eerste serie van deze Weensehe
huizen wordt medio December in ons
land venvacht.
Het interieur
- Door de deur komt men in ecu
flinke hal. paar omheen bevinden
zich een huiskamer van 4.30' bij J
nieter; een gerieflijke keuken met
een kelderkast of," indien gewenscht,
een kelder;, een studeervertrek.; :n
een garde-robe met - W.O. en trap
naar boven. Via de woonkamer be
treedt men een eethoek, welke met
sien de Oostenryksche houten
waningen er uit
een gordgn afgesloten kan worden.
Het gebeeïe huis heeft een opper
vlakte van 8 bij 9 meter_ De groote
slaapkamer boven is ongeveer vier
meter in het vierkant. Twee kleine
re vertrekken kunnen v^jf bedden be
vatten en zijn evenals de groote
voorzien van 'n kast. Daar in dl" grno-
te slaapkamer lits-jumenux en een
kinderbed kunnen staan, biedt de
woning dus aan een gezin met zes
kinderen een onderkomen. Ook een
badkamerontbreekt niet.
Goed in de verf gehouden gaan
deze houten "woningen jaren nice.
Z{j zijn-dus niet als noodwoningen
tc beschouwen. Integendeel de 89<>
huisjes geven niet alleen hoop op uit
komst aan enkele duizenden buukcr-
DE EERSTE INTERNATIONALE
POEDELTENTOONSTELLING se.
dert den oorlog werd onlangs te Lon
den gehouden. Uier riet v een van de
deelnemers vol trots ritten voor de
uitstalling vnn cxjn i?i het verleden
behaalde prijzen.
en kippenhokbewonors. Ook aan in
étages opeengehoopte stedelingen be
zorgen deze practisch ingerichte
liiuuhuisjea wcuschdroomen begin
nend" met ^Even buiten de
stadsdrukte een vrij huis met een
grasveld voor de kinderen in plaats
van. c<m tweeboog-aeiitcrbalcun.
Maar hoe krijgt men een toewvjziugs-
relatic èn tienduizend gulden?
Men kau zich troosten met enkels
crltïsche opmerkingen over de
kleine ramen en over.kuutvei-
spilling. Waarom geen houten plan
ken voor stecnen huizen gekocht?
Terwijl men zich ulom inspant om
hout door beton, ijzer of aader ma
teriaal te vervangen, doet men bier
het omgekeerde en gebruikt nu?n het
kostbare houfc voor muren. Waar
blyTen de protesteeren de steen fabri
kant'na en houthandelaren?
Een gevangene zonder beenen
heeft de politie van San Diego
(California) hei schaamrood op
de kaken gejaagd door uit de
gevangenis te ontsnappen. Hij
bewoog zich voort op een scha
votje op wielet jes. Hü was we
gens openbare dronkenschap
veroordeeld tot dertig dagen en
moest in de gevangenis revolvers
van öe bewakers poetsen. Het
blijkt, dat hij over een omhei
ning van twee meter, is geklom
men en door een riviertje naar
den greoten weg is ontsnapt
Vermoedelijk is -hü toen gaan;
liften.
SET VlSCHGSAATPAXROON IS
DE GROOTE MODE ZN ENGE
LAND. Dit eenvoudige jurkje wordt
Offvaltenrf door de shawl, die zoowel,
om het hoofd als op dc jurk als
hoog kan worden gedragen.
HEBBEN jullie wel eens van het
maanmannetje gehoord? Na-
tuur lijk wei hè? Maar zeg, weet
jullie ook wat dat kringetje Is, dat
je weieens op de maan ziet? Nee
zeker hè? Dat dacht ik wel. Maar
het is niet erg hoor. Ik zu, het
jullie wel vertellen,. Dat "kringetje,
dat is de verrekijker van het man
netje in de maan. Met die "erre-
kijker kan hij alles zien, wat er op
aarde gebeurt. Je begrijpt, dat het
mannetje al heel veel moois en ook
verschrikkelijk veel leelijks gezien
heeft. Bijna eiken avond beleeft
hij een avontuur.
Af en toe vertelt net mannetje
zoo'n avontuur aan de kinderen,
als zij in bed liggen. Mij heeft, hü,
toen ik nog een jongen was, het
volgende verhaal verteld: -
Heel lang geleden op Sinter
klaasavond; zag ik hoe den Sint en.
Zwarten Piet haast een vreeselijk
ongeluk overkwam. Ik had die twee
al een paar uur op öe daken bezig
gezien. De Sint zat op z'n prach
tige witte paard en Piet ging er
in den looppas achteraan. Telkens
als zij bü een nieuwen schoorsteen
kwamen, deed Sinterklaas een greep
tn 'n gxooten zak, die aan het
del van zijn. paard hing. Dan gaf
hij een pakje of een hand peper,
noten aan zijn knecht, die ze rate
lend in den schoorsteen liet vallen.
PLOTSELING, op het dag van een
heel oud huls;gebeurde het
De schimmel trapte met zyn been
door een kapotte dakpan heen,
struikelde en viel voorover. Sinter
klaas werd uit het zadel gewipt en
rolde langs het schuine dak naar
beneden, hoepla over den rand!
Een oogenbiik zweefde de oude
kindervriend tusschen hemel en
aarde; toen maakte Sinterklaas
een vliegensvlugge beweging. Met
de krul van. zijn staf,kon hij zich
nog net aan de dakgoot vastha
ken. Zwarte Piet had een oogen
biik verstijfd gestaan van schrik,
maar toen greep hf} -—'in de dak
goot staande met 2ijn linkerhand
stevig een schoorsteen vast en be
gon met zijn rechterhand Sinter
klaas omhoog te trekken.
Toen de Sint weer boven was,
Stonden ze elkaar een tijdje hijgend
en beteuterd aan te kijken:-. En
daarop begon ik daarboven cp de.
rnaan vreeselijk te lachen. Dat was
eigenlijk heelemaal niet. netjes,
maar ik kon er niets aan doen. Het
was zoo'n verschrikkelijk grappig
gezicht geweest, die klimpartij van
Sinterklaas. De Sint hoorde me
proesten en keek erg boos naar bo
ven. Daar schrok ik wel een beetje
van en hield direct op met lachen.
„Zeg, mannetje in de maan", riep
Sinterklaas kwaad, „heb jij geen
manieren geleerd? Als je maar
weet, dat het in 't geheel niet past»
om een grijsaard uit te lachen."
„Neem me als-'t-ü-blleft niet
kwalijk,'Sinterklaas", bood ik gauw
mijn verontschuldigingen aan. „Ik
wilde beusch niet uitlachen
't Ging- per ongeluk. En ik zal 't
nooit weer doen". „Nu, 't is al
goed", bromde de Sint in zfjn baard
„Vertel me dan maar liever wat Ik
moet beginnen. Mijn brave schim
mel heeft zijn poot gebroken. Hoe
zal ik nu de kinderen cadeautjes
brengen?"
NU, heipen wilde ik den goeden
Sint dolgraag. Ik voelde ook
wel, dat ik nog iets goed te maken
had. Ik dacht- een poosje na en zei
toen; ,,Omte beginnen, Sinter
klaas, moet de schimmel van het
dak af". „Ja, dat weet mijn baard
ook. Maar hoe kom ik aan een
nieuw paard?"
„Daar zal ik nog eventjes over
piekeren", zei lk. „Zorgt U nu maar,
dat de sclummel naar beneden
komt". En terwijl Sinterklaas ea
zijn knechtje bezig waren den
schimmel ih een groot zeildoek aan
een hyschtouw neer te laten op
straat, zat ik in mijn eentje op de
maan na te denken over een ma
nier, om de kinderen toch i^tg aan
speelgoed en lekkers te helpen.
Net toen Sint en Piet terug kwa
men van den stal, waar ze den
schimmel in het stroo hadden ge
legd, was ik klaax met mijn plan
netje.
„Sint", zoo sprak ik, „klim op
Uw. gemak op het groote platte dak
van de school en stuur Piet tn dien
tijd naar den slager om drie groote
leverworsten". Sinterklaas keek me
eerst even ongeloovig aan. maar hij
deed toch wat ik gezegd had. Hij
wat wel, dat ik het ernstig meende.
Des klom Sinterklaas langzaam
langs een regenpijp op het dak van
de school en het duurde niet lang
of Pieterbaas klom hem na, met
drie geweldige leverworsten op zijn
rug gebonden. Toen begon Sinter
klaas te lachen. Nu begreep hij,
waar tk naar toe wilde. Hfj haaide
zijn zakmes te voorschijn en begon
de worst keurig in plakjes te snij
den, precies honderd in totaal.
Daarna legde hij met Piet samen
de plakken worst in een grooten
cirkel op het dak Toen gingen «rij
in het midden van den cirkel op
een "kist zitten, die daar stond. En
Piet ging aan het roepen oes,
poes-poes-pa es i Miauw, mauw!
Kom gauw! Miauw-miauw-toe
nou!"
TOEN pas durfde ik hoog in de
lucht weer te lachen. "Wam
daar kwamen op zacht-fluweelen
voetjes, stippe-stippe-stippe-stap,
alle poesen en katers uit de buurt
het dak op geslopen. Eerst, durfden
ze niet goed dichterbij te komen
want ze vertrouwden zwarten. Piet
geen sikkepit. Maar toen ze Sinter
klaas zagen, die met zijn wijsvin
ger in het rond wees. gingen alle
katten achter een stukje leverworst
zitten, tot er honderd bij elkaar
waren. Maar geen enkele poes dorst
nog een hapje van öe wor- te
nemen Aiieinaal keken ze met
groote oogen naar Sinterklaas, die
opstond en begon te spreken:
„Beste poesen er. katers, het is
voor een .heel bijzondere opdracht,
dat ik jullie tot deze nachtelijke
vergadering heb uitgenoodigd. Jul
lie zien allemaal dat ik mijn oude
trouwe schimmel niet bij nr heb.
Het arme dier heeft zijn been ge
broken. Maar dat is nog het ergste
niet. Dat been zullen we wel weer
genezen. Ik vind het alleen zoo
heel erg jammer, dat ik de kinde
ren geen presentjes kan», brengen.
Het is vandaag 5 December en na
zitten alle jongens en meisjes voor
den schoorsteen hun Sinterklaas
liedjes te zingen, zonder dat ze er
ook maar een pepernoot voo krij
gen. Begrijpen jullie nu, waarvoor
ik je hier heb laten komen? Zeg
eens, poesen en katers, willen jul
lie me heipen?
Wauw-hauw, miauw! Natuur
lijk Sinterklaas", riepen alle kat
ten in koor. „Begin dan maar eerst
lekker jullie leverworst op te eten".
NU dat lieten de katten zich geen
tweemaal zeggen. Spinnend
van. genoegen werkten ze Ie heer
lijke worst naar binnen. Toen gin-
ge alle katten netjes achter elkaar
op een rij staan. Zwarte Piet had
intusschen den enorm en zak met
cadeautjes met 'n lang touw mar
boven geheschen en Sinterklaas
had alles op 't dak uitgestald. De
voorste kat was een groote zwarte
kater met geweldige grijze snor
ren en een wit befje en witte voe
ten. „Orr....", zei hïj. inter
klaas, geef mij maar een flink
zwaai pak hoor. Ik kan het best
dragen". En Sinterklaas bond hem
een reusachtigen witten beer op
zijn rug. „Zoo breng die naar bies
je van 'den timmerman, die is al
drie maanden ziek- en mag wel tets
moois hebben". Met een grooten
sprong wipte Tom de kater weg
naar «aet huis van Liesje. Zoo kre
gen alle poesen een taak en alle
maal renden ze, zoo vlug als u
over cle daken. Daarom h eten
katten van dien tijd af ook wel
„dakhazen",'.'
Zoo kregen de kinderen op dien
Sinterklaasavond toch nog alle
maal een verrassing, dank de
httlp van de poesen en het f :h-
tige Idee van mij, het mannetje .n
de irnan.
